< Ordspråksboken 8 >

1 Hör, visheten ropar, och förståndet höjer sin röst.
آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟۱
2 Uppe på höjderna står hon, vid vägen, där stigarna mötas.
به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.۲
3 Invid portarna, vid ingången till staden där man träder in genom dörrarna, höjer hon sitt rop:
به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.۳
4 Till eder, I man, vill jag ropa, och min röst skall utgå till människors barn.
که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.۴
5 Lären klokhet, I fåkunnige, och I dårar, lären förstånd.
‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.۵
6 Hören, ty om höga ting vill jag tala, och mina läppar skola upplåta sig till att säga vad rätt är.
بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.۶
7 Ja, sanning skall min mun tala, en styggelse för mina läppar är ogudaktighet.
دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.۷
8 Rättfärdiga äro alla min muns ord; i dem finnes intet falskt eller vrångt.
همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.۸
9 De äro alla sanna för den förståndige och rätta för dem som hava funnit kunskap.
تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.۹
10 Så tagen emot min tuktan hellre än silver, och kunskap hellre än utvalt guld.
تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.۱۰
11 Ty visheten är bättre än pärlor; allt vad härligt som finnes går ej upp emot henne.
زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.۱۱
12 Jag, visheten, är förtrogen med klokheten, och jag råder över eftertänksam insikt.
من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.۱۲
13 Att frukta HERREN är att hata det onda; ja, högfärd, högmod, en ond vandel och en ränkfull mun, det hatar jag.
ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.۱۳
14 Hos mig finnes råd och utväg; jag är förstånd, hos mig är makt.
مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.۱۴
15 Genom mig regera konungarna och stadga furstarna vad rätt är.
به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.۱۵
16 Genom mig härska härskarna och hövdingarna, ja, alla domare på jorden.
به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.۱۶
17 Jag älskar dem som älska mig, och de som söka mig, de finna mig.
من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.۱۷
18 Rikedom och ära vinnas hos mig, ädla skatter och rättfärdighet.
دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.۱۸
19 Min frukt är bättre än guld, ja, finaste guld och den vinning jag skänker bättre än utvalt silver.
ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.۱۹
20 På rättfärdighetens väg går jag fram, mitt på det rättas stigar,
در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،۲۰
21 till att giva dem som älska mig en rik arvedel och till att fylla deras förrådshus.
تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.۲۱
22 HERREN skapade mig såsom sitt förstlingsverk, i urminnes tid, innan han gjorde något annat.
خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.۲۲
23 Från evighet är jag insatt, från begynnelsen, ända ifrån jordens urtidsdagar.
من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.۲۳
24 Innan djupen voro till, blev jag född, innan källor ännu funnos, fyllda med vatten
هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.۲۴
25 Förrän bergens grund var lagd, förrän höjderna funnos, blev jag född,
قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.۲۵
26 när han ännu icke hade skapat land och mark, ej ens det första av jordkretsens stoft.
چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.۲۶
27 När han beredde himmelen, var jag tillstädes, när han spände ett valv över djupet,
وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.۲۷
28 när han fäste skyarna i höjden, när djupets källor bröto fram med makt,
وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.۲۸
29 när han satte för havet dess gräns, så att vattnet icke skulle överträda hans befallning, när han fastställde jordens grundvalar --
چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.۲۹
30 då fostrades jag såsom ett barn hos honom, då hade jag dag efter dag min lust och min lek inför hans ansikte beständigt;
آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.۳۰
31 jag hade min lek på hans jordkrets och min lust bland människors barn.
و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.۳۱
32 Så hören mig nu, I barn, ty saliga äro de som hålla mina vägar.
پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.۳۲
33 Hören tuktan, så att I bliven visa, ja, låten henne icke fara.
تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.۳۳
34 Säll är den människa som hör mig, så att hon vakar vid mina dörrar dag efter dag håller vakt vid dörrposterna i mina portar.
خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.۳۴
35 Ty den som finner mig, han finner livet och undfår nåd från HERREN.
زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.۳۵
36 Men den som går miste om mig han skadar sig själv; alla de som hata mig, de älska döden.
و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.۳۶

< Ordspråksboken 8 >