Job 36

1 Vidare sade Elihu:

Elihu ging nog voort, en zeide:

2 Bida ännu litet, så att jag får giva dig besked, ty ännu något har jag att säga till Guds försvar.

Verbeid mij een weinig, en ik zal u aanwijzen, dat er nog redenen voor God zijn.

3 Min insikt vill jag hämta vida ifrån, och åt min skapare vill jag skaffa rätt.

Ik zal mijn gevoelen van verre ophalen, en mijn Schepper gerechtigheid toewijzen.

4 Ja, förvisso skola mina ord icke vara lögn; en man med fullgod insikt har du framför dig.

Want voorwaar, mijn woorden zullen geen valsheid zijn; een, die oprecht is van gevoelen, is bij u.

5 Se, Gud är väldig, men han försmår dock ingen, han som är så väldig i sitt förstånds kraft.

Zie, God is geweldig, nochtans versmaadt Hij niet; geweldig is Hij in kracht des harten.

6 Den ogudaktige låter han ej bliva vid liv, men åt de arma skaffar han rätt.

Hij laat den goddeloze niet leven, en het recht der ellendigen beschikt Hij.

7 Han tager ej sina ögon från de rättfärdiga; de få trona i konungars krets, för alltid låter han dem sitta där i höghet.

Hij onttrekt Zijn ogen niet van den rechtvaardige, maar met de koningen zijn zij in den troon; daar zet Hij hen voor altoos, en zij worden verheven.

8 Och om de läggas bundna i kedjor och fångas i eländets snaror,

En zo zij, gebonden zijnde in boeien, vast gehouden worden met banden der ellende;

9 så vill han därmed visa dem vad de hava gjort, och vilka överträdelser de hava begått i sitt högmod;

Dan geeft Hij hun hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben;

10 han vill då öppna deras öra för tuktan och mana dem att vända om ifrån fördärvet.

En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht, en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden.

11 Om de då höra på honom och underkasta sig, så få de framleva sina dagar i lycka och sina år i ljuvlig ro.

Indien zij horen, en Hem dienen, zo zullen zij hun dagen eindigen in het goede, en hun jaren in liefelijkheden.

12 Men höra de honom ej, så förgås de genom vapen och omkomma, när de minst tänka det.

Maar zo zij niet horen, zo gaan zij door het zwaard door, en zij geven den geest zonder kennis.

13 Ja, de som med gudlöst hjärta hängiva sig åt vrede och icke anropa honom, när han lägger dem i band,

En die met het hart huichelachtig zijn, leggen toorn op; zij roepen niet, als Hij hen gebonden heeft.

14 deras själ skall i deras ungdom ryckas bort av döden, och deras liv skall dela tempelbolares lott.

Hun ziel zal in de jonkheid sterven, en hun leven onder de schandjongens.

15 Genom lidandet vill han rädda den lidande, och genom betrycket vill han öppna hans öra.

Hij zal den ellendige in zijn ellende vrijmaken, en in de onderdrukking zal Hij het voor hunlieder oor openbaren.

16 Så sökte han ock draga dig ur nödens gap, ut på en rymlig plats, där intet trångmål rådde; och ditt bord skulle bliva fullsatt med feta rätter.

Alzo zou Hij ook u afgekeerd hebben van den mond des angstes tot de ruimte, onder dewelke geen benauwing zou geweest zijn; en het gerecht uwer tafel zou vol vettigheid geweest zijn.

17 Men nu bär du till fullo ogudaktighetens dom; ja, dom och rättvisa hålla dig nu fast.

Maar gij hebt het gericht des goddelozen vervuld; het gericht en het recht houden u vast.

18 Ty vrede borde ej få uppegga dig under din tuktans tid, och huru svårt du än har måst plikta, borde du ej därav ledas vilse.

Omdat er grimmigheid is, wacht u, dat Hij u misschien niet met een klop wegstote; zodat u een groot rantsoen er niet zou afbrengen.

19 Huru kan han lära dig bedja, om icke genom nöd och genom allt som nu har prövat din kraft?

Zou Hij uw rijkdom achten, dat gij niet in benauwdheid zoudt zijn; of enige versterkingen van kracht?

20 Du må ej längta så ivrigt efter natten, den natt då folken skola ryckas bort ifrån sin plats.

Haak niet naar dien nacht, als de volken van hun plaats opgenomen worden.

21 Tag dig till vara, så att du ej vänder dig till vad fördärvligt är; sådant behagar dig ju mer än att lida.

Wacht u, wend u niet tot ongerechtigheid; overmits gij ze in dezen verkoren heb, uit oorzake van de ellende.

22 Se, Gud är upphöjd genom sin kraft. Var finnes någon mästare som är honom lik?

Zie, God verhoogt door Zijn kracht; wie is een Leraar, gelijk Hij?

23 Vem har föreskrivit honom hans väg, och vem kan säga: "Du gör vad orätt är?"

Wie heeft Hem gesteld over Zijn weg? Of wie heeft gezegd: Gij hebt onrecht gedaan?

24 Tänk då på att upphöja hans gärningar, dem vilka människorna besjunga

Gedenk, dat gij Zijn werk groot maakt, hetwelk de lieden aanschouwen.

25 och som de alla skåda med lust, de dödliga, om de än blott skönja dem i fjärran.

Alle mensen zien het aan; de mens schouwt het van verre.

26 Ja, Gud är för hög för vårt förstånd, hans år äro flera än någon kan utrannsaka.

Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet; er is ook geen onderzoeking van het getal Zijner jaren.

27 Se, vattnets droppar drager han uppåt, och de sila ned såsom regn, där hans dimma går fram;

Want Hij trekt de druppelen der wateren op, die den regen na zijn damp uitgieten;

28 skyarna gjuta dem ut såsom en ström, låta dem drypa ned över talrika människor.

Welke de wolken uitgieten, en over den mens overvloediglijk afdruipen.

29 Ja, kan någon fatta molnens utbredning, braket som utgår från hans hydda?

Kan men ook verstaan de uitbreidingen der wolken, en de krakingen Zijner hutte?

30 Se, sitt ljungeldsljus breder han ut över molnen, och själva havsgrunden höljer han in däri.

Zie, Hij breidt over hem Zijn licht uit, en de wortelen der zee bedekt Hij.

31 Ty så utför han sina domar över folken; så bereder han ock näring i rikligt mått.

Want daardoor richt Hij de volken; Hij geeft spijze ten overvloede.

32 I ljungeldsljus höljer han sina händer och sänder det ut mot dem som begynna strid.

Met handen bedekt Hij het licht, en doet aan hetzelve verbod door dengene, die tussen doorkomt.

33 Budskap om honom bär hans dunder; själva boskapen bebådar hans antåg.

Daarvan verkondigt Zijn geklater, en het vee; ook van den opgaanden damp