Job 26

1 Därefter tog Job till orda och sade:

Ningĩ Ayubu agĩcookia atĩrĩ:

2 Vilken hjälp har du ej skänkt den vanmäktige, huru har du ej stärkt den maktlöses arm!

“Kaĩ ũrĩ gũteithia ũrĩa ũtarĩ na ũhoti-ĩ! Kaĩ ũrĩ kũhonokia guoko kũrĩa gũtarĩ na hinya-ĩ!

3 Vilka råd har du ej givit den ovise, och vilket överflöd av klokhet har du ej lagt i dagen!

Kaĩ ũrĩ gũtaara mũndũ ũtarĩ na ũũgĩ-ĩ! Na atĩrĩ, kaĩ nĩwonanĩtie ũmenyo mũnene-ĩ!

4 Vem gav dig kraft att tala sådana ord, och vems ande var det som kom till orda ur dig?

Nũũ wagũteithia kwaria ciugo icio? Na nĩ roho waũ waria na kanua gaku?

5 Dödsrikets skuggor gripas av ångest, djupets vatten och de som bo däri.

“Arĩa akuũ marĩ na ruo rũnene, o acio marĩ rungu rwa maaĩ na kĩrĩa gĩothe gĩtũũraga kuo.

6 Dödsriket ligger blottat för honom, och avgrunden har intet täckelse. (Sheol h7585)

Gĩkuũ nĩkĩguũranie mbere ya Ngai; mwanangĩko ũikarĩte ũtarĩ mũhumbĩre. (Sheol h7585)

7 Han spänner ut nordanrymden över det tomma och hänger upp jorden på intet.

Atambũrũkagia matu ma mwena wa gathigathini igũrũ rĩa kũndũ gũtarĩ kĩndũ; nayo thĩ ndarĩ kĩndũ amĩcunjurĩtie nakĩo.

8 Han samlar vatten i sina moln såsom i ett knyte, och skyarna brista icke under bördan.

Athayaga maaĩ thĩinĩ wa matu make, no matu macio matingĩtembũrwo nĩ ũritũ wamo.

9 Han gömmer sin tron för vår åsyn, han omhöljer den med sina skyar.

Ahumbagĩra ũthiũ wa mweri rĩrĩa waiganana, agatambũrũkia matu make igũrũ rĩaguo.

10 En rundel har han välvt såsom gräns för vattnen, där varest ljus ändas i mörker.

Nĩekĩrĩte rũkiriri igũrũ rĩa maaĩ, rũkahakania ũtheri na nduma.

11 Himmelens pelare skälva, de gripas av förfäran vid hans näpst.

Itugĩ iria itiirĩrĩire igũrũ nĩ ithingithaga, ikagegearaga nĩ ũndũ wa ikũũmana rĩake.

12 Med sin kraft förskräckte han havet, och genom sitt förstånd sönderkrossade han Rahab.

Nĩoirugire maaĩ ma iria na ũndũ wa hinya wake; na nĩ ũndũ wa ũũgĩ wake nĩatinaangirie Rahabu tũcunjĩ.

13 Blott han andades, blev himmelen klar; hans hand genomborrade den snabba ormen.

Mĩhũmũ yake nĩyo yathakaririe igũrũ; guoko gwake nĩ gwatheecire nyoka ĩrĩa ĩnyororokaga na ihenya.

14 Se, detta är allenast utkanterna av hans verk; en sakta viskning är allt vad vi förnimma därom. Hans allmakts dunder, vem skulle kunna fatta det?

Atĩrĩrĩ, ĩno no mĩthia ya mawĩra make; kaĩ no kamũheehũ kanini tũiguaga ka ũhoro wake-ĩ! Nũũ ũngĩgĩtaũkĩrwo nĩ marurumĩ ma ũhoti wake?”