Ordspråksboken 5
1 Min son, akta på min vishet, böj ditt öra till mitt förstånd,
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 så att du bevarar eftertänksamhet och låter dina läppar taga kunskap i akt.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 Se, av honung drypa en trolös kvinnas läppar, och halare än olja är hennes mun.
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 Men på sistone bliver hon bitter såsom malört och skarp såsom ett tveeggat svärd.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Livets väg vill hon ej akta på; hennes stigar äro villostigar, fastän hon ej vet det.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Så hören mig nu, I barn, och viken icke ifrån min muns tal.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Låt din väg vara fjärran ifrån henne, och nalkas icke dörren till hennes hus.
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 Må du ej åt andra få offra din ära, ej dina år åt en som hämnas grymt;
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 må icke främmande få mätta sig av ditt gods och dina mödors frukt komma i en annans hus,
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 så att du själv på sistone måste sucka, när ditt hull och ditt kött är förtärt.
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 och säga: "Huru kunde jag så hata tuktan, huru kunde mitt hjärta så förakta tillrättavisning!
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 Varför lyssnade jag icke till mina lärares röst, och böjde icke mitt öra till dem som ville undervisa mig?
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 Föga fattas nu att jag har drabbats av allt vad ont är, mitt i församling och menighet.
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Drick vatten ur din egen brunn det vatten som rinner ur din egen källa.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Icke vill du att dina flöden skola strömma ut på gatan, dina vattenbäckar på torgen?
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Nej, dig allena må de tillhöra, och ingen främmande jämte dig.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Din brunn må vara välsignad, och av din ungdoms hustru må du hämta din glädje;
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 hon, den älskliga hinden, den täcka gasellen, hennes barm förnöje dig alltid, i hennes kärlek finne du ständig din lust.
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 Min son, icke skall du hava din lust i en främmande kvinna? Icke skall du sluta din nästas hustru i din famn?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 Se, för HERRENS ögon ligga var människas vägar blottade, och på alla hennes stigar giver han akt.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 Den ogudaktige fångas av sina egna missgärningar och fastnar i sin egen synds snaror.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 Han måste dö, därför att han icke lät tukta sig; ja, genom sin stora dårskap kommer han på fall.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
