Matteus 17
1 Sex dagar därefter tog Jesus med sig Petrus och Jakob och Johannes, Jakobs broder, och förde dem upp på ett högt berg, där de voro allena.
అనన్తరం షడ్దినేభ్యః పరం యీశుః పితరం యాకూబం తత్సహజం యోహనఞ్చ గృహ్లన్ ఉచ్చాద్రే ర్వివిక్తస్థానమ్ ఆగత్య తేషాం సమక్షం రూపమన్యత్ దధార|
2 Och hans utseende förvandlades inför dem: hans ansikte sken såsom solen, och hans kläder blevo vita såsom ljuset.
తేన తదాస్యం తేజస్వి, తదాభరణమ్ ఆలోకవత్ పాణ్డరమభవత్|
3 Och se, för dem visade sig Moses och Elias, i samtal med honom.
అన్యచ్చ తేన సాకం సంలపన్తౌ మూసా ఏలియశ్చ తేభ్యో దర్శనం దదతుః|
4 Då tog Petrus till orda och sade till Jesus: "Herre, här är oss gott att vara; vill du, så skall jag här göra tre hyddor, åt dig en och åt Moses en och åt Elias en."
తదానీం పితరో యీశుం జగాద, హే ప్రభో స్థితిరత్రాస్మాకం శుభా, యది భవతానుమన్యతే, తర్హి భవదర్థమేకం మూసార్థమేకమ్ ఏలియార్థఞ్చైకమ్ ఇతి త్రీణి దూష్యాణి నిర్మ్మమ|
5 Och se, medan han ännu talade, överskyggade dem en ljus sky, och ur skyn kom en röst som sade: "Denne är min älskade Son, i vilken jag har funnit behag; hören honom."
ఏతత్కథనకాల ఏక ఉజ్జవలః పయోదస్తేషాముపరి ఛాయాం కృతవాన్, వారిదాద్ ఏషా నభసీయా వాగ్ బభూవ, మమాయం ప్రియః పుత్రః, అస్మిన్ మమ మహాసన్తోష ఏతస్య వాక్యం యూయం నిశామయత|
6 När lärjungarna hörde detta, föllo de ned på sina ansikten i stor förskräckelse.
కిన్తు వాచమేతాం శృణ్వన్తఏవ శిష్యా మృశం శఙ్కమానా న్యుబ్జా న్యపతన్|
7 Men Jesus gick fram och rörde vid dem och sade: "Stån upp, och varen icke förskräckta."
తదా యీశురాగత్య తేషాం గాత్రాణి స్పృశన్ ఉవాచ, ఉత్తిష్ఠత, మా భైష్ట|
8 När de då lyfte upp sina ögon, sågo de ingen utom Jesus allena.
తదానీం నేత్రాణ్యున్మీల్య యీశుం వినా కమపి న దదృశుః|
9 Då de sedan gingo ned från berget, bjöd Jesus dem och sade: "Omtalen icke för någon denna syn, förrän Människosonen har uppstått från de döda."
తతః పరమ్ అద్రేరవరోహణకాలే యీశుస్తాన్ ఇత్యాదిదేశ, మనుజసుతస్య మృతానాం మధ్యాదుత్థానం యావన్న జాయతే, తావత్ యుష్మాభిరేతద్దర్శనం కస్మైచిదపి న కథయితవ్యం|
10 Men lärjungarna frågade honom och sade: "Huru kunna då de skriftlärde säga att Elias först måste komma?"
తదా శిష్యాస్తం పప్రచ్ఛుః, ప్రథమమ్ ఏలియ ఆయాస్యతీతి కుత ఉపాధ్యాయైరుచ్యతే?
11 Han svarade och sade: "Elias måste visserligen komma och upprätta allt igen;
తతో యీశుః ప్రత్యవాదీత్, ఏలియః ప్రాగేత్య సర్వ్వాణి సాధయిష్యతీతి సత్యం,
12 men jag säger eder att Elias redan har kommit. Men de ville icke veta av honom, utan förforo mot honom alldeles såsom de ville. Sammalunda skall ock Människosonen få lida genom dem."
కిన్త్వహం యుష్మాన్ వచ్మి, ఏలియ ఏత్య గతః, తే తమపరిచిత్య తస్మిన్ యథేచ్ఛం వ్యవజహుః; మనుజసుతేనాపి తేషామన్తికే తాదృగ్ దుఃఖం భోక్తవ్యం|
13 Då förstodo lärjungarna att det var om Johannes döparen som han talade till dem.
తదానీం స మజ్జయితారం యోహనమధి కథామేతాం వ్యాహృతవాన్, ఇత్థం తచ్ఛిష్యా బుబుధిరే|
14 När de därefter kommo till folket, trädde en man fram till honom och föll på knä för honom
పశ్చాత్ తేషు జననివహస్యాన్తికమాగతేషు కశ్చిత్ మనుజస్తదన్తికమేత్య జానూనీ పాతయిత్వా కథితవాన్,
15 och sade: "Herre, förbarma dig över min son ty han är månadsrasande och plågas svårt; ofta faller han i elden och ofta i vattnet.
హే ప్రభో, మత్పుత్రం ప్రతి కృపాం విదధాతు, సోపస్మారామయేన భృశం వ్యథితః సన్ పునః పున ర్వహ్నౌ ముహు ర్జలమధ్యే పతతి|
16 Och jag förde honom till dina lärjungar, men de kunde icke bota honom."
తస్మాద్ భవతః శిష్యాణాం సమీపే తమానయం కిన్తు తే తం స్వాస్థం కర్త్తుం న శక్తాః|
17 Då svarade Jesus och sade: "O du otrogna och vrånga släkte, huru länge måste jag vara bland eder? Huru länge måste jag härda ut med eder? Fören honom hit till mig."
తదా యీశుః కథితవాన్ రే అవిశ్వాసినః, రే విపథగామినః, పునః కతికాలాన్ అహం యుష్మాకం సన్నిధౌ స్థాస్యామి? కతికాలాన్ వా యుష్మాన్ సహిష్యే? తమత్ర మమాన్తికమానయత|
18 Och Jesus tilltalade honom strängt, och den onde anden for ut ur honom; och gossen var botad från den stunden.
పశ్చాద్ యీశునా తర్జతఏవ స భూతస్తం విహాయ గతవాన్, తద్దణ్డఏవ స బాలకో నిరామయోఽభూత్|
19 Sedan, när de voro allena, trädde lärjungarna fram till Jesus och frågade: "Varför kunde icke vi driva ut honom?"
తతః శిష్యా గుప్తం యీశుముపాగత్య బభాషిరే, కుతో వయం తం భూతం త్యాజయితుం న శక్తాః?
20 Han svarade dem: "För eder otros skull. Ty sannerligen säger jag eder: Om I haven tro, vore den ock blott såsom ett senapskorn, så skolen I kunna säga till detta berg: 'Flytta dig härifrån dit bort', och det skall flytta sig; ja, intet skall då vara omöjligt för eder."
యీశునా తే ప్రోక్తాః, యుష్మాకమప్రత్యయాత్;
యుష్మానహం తథ్యం వచ్మి యది యుష్మాకం సర్షపైకమాత్రోపి విశ్వాసో జాయతే, తర్హి యుష్మాభిరస్మిన్ శైలే త్వమితః స్థానాత్ తత్ స్థానం యాహీతి బ్రూతే స తదైవ చలిష్యతి, యుష్మాకం కిమప్యసాధ్యఞ్చ కర్మ్మ న స్థాస్యాతి| కిన్తు ప్రార్థనోపవాసౌ వినైతాదృశో భూతో న త్యాజ్యేత|
22 Medan de nu tillsammans vandrade omkring i Galileen, sade Jesus till dem: "Människosonen skall bliva överlämnad i människors händer,
అపరం తేషాం గాలీల్ప్రదేశే భ్రమణకాలే యీశునా తే గదితాః, మనుజసుతో జనానాం కరేషు సమర్పయిష్యతే తై ర్హనిష్యతే చ,
23 och man skall döda honom, men på tredje dagen skall han uppstå igen." Då blevo de mycket bedrövade.
కిన్తు తృతీయేఽహిన మ ఉత్థాపిష్యతే, తేన తే భృశం దుఃఖితా బభూవః|
24 Och när de hade kommit till Kapernaum, trädde de som uppburo tempelskatten fram till Petrus och sade: "Plägar icke eder mästare betala tempelskatt?"
తదనన్తరం తేషు కఫర్నాహూమ్నగరమాగతేషు కరసంగ్రాహిణః పితరాన్తికమాగత్య పప్రచ్ఛుః, యుష్మాకం గురుః కిం మన్దిరార్థం కరం న దదాతి? తతః పితరః కథితవాన్ దదాతి|
25 Han svarade: "Jo." När han sedan hade kommit hem, förekom honom Jesus med frågan: "Vad synes dig, Simon? Av vilka taga jordens konungar tull eller skatt, av sina söner eller av andra människor?"
తతస్తస్మిన్ గృహమధ్యమాగతే తస్య కథాకథనాత్ పూర్వ్వమేవ యీశురువాచ, హే శిమోన్, మేదిన్యా రాజానః స్వస్వాపత్యేభ్యః కిం విదేశిభ్యః కేభ్యః కరం గృహ్లన్తి? అత్ర త్వం కిం బుధ్యసే? తతః పితర ఉక్తవాన్, విదేశిభ్యః|
26 Han svarade: "Av andra människor." Då sade Jesus till honom: "Alltså äro då sönerna fria.
తదా యీశురుక్తవాన్, తర్హి సన్తానా ముక్తాః సన్తి|
27 Men för att vi icke skola bliva dem till en stötesten, så gå ned till sjön och kasta ut en krok. Tag så den första fisk som du drager upp, och när du öppnar munnen på den skall du där finna en silverpenning. Tag den, och giv den åt dem for mig och dig."
తథాపి యథాస్మాభిస్తేషామన్తరాయో న జన్యతే, తత్కృతే జలధేస్తీరం గత్వా వడిశం క్షిప, తేనాదౌ యో మీన ఉత్థాస్యతి, తం ఘృత్వా తన్ముఖే మోచితే తోలకైకం రూప్యం ప్రాప్స్యసి, తద్ గృహీత్వా తవ మమ చ కృతే తేభ్యో దేహి|
