Job 15
1 Därefter tog Elifas från Teman till orda och sade:
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
2 Skall en vis man tala så i vädret och fylla upp sitt bröst med östanvind?
Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
3 Skall han försvara sin sak med haltlöst tal, med ord som ingenting bevisa?
Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
4 Än mer, du gör gudsfruktan om intet och kommer med klagolåt inför Gud.
Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
5 Ty din ondska lägger dig orden i munnen, och ditt behag står till illfundigt tal.
Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
6 Så dömes du nu skyldig av din mun, ej av mig, dina egna läppar vittna emot dig.
Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
7 Var du den första människa som föddes, och fick du liv, förrän höjderna funnos?
Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
8 Blev du åhörare i Guds hemliga råd och fick så visheten i ditt våld?
Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
9 Vad vet du då, som vi icke veta? Vad förstår du, som ej är oss kunnigt?
Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
10 Gråhårsman och åldring finnes också bland oss, ja, en som övergår din fader i ålder.
I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
11 Försmår du den tröst som Gud har att bjuda, och det ord som i saktmod talas med dig?
I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
12 Vart föres du hän av ditt sinne, och varför välva dina ögon så,
Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
13 i det du vänder ditt raseri mot Gud och öser ut ord ur din mun?
Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
14 Vad är en människa, att hon skulle vara ren? Vad en av kvinna född, att han skulle vara rättfärdig?
Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
15 Se, ej ens på sina heliga kan han förlita sig, och himlarna äro icke rena inför hans ögon;
Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
16 huru mycket mindre då den som är ond och fördärvad, den man som läskar sig med orättfärdighet såsom med vatten!
Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
17 Jag vill kungöra dig något, så hör nu mig; det som jag har skådat vill jag förtälja,
Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
18 vad visa män hava gjort kunnigt, lagt fram såsom ett arv ifrån sina fäder,
Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
19 ifrån dem som allena fingo landet till gåva, och bland vilka ingen främling ännu hade trängt in:
Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
20 Den ogudaktige har ångest i alla sina dagar, under de år, helt få, som beskäras en våldsverkare.
Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
21 Skräckröster ljuda i hans öron; när han är som tryggast, kommer förhärjaren över honom.
Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
22 Han har intet hopp om räddning ur mörkret, ty svärdet lurar på honom.
Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
23 Såsom flykting söker han sitt bröd: var är det? Han förnimmer att mörkrets dag är för handen.
Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
24 Ångest och trångmål förskräcka honom, han nedslås av dem såsom av en stridsrustad konung.
Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
25 Ty mot Gud räckte han ut sin hand, och mot den Allsmäktige förhävde han sig;
Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
26 han stormade mot honom med trotsig hals, med sina sköldars ryggar i sluten hop;
Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
27 han höljde sitt ansikte med fetma och samlade hull på sin länd;
Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
28 han bosatte sig i städer, dömda till förstöring, i hus som ej fingo bebos, ty till stenhopar voro de bestämda.
I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
29 Därför bliver han ej rik, och hans gods består ej, hans skördar luta ej tunga mot jorden.
Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
30 Han kan icke undslippa mörkret; hans telningar skola förtorka av hetta, och själv skall han förgås genom Guds muns anda.
Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
31 I sin förvillelse må han ej lita på vad fåfängligt är, ty fåfänglighet måste bliva hans lön.
Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
32 I förtid skall hans mått varda fyllt, och hans krona skall ej grönska mer.
Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
33 Han bliver lik ett vinträd som i förtid mister sina druvor, lik ett olivträd som fäller sina blommor.
Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
34 Ty den gudlöses hus förbliver ofruktsamt, såsom eld förtär hyddor där mutor tagas.
Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
35 Man går havande med olycka och föder fördärv; den livsfrukt man alstrar är ett sviket hopp.
Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
