< Psaltaren 107 >
1 Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir!
2 Så säge HERRENS förlossade, de som han har förlossat ur nöden,
Qoy belə söyləsin Rəbbin xilas etdikləri, Düşmən əlindən qurtardıqları,
3 de som han har församlat ifrån länderna, från öster och från väster, från norr och från havssidan.
Şərqdən, qərbdən, şimaldan və cənubdan – Ölkələrdən topladıqları.
4 De irrade omkring i öknen på öde stigar, de funno ingen stad där de kunde bo;
Bəziləri səhrada, çöllükdə sərgərdan dolanırdılar, Yaşamaq üçün heç bir şəhər tapmırdılar.
5 de hungrade och törstade, deras själ försmäktade i dem.
Aclıqdan, susuzluqdan Canlarının taqəti getmişdi.
6 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han räddade dem ur deras trångmål.
Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
7 Och han ledde dem på en rätt väg, så att de kommo till en stad där de kunde bo.
Yaşamaq üçün onlar bir şəhərə çatanadək Onları düz yolla apardı.
8 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
9 att han mättade den försmäktande själen och uppfyllde den hungrande själen med sitt goda.
Çünki O, susuzlara doyunca su verər, Acları bol nemətlərlə bəslər.
10 De sutto i mörker och dödsskugga, fångna i elände och järnbojor,
Bəziləri əsir düşüb zülmətdə yaşayırdı, Zəncirlənib qaranlıqda, əziyyətdə qalırdı.
11 därför att de hade varit gensträviga mot Guds ord och hade föraktat den Högstes råd.
Çünki Allahın sözlərinə qarşı çıxmışdılar, Haqq-Taalanın məsləhətinə xor baxmışdılar.
12 Han kuvade deras hjärtan med olycka; de kommo på fall och hade ingen hjälpare.
Ona görə ağır işlə onların ürəklərinə əzab verdi, Yıxılanda heç kim onlara kömək etmədi.
13 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål;
Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
14 han förde dem ut ur mörkret och dödsskuggan, och deras bojor slet han sönder.
Onların buxovlarını qopardı, Zülmətdən, qaranlıqdan çıxardı.
15 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
Qoy şükür etsinlər Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
16 att han krossade kopparportarna och bröt sönder järnbommarna.
Çünki O, tunc qapıları qırar, Dəmir cəftələri qoparar.
17 De voro oförnuftiga, ty de vandrade i överträdelse, och blevo nu plågade för sina missgärningars skull;
Bəzilərinin ağlı çaşıb üsyankar oldu, Təqsirləri onları zülmə saldı.
18 deras själ vämjdes vid all mat, och de voro nära dödens portar.
Hər yeməkdən iyrəndilər, Ölüm qapılarına yaxın gəldilər.
19 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål.
Dara düşərkən Rəbbə fəryad qopardılar, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
20 Han sände sitt ord och botade dem och räddade dem från graven.
Kəlamını göndərib onlara şəfa verdi, Məzara düşməkdən onları xilas etdi.
21 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
22 de må offra lovets offer och förtälja hans verk med jubel.
Qoy şükür qurbanlarını təqdim etsinlər, Əməllərinə mədh oxuyub bəyan etsinlər!
23 De foro på havet med skepp och drevo sin handel på stora vatten;
Bəziləri gəmilərlə dənizlərdə üzdülər, Dəryalarda böyük işlər gördülər.
24 där fingo de se HERRENS gärningar och hans under på havsdjupet.
Orada Rəbbin əməllərinə, Dərin sularda etdiyi xariqələrinə şahid oldular.
25 Med sitt ord uppväckte han stormvinden, så att den hävde upp dess böljor.
Çünki Onun əmri ilə qasırğa qopdu, Dənizin dalğaları qalxdı.
26 De foro upp mot himmelen, ned i djupen; deras själ upplöstes av ångest.
Gəmiçilər göyə qalxıb dərinə enirdi, Qorxudan canları əldən gedirdi.
27 De raglade och stapplade såsom druckna, och all deras vishet blev till intet.
Onlar sərxoş kimi yırğalanıb-səndələyirdi, Ağıllarına heç bir çarə gəlmirdi.
28 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han förde dem ut ur deras trångmål.
Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
29 Han förbytte stormen i lugn, så att böljorna omkring dem tystnade.
Qasırğanı yatırdı, sükut gətirdi, Dalğaları sakit etdi.
30 Och de blevo glada att det vart stilla, och han förde dem till den hamn dit de ville.
Sakitlik yarananda onlar çox sevindilər, Rəbb də onları istədikləri limana çatdırdı.
31 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə şükür etsinlər!
32 de må upphöja honom i folkets församling och lova honom där de äldste sitta.
Qoy Onu xalqın toplantısında ucaltsınlar, Ona ağsaqqallar məclisində həmd etsinlər!
33 Han gjorde strömmar till öken, källsprång till torr mark,
O, çayları qurudub səhra edər, Bulaqlar olan yeri quraq çölə döndərər,
34 bördigt land till salthed, för dess inbyggares ondskas skull.
Orada yaşayanların pisliyinə görə Münbit torpağı şoranlığa çevirər.
35 Han gjorde öknen till en vattenrik sjö och torrt land till källsprång.
Səhranı gölməçəyə döndərər, Quraq torpaqdan bulaqlar çıxardar.
36 Och han lät de hungrande bo där, och de byggde en stad där de kunde bo.
Oranı verər ki, aclar məskən salsınlar, Yaşamaq üçün özlərinə şəhər qursunlar,
37 De besådde åkrar och planterade vingårdar, som gåvo dem sin frukt i avkastning.
Tarlanı əksinlər, üzümlüklər salsınlar. Bol məhsul götürsünlər.
38 Han välsignade dem, och de förökades storligen, och deras boskapshjordar lät han icke förminskas.
Onun xeyir-duası ilə törəyib artırlar, Heyvanlarının sayı azalmır.
39 Väl blevo de sedan ringa och nedböjda, i det olycka och bedrövelse tryckte dem,
Sonra əzabdan, darlıqdan, bəlalardan Onlar azalıb alçaldılan an
40 men han som utgjuter förakt över furstar och låter dem irra omkring i väglösa ödemarker,
Rəbb əsilzadələrin üstünə həqarət yağdırar, Onları sonsuz çöldə sərgərdan dolandırar.
41 han upphöjde då den fattige ur eländet och lät släkterna växa till såsom fårhjordar.
Amma fəqiri zülm altından qaldırar, Övladlarını sürü kimi çoxaldar.
42 De redliga se det och glädja sig, och all orättfärdighet måste tillsluta sin mun.
Bunu görən əməlisalehlər şad olar, Fitnə söyləyən ağızlarsa yumular.
43 Den som är vis, han akte härpå och besinne HERRENS nådegärningar.
Kimin ağlı varsa, qoy buna fikir versin, Qoy Rəbbin məhəbbətini dərk etsin!