< Job 32 >

1 De tre männen upphörde nu att svara Job, eftersom han höll sig själv för rättfärdig.
HOOKI iho la keia mau kanaka ekolu i ka olelo aku ia Ioba, no ka mea, ua pono ia i kona maka iho.
2 Då blev Elihu, Barakels son, från Bus, av Rams släkt, upptänd av vrede. Mot Job upptändes han av vrede, därför att denne menade sig hava rätt mot Gud;
Alaila hoaia ka inaina o Elihu ke keiki a Barakela o ka Buza, no ka ohana a Rama; ia Ioba i hoaia'i kona inaina, no kona hoapono ia ia iho mamua o ke Akua.
3 och mot hans tre vänner upptändes hans vrede, därför att de icke funno något svar varmed de kunde vederlägga Job.
I kona mau hoalauna ekolu hoi ua hoaia'i kona inaina, no ka mea, aole i loaa ia lakou ka mea e ekemu aku ai, ua hoahewa no nae lakou ia Ioba.
4 Hittills hade Elihu dröjt att tala till Job, därför att de andra voro äldre till åren än han.
A ua kali aku o Elihu ia Ioba i na olelo, no ka mea, ua oi aku ko lakou mau makahiki mamua ona.
5 Men då nu Elihu såg att de tre männen icke mer hade något att svara, upptändes hans vrede.
A ike aku la o Elihu, aohe mea ma ka waha o keia mau kanaka ekolu e ekemu aku ai, alaila hoaia kona inaina.
6 Så tog då Elihu, Barakels son, från Bus, till orda och sade; Ung till åren är jag, I däremot ären gamla. Därför höll jag mig tillbaka och var försagd och lade ej fram för eder min mening.
Olelo aku la o Elihu, ke keiki a Barakela ka Buza, i aku la, He hapa ko'u mau la, a he poe kahiko oukou; Nolaila hopohopo no wau, a makau hoi i ka hoike aku i ko'u manao ia oukou.
7 Jag tänkte: "Må åldern tala, och må årens mängd förkunna visdom."
I iho la au, E olelo mai ka poe kahiko e pono ai, A e hoike ka poe nona na makahiki he nui i ka naauao.
8 Dock, på anden i människorna kommer det an, den Allsmäktiges livsfläkt giver dem förstånd.
He oiaio, o ka Uhane no iloko o ke kanaka: A o ka hanu o ka Mea mana ua hoonaauao ia ia.
9 Icke de åldriga äro alltid visast, icke de äldsta förstå bäst vad rätt är.
Aole naauao na elemakule; Aole hoi e ike ka poe kahiko i ka hooponopono ana.
10 Därför säger jag nu: Hör mig; jag vill lägga fram min mening, också jag.
Nolaila i iho la au, E hoolohe mai ia'u; E hoike aku no hoi au i ko'u manao.
11 Se, jag väntade på vad I skullen tala, jag lyssnade efter förstånd ifrån eder, efter skäl som I skullen draga fram.
Aia hoi, ua kali aku au i ka oukou mau olelo, A hoolohe au i ko oukou hoomoakaka ana, I ka manawa i imi ai oukou i na olelo.
12 Ja, noga aktade jag på eder. Men se, ingen fanns, som vederlade Job, ingen bland eder, som kunde svara på hans ord.
A ua noonoo au i ka oukou, Aia hoi, aole kekahi o oukou i pane pono aku ia Ioba, A i hoohee aku i kana olelo;
13 Nu mån I icke säga: "Vi möttes av vishet; Gud, men ingen människa, kan nedslå denne."
O olelo auanei oukou, Ua loaa ia makou ke akamai: Na ke Akua i hooauhee ia ia, aole na ke kanaka.
14 Skäl mot min mening har han icke lagt fram, ej heller skall jag bemöta honom med edra bevis.
Aole ia i olelo ku e mai ia'u; Aole no hoi au e olelo aku ia ia me ka oukou mau olelo.
15 Se, nu stå de bestörta och svara ej mer, målet i munnen hava de mist.
Ua pilipu lakou, aole lakou i ekemu hou mai: A hooki iho lakou i ka olelo ana.
16 Och jag skulle vänta, då de nu intet kunna säga, då de stå där och ej mer hava något svar!
A ua kakali aku au, (no ka mea, aole lakou i olelo mai, aka, ku malie iho la, aole i ekemu hou mai; )
17 Nej, också jag vill svara i min ordning, jag vill lägga fram min mening, också jag.
Owau no kekahi e olelo aku i ka'u wahi, E hoike aku hoi au i ko'u manao.
18 Ty, fullt upp har jag av skäl, anden i mitt inre vill spränga mig sönder.
No ka mea, ua piha au i na olelo, Ke koi mai nei ia'u ka uhane iloko o'u.
19 Ja, mitt inre är såsom instängt vin, likt en lägel med nytt vin är det nära att brista.
Aia hoi, o ko'u opu ua like ia me ka waina i wehe ole ia; E nahae auanei ia e like me na hue ili hou.
20 Så vill jag då tala och skaffa mig luft, jag vill upplåta mina läppar och svara.
E olelo aku no au, i oluolu iho ai au; E wehe ae au i kuu lehelehe, a e ekemu aku.
21 Jag får ej hava anseende till personen, och jag skall ej till någon tala inställsamma ord.
Ke noi aku nei au, mai ae mai oukou i kuu nana ana ma ko ke kanaka helehelena, Aole hoi au e malimali aku i ke kanaka.
22 Nej, jag förstår ej att tala inställsamma ord; huru lätt kunde ej eljest min skapare rycka mig bort!
No ka mea, aole au i ike e malimali wale aku; E lawe koke aku ia'u ko'u Mea nana i hana.

< Job 32 >