Psaltaren 103
1 Av David. Lova HERREN, min själ, och allt det i mig är hans heliga namn.
Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
2 Lova HERREN, min själ, och förgät icke vad gott han har gjort,
Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
3 han som förlåter dig alla dina missgärningar och helar alla dina brister,
On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
4 han som förlossar ditt liv från graven och kröner dig med nåd och barmhärtighet,
On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
5 han som mättar ditt begär med sitt goda, så att du bliver ung på nytt såsom en örn.
On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
6 HERREN gör rättfärdighetens verk och skaffar rätt åt alla förtryckta.
PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
7 Han lät Mose se sina vägar, Israels barn sina gärningar.
Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
8 Barmhärtig och nådig är HERREN, långmodig och stor i mildhet.
Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
9 Han går icke ständigt till rätta och behåller ej vrede evinnerligen.
Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
10 Han handlar icke med oss efter våra synder och vedergäller oss icke efter våra missgärningar.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
11 Ty så hög som himmelen är över jorden, så väldig är hans nåd över dem som frukta honom.
Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
12 Så långt som öster är från väster låter han våra överträdelser vara från oss.
Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
13 Såsom en fader förbarmar sig över barnen, så förbarmar sig HERREN över dem som frukta honom.
Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
14 Ty han vet vad för ett verk vi äro, han tänker därpå att vi äro stoft.
On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
15 En människas dagar äro såsom gräset, hon blomstrar såsom ett blomster på marken.
Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
16 När vinden går däröver, då är det icke mer, och dess plats vet icke mer därav.
Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
17 Men HERRENS nåd varar från evighet till evighet över dem som frukta honom, och hans rättfärdighet intill barnbarn,
Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
18 när man håller hans förbund och tänker på hans befallningar och gör efter dem.
[Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
19 HERREN har ställt sin tron i himmelen, och hans konungavälde omfattar allt.
PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
20 Loven HERREN, I hans änglar, I starke hjältar, som uträtten hans befallning, så snart I hören ljudet av hans befallning.
Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
21 Loven HERREN, I alla hans härskaror, I hans tjänare, som uträtten hans vilja.
Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
22 Loven HERREN, I alla hans verk, varhelst hans herradöme är. Min själ, lova HERREN.
Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
