Job 39

1 Vet du tiden för stengetterna att föda, vakar du över när hindarna bör kalva?

۱ «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

2 Räknar du månaderna som de skola gå dräktiga, ja, vet du tiden för dem att föda?

۲ آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

3 De böja sig ned, de avbörda sig sina foster, hastigt göra de sig fria ifrån födslovåndan.

۳ خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

4 Deras ungar frodas och växa till på marken, så springa de sin väg och vända ej tillbaka.

۴ بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

5 Vem har skänkt vildåsnan hennes frihet, vem har lossat den skyggas band?

۵ کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

6 Se, hedmarken gav jag henne till hem, och saltöknen blev hennes boning.

۶ که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

7 Hon ler åt larmet i staden, hon hör ingen pådrivares rop.

۷ به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

8 Vad hon spanar upp på berget har hon till bete, hon letar efter allt som är grönt.

۸ دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

9 Skall vildoxen finnas hågad att tjäna dig och att stanna över natten invid din krubba?

۹ آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

10 Kan du tvinga vildoxen att gå i fåran efter töm och förmå honom att i ditt spår harva markerna jämna?

۱۰ آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

11 Kan du lita på honom, då ju hans kraft är så stor, kan du betro åt honom ditt arbetes frukt?

۱۱ آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

12 Överlåter du åt honom att föra hem din säd och att hämta den tillhopa till din loge?

۱۲ آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

13 Strutshonans vingar flaxa med fröjd, men vad modersömhet visa väl hennes pennor, hennes fjädrar?

۱۳ «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

14 Åt jorden överlåter hon ju sina ägg och ruvar dem ovanpå sanden.

۱۴ زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

15 Hon bryr sig ej om att en fot kan krossa dem, att ett vilddjur kan trampa dem sönder.

۱۵ و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

16 Hård är hon mot sin avkomma, såsom vore den ej hennes; att hennes avel kan gå under, det bekymrar henne ej.

۱۶ با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

17 Ty Gud har gjort henne glömsk för vishet, han har ej tilldelat henne förstånd.

۱۷ زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

18 Men när det gäller, piskar hon sig själv upp till språng; då ler hon åt både häst och man.

۱۸ هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

19 Är det du som giver åt hästen hans styrka och kläder hans hals med brusande man?

۱۹ «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

20 Är det du som lär honom gräshoppans språng? Hans stolta frustning, en förskräckelse är den!

۲۰ آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

21 Han skrapar marken och fröjdar sig i sin kraft och rusar så fram mot väpnade skaror.

۲۱ در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

22 Han ler åt fruktan och känner ej förfäran, han ryggar icke tillbaka för svärd.

۲۲ برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

23 Omkring honom ljuder ett rassel av koger, av ljungande spjut och lans.

۲۳ ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

24 Han skakas och rasar och uppslukar marken, han kan icke styra sig, när basunen har ljudit.

۲۴ با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

25 För var basunstöt frustar han: Huj! Ännu i fjärran vädrar han striden, anförarnas rop och larmet av härskrin.

۲۵ وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

26 Är det ett verk av ditt förstånd, att falken svingar sig upp och breder ut sina vingar till flykt mot söder?

۲۶ آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

27 Eller är det på ditt bud som örnen stiger så högt och bygger sitt näste i höjden?

۲۷ آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

28 På klippan bor han, där har han sitt tillhåll, på klippans spets och på branta berget.

۲۸ بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

29 Därifrån spanar han efter sitt byte, långt bort i fjärran skådar hans ögon.

۲۹ از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

30 Hans ungar frossa på blod, och där slagna ligga, där finner man honom.

۳۰ بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»