Job 28

1 Silvret har ju sin gruva, sin fyndort har guldet, som man renar;

Pudno nga adda pagminasan iti pirak, lugar a pagguguranda iti balitok.

2 järn hämtas upp ur jorden, och stenar smältas till koppar.

Ti landok ket nakali manipud iti daga; ti gambang ket narunaw manipud iti bato.

3 Man sätter då gränser för mörkret, och rannsakar ned till yttersta djupet,

Nangisaad ti tao iti paggibusan ti kinasipnget ken nagsuksukimat agingga iti kaadaywan a pagpatinggaan, dagiti bato nga adda iti sipnget ken nakaro a kinasipnget.

4 Där spränger man schakt långt under markens bebyggare, där färdas man förgäten djupt under vandrarens fot, där hänger man svävande, fjärran ifrån människor.

Nangkali isuna iti nauneg nga abot nga adayo iti lugar a pagnanaedan dagiti tattao, luglugar a nalipatanen iti saka ti siasinoman. Agbitbitin isuna iti lugar nga adayo kadagiti tattao; agpilpillayog isuna nga agsubli-subli.

5 Ovan ur jorden uppväxer bröd, men därnere omvälves den såsom av eld.

Maipapan iti daga, agtaud ti tinapay manipud iti daytoy, iti unegna ket kasla agap-apuy.

6 Där, bland dess stenar, har safiren sitt fäste, guldmalm hämtar man ock där.

Dagiti batona ti pakasarakan kadagiti safiro, ken naglaon iti balitok ti tapokna.

7 Stigen ditned är ej känd av örnen, och falkens öga har ej utspanat den;

Awan ti tumutokma a billit ti makaammo iti dalan nga agturong iti daytoy, uray ti buitre ket saanna pay a nakita daytoy.

8 den har ej blivit trampad av stolta vilddjur, intet lejon har gått därfram.

Saan pay a nagnaan dagiti atap nga ayup ti kasta a dalan, uray ti narungsot a leon ket saan pay a limmabas sadiay.

9 Ja, där bär man hand på hårda stenen; bergen omvälvas ända ifrån rötterna.

Ipatay ti maysa a tao ti imana iti natangken a bato; balbaliktadenna dagiti bantay babaen kadagiti ramutda.

10 In i klipporna bryter man sig gångar, där ögat får se allt vad härligt är.

Agar-aramid isuna kadagiti pagayusan iti danum iti nagbabaetan dagiti dadakkel a bato; makitkitana sadiay ti tunggal banag a napateg.

11 Vattenådror täppas till och hindras att gråta. Så dragas dolda skatter fram i ljuset.

Tamtambakanna dagiti pagayusan tapno saan nga agayus dagitoy; iruarna iti lawag ti aniaman a nakalemmeng sadiay.

12 Men visheten, var finnes hon, och var har förståndet sin boning?

Sadino ti pakasarakan iti kinasirib? Sadino ti ayan iti pannakaawat?

13 Priset för henne känner ingen människa; hon står ej att finna i de levandes land.

Saan nga ammo ti tao ti gatadna daytoy; wenno saan a masarakan daytoy iti daga dagiti sibibiag.

14 Djupet säger: "Hon är icke här", och havet säger: "Hos mig är hon icke."

Kuna dagiti nagaadalem a danum iti uneg ti daga, 'Awan kaniak'; kuna ti baybay, 'Awan kaniak daytoy.'

15 Hon köper icke för ädlaste metall, med silver gäldas ej hennes värde.

Saan a magun-od ti kinasirib babaen iti balitok; wenno saan a maikilo ti pirak kas gatadna daytoy.

16 Hon väges icke upp med guld från Ofir, ej med dyrbar onyx och safir.

Saan a magatadan daytoy iti balitok ti Ofir, agraman dagiti napapateg nga onyx wenno safiro.

17 Guld och glas kunna ej liknas vid henne; hon får ej i byte mot gyllene klenoder.

Saan a maipada ti gatadna iti balitok ken kristal; wenno saan a maisukat daytoy kadagiti alahas a naaramid iti kasayaatan a balitok.

18 Koraller och kristall må icke ens nämnas; svårare är förvärva vishet än pärlor.

Awan pakaiyaspinganna daytoy iti koral wenno jasper; pudno, adayo a nagatgatad ti kinasirib ngem kadagiti rubi.

19 Etiopisk topas kan ej liknas vid henne; hon väges icke upp med renaste guld.

Saan a maipada daytoy iti topasio ti Etiopia; wenno saan a magatadan daytoy iti puro a balitok.

20 Ja, visheten, varifrån kommer väl hon, och var har förståndet sin boning?

Sadino ngarud ti paggappuan ti kinasirib? Sadino ti ayan ti pannakaawat?

21 Förborgad är hon för alla levandes ögon, för himmelens fåglar är hon fördold;

Nailemmeng ti kinasirib manipud kadagiti mata dagiti amin nga agbibiag ken agnanayon a nailemmeng kadagiti billit iti tangatang.

22 avgrunden och döden giva till känna; "Blott hörsägner om henne förnummo våra öron."

Kuna ti Pannakadadael ken Patay, 'Nangngeganmi laeng ti sayanggusing maipapan iti daytoy.'

23 Gud, han är den som känner vägen till henne, han är den som vet var hon har sin boning.

Maaw-awatan ti Dios ti dalan nga agturong iti daytoy; ammona ti ayanna daytoy.

24 Ty han förmår skåda till jordens ändar, allt vad som finnes under himmelen ser han.

Ta kumitkita isuna agingga iti pagpatinggaan ti daga ken makitkitana amin nga adda iti babaen ti tangatang.

25 När han mätte ut åt vinden dess styrka och avvägde vattnen efter mått,

Iti napalabas, innikkanna ti pigsa ti angin ken biningayna ti danum sigun iti kalawana.

26 när han stadgade en lag för regnet och en väg för tordönets stråle,

Nangaramid isuna iti pagannurutan para iti tudo ken iti dalan para iti kimat.

27 då såg han och uppenbarade henne, då lät han henne stå fram, då utforskade han henne.

Kalpasanna, nakitana ti sirib ket impablaakna daytoy; impasdekna daytoy, pudno, inadalna daytoy.

28 Och till människorna sade han så: "Se Herrens fruktan, det är vishet, och att fly det onda är förstånd."

Kinunana kadagiti tattao, 'Kitaenyo, ti panagbuteng iti Apo- dayta ti kinasirib; ti umadayo iti dakes ket pannakaawat.'”