< Job 29 >

1 Åter hov Job upp sin röst och kvad:
Yobo akobaki koloba:
2 Ack att jag vore såsom i forna månader, såsom i de dagar då Gud gav mig sitt beskydd,
« Ah! Soki nakokaki kozala lisusu ndenge nazalaki na basanza oyo eleki, ndenge nazalaki na mikolo oyo Nzambe azalaki kobatela ngai,
3 då hans lykta sken över mitt huvud och jag vid hans ljus gick fram genom mörkret!
tango mwinda na Ye ezalaki kongenga na moto na ngai, mpe tango, na pole na Ye, nazalaki kotambola kati na molili.
4 Ja, vore jag såsom i min mognads dagar, då Guds huldhet vilade över min hydda,
Ah! Soki nakokaki kozala lisusu ndenge nazalaki na mikolo oyo nazalaki nanu na makasi, tango bolingo ya Nzambe ezalaki kopambola ndako na ngai,
5 då ännu den Allsmäktige var med mig och mina barn stodo runt omkring mig,
tango Nkolo-Na-Nguya-Nyonso azalaki nanu elongo na ngai bana mibali na ngai bazingelaki ngai,
6 då mina fötter badade i gräddmjölk och klippan invid mig göt ut bäckar av olja!
tango nzela na ngai etondisamaki na miliki mpe libanga ezalaki kosopa mafuta ya olive mpo na ngai!
7 När jag då gick upp till porten i staden och intog mitt säte på torget,
Tango nazalaki kokende na ekuke ya mboka mpe nazalaki kotia kiti na ngai na esika oyo bato ebele bakutanaka,
8 då drogo de unga sig undan vid min åsyn, de gamla reste sig upp och blevo stående.
bilenge bazalaki komona ngai mpe bazalaki kobombama, mibange bazalaki kotelema,
9 Då höllo hövdingar tillbaka sina ord och lade handen på munnen;
bakambi bazalaki kozanga maloba mpe kozipa minoko na bango na maboko,
10 furstarnas röst ljöd då dämpad, och deras tunga lådde vid gommen.
bato ya lokumu bazalaki kokitisa mingongo na bango mpe lolemo na bango ezalaki kokangama na minoko na bango.
11 Ja, vart öra som hörde prisade mig då säll, och vart öga som såg bar vittnesbörd om mig;
Moto nyonso oyo azalaki koyoka ngai azalaki koloba ete nazali moto ya esengo, mpe bato nyonso oyo bazalaki komona ngai bazalaki kotatola mpo na ngai;
12 ty jag räddade den betryckte som ropade, och den faderlöse, den som ingen hjälpare hade.
pamba te nazalaki kosunga babola oyo bazalaki kosenga lisungi, mpe mwana etike oyo azangi moto oyo akosunga ye.
13 Den olyckliges välsignelse kom då över mig, och änkans hjärta uppfyllde jag med jubel.
Moto oyo akomaki pene ya kokufa azalaki kopambola ngai, mpe nazalaki kopesa esengo na motema ya mwasi oyo akufisa mobali.
14 I rättfärdighet klädde jag mig, och den var såsom min klädnad; rättvisa bar jag såsom mantel och huvudbindel.
Nazalaki kolata bosembo lokola elamba; bosembo ezalaki elamba na ngai mpe kitendi na ngai ya kokanga na moto.
15 Ögon blev jag då åt den blinde, och fötter var jag åt den halte.
Nazalaki miso ya mokufi miso mpe makolo ya mokakatani;
16 Jag var då en fader för de fattiga, och den okändes sak redde jag ut.
nazalaki tata ya moto oyo akelela, nazalaki kobundela moto oyo nayebi te;
17 Jag krossade den orättfärdiges käkar och ryckte rovet undan hans tänder.
nabukaki mbanga ya moto mabe mpe nabotolaki bato oyo akangaki na minu na ye.
18 Jag tänkte då: "I mitt näste skall jag få dö, mina dagar skola bliva många såsom sanden.
Nazalaki kokanisa: ‹ Nakokufa kati na ndako na ngai moko sima na mikolo ebele lokola zelo.
19 Min rot ligger ju öppen för vatten, och i min krona faller nattens dagg.
Misisa na ngai ekoluka mayi, mpe mayi oyo ezalaka na matiti ekovanda butu mobimba na bitape na ngai.
20 Min ära bliver ständigt ny, och min båge föryngras i min hand."
Lokumu na ngai ekozongisela ngai esengo, ata tolotolo ekokoma ya sika na loboko na ngai. ›
21 Ja, på mig hörde man då och väntade, man lyssnade under tystnad på mitt råd.
Bato bazalaki koyoka ngai na bokebi, bazalaki na kimia mpo na koyoka toli na ngai.
22 Sedan jag hade talat, talade ingen annan; såsom ett vederkvickande flöde kommo mina ord över dem.
Sima na ngai koloba, bazalaki na liloba ya kozongisa te; maloba na ngai ezalaki kokota na esengo na matoyi na bango.
23 De väntade på mig såsom på regn, de spärrade upp sina munnar såsom efter vårregn.
Bazalaki kozela ngai ndenge bazelaka mvula, mpe bazalaki komela maloba na ngai lokola mvula ya suka.
24 När de misströstade, log jag emot dem, och mitt ansiktes klarhet kunde de icke förmörka.
Soki nasekisi bango, bazalaki kondima te; kongenga ya elongi na ngai ezalaki na motuya mpo na bango.
25 Täcktes jag besöka dem, så måste jag sitta främst; jag tronade då såsom en konung i sin skara, lik en man som har tröst för de sörjande.
Naponaki nzela mpo na bango mpe navandaki lokola mokonzi na bango; nazalaki kokonza bango lokola mokonzi kati na mampinga na ye, nazalaki lokola moto oyo azalaki kolendisa bato ya mawa. »

< Job 29 >