< Ordspråksboken 6 >
1 Min son, om du har gått i borgen för din nästa och givit ditt handslag för en främmande,
Mijn zoon, als ge voor een ander borg zijt gebleven, Uw handslag hebt gegeven ten bate van een vreemde,
2 om du har blivit bunden genom din muns tal, ja, fångad genom din muns tal,
Verstrikt zijt geraakt in uw eigen woorden, In uw eigen beloften gevangen:
3 då, min son, må du göra detta för att rädda dig, eftersom du har kommit i din nästas våld: gå och kasta dig ned för honom och ansätt honom,
Doe dan, mijn zoon, wat ik zeg, en red u eruit; Want ge zijt in de macht van uw naaste! Ga heen zonder talmen, Dring aan bij uw naaste;
4 unna dina ögon ingen sömn och dina ögonlock ingen slummer.
Gun uw ogen geen rust, Uw wimpers geen slaap;
5 Sök räddning såsom en gasell ur jägarens våld, och såsom en fågel ur fågelfängarens våld.
Ruk u los als een gazelle uit de strik, Als een vogel uit de hand van den vogelaar.
6 Gå bort till myran, du late; se huru hon gör, och bliv vis.
Luiaard, ga kijken naar de mier; Zie, hoe ze zwoegt, en word wijs!
7 Hon har ingen furste över sig, ingen tillsyningsman eller herre;
Al heeft ze geen leider, Geen opzichter, geen heerser,
8 dock bereder hon om sommaren sin föda och samlar under skördetiden in sin mat.
Toch zorgt ze in de zomer voor haar spijs, Zoekt ze in de oogsttijd haar voedsel bijeen.
9 Huru länge vill du ligga, du late? När vill du stå upp ifrån din sömn?
Luiaard, hoe lang blijft ge liggen, Wanneer zult ge ontwaken uit uw slaap?
10 Ja, sov ännu litet, slumra ännu litet, lägg ännu litet händerna i kors för att vila,
Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar:
11 så skall fattigdomen komma över dig såsom en rövare och armodet såsom en väpnad man.
En de armoe overvalt u als een zwerver, Het gebrek als een rover!
12 En fördärvlig människa, ja, en ogärningsman är den som går omkring med vrånghet i munnen,
Een nietsnut is het, een booswicht, Die omgaat met bedrieglijke taal;
13 som blinkar med ögonen, skrapar med fötterna, giver tecken med fingrarna.
Die met de ogen knipt, met de voeten wenkt, En tekens geeft met de vingers;
14 Svek bär en sådan i sitt hjärta, ont bringar han alltid å bane, trätor kommer han åstad.
Die boze plannen smeedt in zijn hart, Steeds kwaad beraamt en ruzie zoekt!
15 Därför skall ofärd plötsligt komma över honom; oförtänkt varder han krossad utan räddning.
Daarom zal hem de tegenspoed plotseling treffen, Zal hij met één slag bezwijken, zonder kans op herstel.
16 Sex ting är det som HERREN hatar, ja, sju äro styggelser för hans själ
Zes dingen zijn er die Jahweh haat, Van zeven heeft hij een afschuw:
17 stolta ögon, en lögnaktig tunga, händer som utgjuta oskyldigt blod,
Van brutale ogen; van een valse tong; Van handen, die onschuldig bloed vergieten;
18 ett hjärta som hopsmider fördärvliga anslag, fötter som äro snara till att löpa efter vad ont är,
Van een hart, dat boze plannen beraamt; Van voeten, die ten kwade spoeden;
19 den som främjar lögn genom falskt vittnesbörd, och den som vållar trätor mellan bröder.
Van een valsen getuige, die leugens verspreidt; Van iemand, die broedertwist stookt.
20 Min son, bevara din faders bud, och förkasta icke din moders undervisning.
Mijn zoon, onderhoud het gebod van uw vader, Sla niet in de wind wat uw moeder u leerde;
21 Hav dem alltid bundna vid ditt hjärta, fäst dem omkring din hals.
Prent het voor altijd in uw hart, Wind het als een snoer om uw hals.
22 När du går, må de leda dig, när du ligger, må de vaka över dig, och när du vaknar upp, må de tala till dig.
Als ge wandelt, moge het u geleiden, Over u waken, als ge slaapt, Tot u spreken, wanneer ge ontwaakt.
23 Ty budet är en lykta och undervisningen ett ljus, och tillrättavisningar till tukt äro en livets väg.
Want het gebod is een lamp, Het onderricht een licht, De straffe tucht een weg ten leven.
24 De kunna bevara dig för onda kvinnor, för din nästas hustrus hala tunga.
Het zal u behoeden voor de vrouw van een ander, Voor de gladde tong van een vreemde.
25 Hav icke begärelse i ditt hjärta till hennes skönhet, och låt henne icke fånga dig med sina blickar.
Zet uw hart niet op haar schoonheid, Laat ze u niet met haar wimpers verleiden;
26 Ty för skökan måste du lämna din sista brödkaka, och den gifta kvinnan går på jakt efter ditt dyra liv.
Want de prijs van een deerne is een stuk brood, Maar de getrouwde vrouw maakt jacht op een kostelijk leven
27 Kan väl någon hämta eld i sitt mantelveck utan att hans kläder bliva förbrända?
Kan iemand soms vuur in zijn voorschoot nemen, Zonder dat hij zijn kleren schroeit;
28 Eller kan någon gå på glödande kol, utan att hans fötter varda svedda?
Of kan hij op gloeiende kolen lopen, Zonder dat hij zijn voeten brandt?
29 Så sker ock med den som går in till sin nästas hustru; ostraffad bliver ingen som kommer vid henne.
Zo vergaat het hem, die zich afgeeft met de vrouw van een ander: Niemand die haar aanraakt, komt er straffeloos van af.
30 Föraktar man icke tjuven som stjäl för att mätta sitt begär, när han hungrar?
Men veracht geen dief, zo hij enkel steelt, Om zijn maag te vullen, als hij honger heeft;
31 Och han måste ju, om han ertappas, betala sjufalt igen och giva allt vad han äger i sitt hus.
Toch moet hij, eenmaal betrapt, zevenvoudig vergoeden, Alles geven wat hij in huis heeft.
32 Så är ock den utan förstånd, som förför en annans hustru; ja, en självspilling är den som sådant gör.
Kortzichtig de man, die overspel pleegt met een vrouw: Wie zijn eigen ondergang wil, moet zo iets niet doen;
33 Plåga och skam är vad han vinner, och hans smälek utplånas icke.
Schade en schande zal zo iemand belopen, Zijn slechte naam raakt hij nimmer meer kwijt.
34 Ty svartsjuk är mannens vrede, och han skonar icke på hämndens dag;
Want de jaloezie van den man wekt de woede bij hem op, En op de dag van de wraak zal hij niemand ontzien;
35 lösepenning aktar han alls icke på, och bryr sig ej om att du bjuder stora skänker.
Dan slaat hij op losgeld geen acht, Hij wil het niet, al biedt ge hem nog zo veel!