Ordspråksboken 7
1 Min son, tag vara på mina ord, och göm mina bud inom dig.
| ای پسر من سخنان مرا نگاه دار، و اوامر مرانزد خود ذخیره نما. | ۱ |
2 Håll mina bud, så får du leva, och bevara min undervisning såsom din ögonsten.
| اوامر مرا نگاه دار تازنده بمانی، و تعلیم مرا مثل مردمک چشم خویش. | ۲ |
3 Bind dem vid dina fingrar, skriv dem på ditt hjärtas tavla.
| آنها را بر انگشتهای خود ببند و آنها رابر لوح قلب خود مرقوم دار. | ۳ |
4 Säg till visheten: "Du är min syster", och kalla förståndet din förtrogna,
| به حکمت بگو که تو خواهر من هستی و فهم را دوست خویش بخوان | ۴ |
5 så att de bevara dig för främmande kvinnor, för din nästas hustru, som talar hala ord.
| تا تو را از زن اجنبی نگاه دارد، و از زن غریبی که سخنان تملق‌آمیز می‌گوید. | ۵ |
6 Ty ut genom fönstret i mitt hus, fram genom gallret där blickade jag;
| زیرا که از دریچه خانه خود نگاه کردم، و ازپشت شبکه خویش. | ۶ |
7 då såg jag bland de fåkunniga, jag blev varse bland de unga en yngling utan förstånd.
| در میان جاهلان دیدم، ودر میان جوانان، جوانی ناقص العقل مشاهده نمودم، | ۷ |
8 Han gick fram på gatan invid hörnet där hon bodde, på vägen till hennes hus skred han fram,
| که در کوچه بسوی گوشه او می‌گذشت. و به راه خانه وی می‌رفت، | ۸ |
9 skymningen, på aftonen av dagen, nattens dunkel, när mörker rådde
| در شام در حین زوال روز، در سیاهی شب و در ظلمت غلیظ، | ۹ |
10 Se, då kom där en kvinna honom till mötes; hennes dräkt var en skökas, och hennes hjärta illfundigt.
| که اینک زنی به استقبال وی می‌آمد، در لباس زانیه ودر خباثت دل. | ۱۰ |
11 Yster och lättsinnig var hon, hennes fötter hade ingen ro i hennes hus.
| زنی یاوه‌گو و سرکش که پایهایش در خانه‌اش قرار نمی گیرد. | ۱۱ |
12 Än var hon på gatan, än var hon på torgen vid vart gathörn stod hon på lur.
| گاهی درکوچه‌ها و گاهی در شوارع عام، و نزد هر گوشه‌ای در کمین می‌باشد. | ۱۲ |
13 Hon tog nu honom fatt och kysste honom och sade till honom med fräckhet i sin uppsyn:
| پس او را بگرفت و بوسید وچهره خود را بی‌حیا ساخته، او را گفت: | ۱۳ |
14 "Tackoffer har jag haft att frambära; i dag har jag fått infria mina löften.
| «نزدمن ذبایح سلامتی است، زیرا که امروز نذرهای خود را وفا نمودم. | ۱۴ |
15 Därför gick jag ut till att möta dig jag ville söka upp dig, och nu ha jag funnit dig.
| از این جهت به استقبال توبیرون آمدم، تا روی تو را به سعی تمام بطلبم وحال تو را یافتم. | ۱۵ |
16 Jag har bäddat min säng med sköna täcken, med brokigt linne från Egypten.
| بر بستر خود دوشکهاگسترانیده‌ام، با دیباها از کتان مصری. | ۱۶ |
17 Jag har bestänkt min bädd med myrra, med aloe och med kanel.
| بسترخود را با مر و عود و سلیخه معطر ساخته‌ام. | ۱۷ |
18 Kom, låt oss förnöja oss med kärlek intill morgonen, och förlusta oss med varandra i älskog.
| بیاتا صبح از عشق سیر شویم، و خویشتن را ازمحبت خرم سازیم. | ۱۸ |
19 Ty min man är nu icke hemma han har rest en lång väg bort.
| زیرا صاحبخانه در خانه نیست، و سفر دور رفته است. | ۱۹ |
20 Sin penningpung tog han med sig; först vid fullmånstiden kommer han hem."
| کیسه نقره‌ای به‌دست گرفته و تا روز بدر تمام مراجعت نخواهدنمود.» | ۲۰ |
21 Så förleder hon honom med allahanda fagert tal; genom sina läppars halhet förför hon honom.
| پس او را از زیادتی سخنانش فریفته کرد، واز تملق لبهایش او را اغوا نمود. | ۲۱ |
22 Han följer efter henne med hast, lik oxen som går för att slaktas, och lik fången som föres bort till straffet för sin dårskap;
| در ساعت ازعقب او مثل گاوی که به سلاخ خانه می‌رود، روانه شد و مانند احمق به زنجیرهای قصاص. | ۲۲ |
23 ja, han följer, till dess pilen genomborrar hans lever, lik fågeln som skyndar till snaran, utan att förstå att det gäller dess liv.
| تا تیر به جگرش فرو رود، مثل گنجشکی که به دام می‌شتابد و نمی داند که به خطر جان خود می‌رود. | ۲۳ |
24 Så hören mig nu, I barn, och given akt på min muns tal.
| پس حال‌ای پسران مرا بشنوید، و به سخنان دهانم توجه نمایید. | ۲۴ |
25 Låt icke ditt hjärta vika av till hennes vägar, och förvilla dig ej in på hennes stigar.
| دل تو به راههایش مایل نشود، و به طریقهایش گمراه مشو، | ۲۵ |
26 Ty många som ligga slagna äro fällda av henne, och stor är hopen av dem hon har dräpt.
| زیراکه او بسیاری را مجروح‌انداخته است، و جمیع کشتگانش زورآورانند. | ۲۶ |
