Psaltaren 104
1 Lova HERREN, min själ. HERRE, min Gud, du är hög och stor, i majestät och härlighet är du klädd.
Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
2 Du höljer dig i ljus såsom i en mantel, du spänner ut himmelen såsom ett tält;
Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
3 du timrar på vattnen dina salar, molnen gör du till din vagn, och du far fram på vindens vingar.
Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
4 Du gör vindar till dina sändebud, eldslågor till dina tjänare.
Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
5 Du grundade jorden på hennes fästen, så att hon icke vacklar till evig tid.
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
6 Med djupet betäckte du henne såsom med en klädnad; uppöver bergen stodo vattnen.
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
7 Men för din näpst flydde de; för ljudet av ditt dunder hastade de undan.
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
8 Berg höjde sig, och dalar sänkte sig, på den plats som du hade bestämt för dem.
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
9 En gräns satte du, som vattnen ej fingo överskrida, så att de icke åter skulle betäcka jorden.
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
10 Du lät källor flyta fram i dalarna, mellan bergen togo de sin väg.
Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
11 De vattna alla markens djur, vildåsnorna släcka i dem sin törst.
A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
12 Vid dem bo himmelens fåglar, från trädens grenar höja de sin röst.
Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
13 Du vattnar bergen från dina salar, jorden mättas av den frukt du skapar.
Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
14 Du låter gräs skjuta upp för djuren och örter till människans tjänst. Så framalstrar du bröd ur jorden
Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
15 och vin, som gläder människans hjärta; så gör du hennes ansikte glänsande av olja, och brödet styrker människans hjärta.
I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
16 HERRENS träd varda ock mättade, Libanons cedrar, som han har planterat;
Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
17 fåglarna bygga där sina nästen, hägern gör sitt bo i cypresserna.
Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
18 Stenbockarna hava fått de höga bergen, klyftorna är klippdassarnas tillflykt.
Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
19 Du gjorde månen till att bestämma tiderna; solen vet stunden då den skall gå ned.
Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
20 Du sänder mörker, och det bliver natt; då komma alla skogens djur i rörelse,
Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 de unga lejonen ryta efter rov och begära sin föda av Gud.
Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
22 Solen går upp; då draga de sig tillbaka och lägga sig ned i sina kulor.
Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
23 Människan går då ut till sin gärning och till sitt arbete intill aftonen.
Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
24 Huru mångfaldiga äro icke dina verk, o HERRE! Med vishet har du gjort dem alla. Jorden är full av vad du har skapat.
O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
25 Se ock havet, det stora ock vida: ett tallöst vimmel rör sig däri, djur både stora och små.
W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
26 Där gå skeppen sin väg fram, Leviatan, som du har skapat att leka däri.
Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
27 Alla vänta de efter dig, att du skall giva dem deras mat i rätt tid.
Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
28 Du giver dem, då samla de in; du upplåter din hand, då varda de mättade med goda håvor.
Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
29 Du fördöljer ditt ansikte, då förskräckas de; du tager bort deras ande, då förgås de och vända åter till sitt stoft igen.
Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
30 Du sänder ut din ande, då varda de skapade, och du förnyar jordens anlete.
Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
31 HERRENS ära förblive evinnerligen; må HERREN glädja sig över sina verk,
Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
32 han som skådar på jorden, och hon bävar, han som rör vid bergen, och de ryka.
On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
33 Jag vill sjunga till HERRENS ära, så länge jag lever; jag vill lovsjunga min Gud, så länge jag är till.
Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
34 Mitt tal behage honom väl; må jag själv få glädja mig i HERREN.
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
35 Men må syndare försvinna ifrån jorden och inga ogudaktiga mer vara till. Lova HERREN, min själ Halleluja!
Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
