Klagovisorna 3
1 Jag är en man som har prövat elände under hans vredes ris.
Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
2 Mig har han fört och låtit vandra genom mörker och genom ljus.
O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
3 Ja, mot mig vänder han sin hand beständigt, åter och åter.
Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
4 Han har uppfrätt mitt kött och min hud, han har krossat benen i mig.
Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
5 Han har kringskansat och omvärvt mig med gift och vedermöda.
Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
6 I mörker har han lagt mig såsom de längesedan döda.
Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
7 Han har kringmurat mig, så att jag ej kommer ut, han har lagt på mig tunga fjättrar.
Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
8 Huru jag än klagar och ropar, tillstoppar han öronen för min bön.
Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
9 Med huggen sten har han murat för mina vägar, mina stigar har han gjort svåra.
Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
10 En lurande björn är han mot mig, ett lejon som ligger i försåt.
Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
11 Han förde mig på villoväg och rev mig i stycken, förödelse lät han gå över mig.
Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
12 Han spände sin båge och satte mig upp till ett mål för sin pil.
Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
13 Ja, pilar från sitt koger sände han in i mina njurar.
Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
14 Jag blev ett åtlöje för hela mitt folk en visa för dem hela dagen.
Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
15 Han mättade mig med bittra örter, han gav mig malört att dricka.
O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
16 Han lät mina tänder bita sönder sig på stenar, han höljde mig med aska.
Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
17 Ja, du förkastade min själ och tog bort min frid; jag visste ej mer vad lycka var.
Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
18 Jag sade: "Det är ute med min livskraft och med mitt hopp till HERREN."
Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
19 Tänk på mitt elände och min husvillhet, på malörten och giftet!
Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
20 Stadigt tänker min själ därpå och är bedrövad i mig.
Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
21 Men detta vill jag besinna, och därför skall jag hoppas:
Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
22 HERRENS nåd är det att det icke är ute med oss, ty det är icke slut med hans barmhärtighet.
Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
23 Den är var morgon ny, ja, stor är din trofasthet.
Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
24 HERREN är min del, det säger min själ mig; därför vill jag hoppas på honom.
Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
25 HERREN är god mot dem som förbida honom, mot den själ som söker honom.
Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
26 Det är gott att hoppas i stillhet på hjälp från HERREN.
Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
27 Det är gott för en man att han får bära ett ok i sin ungdom.
Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
28 Må han sitta ensam och tyst, när ett sådant pålägges honom.
Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
29 Må han sänka sin mun i stoftet; kanhända finnes ännu hopp.
Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
30 Må han vända kinden till åt den som slår honom och låta mätta sig med smälek.
İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
31 Ty Herren förkastar icke för evig tid;
Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
32 utan om han har bedrövat, så förbarmar han sig igen, efter sin stora nåd.
Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
33 Ty icke av villigt hjärta plågar han människors barn och vållar dem bedrövelse.
Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
34 Att man krossar under sina fötter alla fångar i landet,
Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
35 att man vränger en mans rätt inför den Högstes ansikte,
Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
36 att man gör orätt mot en människa i någon hennes sak, skulle Herren icke se det?
İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
37 Vem sade, och det vart, om det ej var Herren som bjöd?
Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
38 Kommer icke från den Högstes mun både ont och gott?
Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
39 Varför knorrar då en människa här i livet, varför en man, om han drabbas av sin synd?
Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
40 Låtom oss rannsaka våra vägar och pröva dem och omvända oss till HERREN.
Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
41 Låtom oss upplyfta våra hjärtan, såväl som våra händer, till Gud i himmelen.
Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
42 Vi hava varit avfälliga och gensträviga, och du har icke förlåtit det.
Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
43 Du har höljt dig i vrede och förföljt oss, du har dräpt utan förskoning.
Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
44 Du har höljt dig i moln, så att ingen bön har nått fram.
Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
45 Ja, orena och föraktade låter du oss stå mitt ibland folken.
Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
46 Alla våra fiender spärra upp munnen emot oss.
Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
47 Faror och fallgropar möta oss fördärv och skada.
Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
48 Vattenbäckar rinna ned från mitt öga för dottern mitt folks skada.
Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
49 Mitt öga flödar utan uppehåll och förtröttas icke,
Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
50 till dess att HERREN blickar ned från himmelen och ser härtill.
Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
51 Mitt öga vållar mig plåga för alla min stads döttrars skull.
Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
52 Jag bliver ivrigt jagad såsom en fågel av dem som utan sak äro mina fiender.
Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
53 De vilja förgöra mitt liv här i djupet, de kasta stenar på mig.
Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
54 Vatten strömma över mitt huvud, jag säger: "Det är ute med mig."
Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
55 Jag åkallar ditt namn, o HERRE, har underst i djupet.
Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
56 Du hör min röst; tillslut icke ditt öra, bered mig lindring, då jag nu ropar.
«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
57 Ja, du nalkas mig, när jag åkallar dig; du säger: "Frukta icke."
Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
58 Du utför, Herre, min själs sak, du förlossar mitt liv.
Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
59 Du ser, HERRE, den orätt mig vederfares; skaffa mig rätt.
Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
60 Du ser all deras hämndgirighet, alla deras anslag mot mig.
Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
61 Du hör deras smädelser, HERRE, alla deras anslag mot mig.
Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
62 Vad mina motståndare tala och tänka ut är beständigt riktat mot mig.
Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
63 Akta på huru de hava mig till sin visa, evad de sitta eller stå upp.
Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
64 Du skall giva dem vedergällning, HERRE, efter deras händers verk.
Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
65 Du skall lägga ett täckelse över deras hjärtan; din förbannelse skall komma över dem.
Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
66 Du skall förfölja dem i vrede och förgöra dem, så att de ej bestå under HERRENS himmel.
Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
