Ordspråksboken 5
1 Min son, akta på min vishet, böj ditt öra till mitt förstånd,
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 så att du bevarar eftertänksamhet och låter dina läppar taga kunskap i akt.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 Se, av honung drypa en trolös kvinnas läppar, och halare än olja är hennes mun.
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 Men på sistone bliver hon bitter såsom malört och skarp såsom ett tveeggat svärd.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 Livets väg vill hon ej akta på; hennes stigar äro villostigar, fastän hon ej vet det.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Så hören mig nu, I barn, och viken icke ifrån min muns tal.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Låt din väg vara fjärran ifrån henne, och nalkas icke dörren till hennes hus.
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 Må du ej åt andra få offra din ära, ej dina år åt en som hämnas grymt;
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 må icke främmande få mätta sig av ditt gods och dina mödors frukt komma i en annans hus,
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 så att du själv på sistone måste sucka, när ditt hull och ditt kött är förtärt.
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 och säga: "Huru kunde jag så hata tuktan, huru kunde mitt hjärta så förakta tillrättavisning!
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 Varför lyssnade jag icke till mina lärares röst, och böjde icke mitt öra till dem som ville undervisa mig?
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 Föga fattas nu att jag har drabbats av allt vad ont är, mitt i församling och menighet.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Drick vatten ur din egen brunn det vatten som rinner ur din egen källa.
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 Icke vill du att dina flöden skola strömma ut på gatan, dina vattenbäckar på torgen?
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 Nej, dig allena må de tillhöra, och ingen främmande jämte dig.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Din brunn må vara välsignad, och av din ungdoms hustru må du hämta din glädje;
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 hon, den älskliga hinden, den täcka gasellen, hennes barm förnöje dig alltid, i hennes kärlek finne du ständig din lust.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 Min son, icke skall du hava din lust i en främmande kvinna? Icke skall du sluta din nästas hustru i din famn?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 Se, för HERRENS ögon ligga var människas vägar blottade, och på alla hennes stigar giver han akt.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 Den ogudaktige fångas av sina egna missgärningar och fastnar i sin egen synds snaror.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Han måste dö, därför att han icke lät tukta sig; ja, genom sin stora dårskap kommer han på fall.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
