Klagovisorna 5
1 Tänk, HERRE, på vad som har vederfarits oss skåda ned och se till vår smälek.
Oh Yawe, kanisa makambo oyo ekomeli biso! Tala mpe mona soni na biso!
2 Vår arvedel har kommit i främlingars ägo, våra hus i utlänningars.
Libula na biso ekeyi na maboko ya bapaya, bandako na biso ekeyi na maboko ya bato mosusu.
3 Vi hava blivit värnlösa, vi hava ingen fader; våra mödrar äro såsom änkor.
Tokomi lokola bana bitike, tozangi tata; bamama na biso bakomi lokola basi bakufisa mibali!
4 Vattnet som tillhör oss få vi dricka allenast för penningar; vår egen ved måste vi betala.
Tosengeli kofuta mbongo ata mpo na mayi na biso ya komela to mpe mpo na bakoni na biso!
5 Våra förföljare äro oss på halsen; huru trötta vi än äro, unnas oss dock ingen vila.
Banguna na biso bazali kolanda biso, bakomi na sima ya mokongo; bongo biso tolembi nzoto, tozangi kimia.
6 Vi hava måst giva oss under Egypten, under Assyrien, för att få bröd till att mätta oss med.
Tokomi ata kobondela bato ya Ejipito mpe ya Asiri mpo ete bapesa biso bilei.
7 Våra fäder hava syndat, de äro icke mer, vi måste bära deras missgärningar.
Solo batata na biso basalaki masumu, kasi bazali lisusu te, bongo biso tokomi komema mokumba ya etumbu na bango.
8 Trälar få råda över oss; ingen finnes, som rycker oss ur deras våld.
Bawumbu bakomi kokonza biso, mpe moto ata moko te amonani mpo na kokangola biso na maboko na bango.
9 Med fara för vårt liv hämta vi vårt bröd, bärga det undan öknens svärd.
Tozali kozwa bilei na biso na motuya ya bomoi na biso, likolo na mopanga ya babomi kuna na esobe.
10 Vår hud är glödande såsom en ugn, för brännande hungers skull.
Poso ya nzoto na biso ekomi moto lokola nde balekisi yango na mbabola, pamba te nzala ezali kotumba biso makasi.
11 Kvinnorna kränkte man i Sion, jungfrurna i Juda städer.
Basambwisi basi kati na Siona, mpe bilenge basi oyo bayebi nanu nzoto ya mibali te kati na bingumba ya Yuda.
12 Furstarna blevo upphängda av deras händer, för de äldste visade de ingen försyn.
Badiembiki bakalaka, na maboko na bango; mpe bapesi bakambi lokumu te.
13 Ynglingarna måste bära på kvarnstenar, och gossarna dignade under vedbördor.
Bilenge mibali bazali komema libanga oyo banikelaka ble; bongo bana mike bazali kotepatepa na se ya kilo ya bakoni.
14 De gamla sitta icke mer i porten, de unga hava upphört med sitt strängaspel.
Bakambi batika kokende na ekuke ya engumba, mpe bilenge batika kobeta mindule.
15 Våra hjärtan hava icke mer någon fröjd i sorgelåt är vår dans förvandlad.
Esengo ezalaka lisusu te kati na mitema na biso, mabina na biso ebongwana matanga.
16 Kronan har fallit ifrån vårt huvud; ve oss, att vi syndade så!
Mitole ekweyi wuta na mito na biso. Mawa na biso, mpo ete tosali masumu!
17 Därför hava ock våra hjärtan blivit sjuka, därför äro våra ögon förmörkade,
Soki mitema na biso ezali komona pasi mpe soki miso na biso ekomi komona molili,
18 för Sions bergs skull, som nu ligger öde, så att rävarna ströva omkring därpå.
ezali mpo ete ngomba Siona ebebisami, mpe mbwa ya zamba ekomi kovanda kuna.
19 Du, HERRE, tronar evinnerligen; din tron består från släkte till släkte.
Oh Yawe, ozali Mokonzi seko na seko; Kiti ya Bokonzi na Yo ekowumela libela na libela.
20 Varför vill du för alltid förgäta oss, förkasta oss för beständigt?
Mpo na nini obosana biso mpo na tango nyonso? Mpo na nini osundola biso tango molayi?
21 Tag oss åter till dig, HERRE, så att vi få vända åter; förnya våra dagar, så att de bliva såsom fordom.
Oh Yawe, zongisa biso epai na Yo; mpe tokozonga penza! Yeisa mikolo na biso sika ndenge ezalaki na tango ya kala!
22 Eller har du alldeles förkastat oss? Förtörnas du på oss så övermåttan?
Boni, osundoli biso solo mpo na libela mpe otombokeli biso na kanda eleka ndelo?
