Job 12
1 Därefter tog Job till orda och sade:
Ket simmungbat ni Job ket kinunana,
2 Ja, visst ären I det rätta folket, och med eder kommer visheten att dö ut!
“Awan duadua a dakayo dagiti tattao; matayto ti kinasirib a kaduayo.
3 Dock, jämväl jag har förstånd så gott som I, icke står jag tillbaka för eder; ty vem är den som ej begriper slikt?
Ngem addaanak iti pannakaawat a kas kadakayo; saanak a nababbaba ngem kadakayo. Wen, siasino ti saan a makaammo kadagiti banbanag a kas kadagitoy?
4 Så måste jag då vara ett åtlöje för min vän, jag som fick svar, så snart jag ropade till Gud; man ler åt en som är rättfärdig och ostrafflig!
Maysaak a pagkakatawaan dagiti kaarrubak—siak, nga immawag iti Dios ken sinungbatanna! Siak, a nalinteg ken awan ti pakababalawanna a tao—maysaak itan a pagkakatawaan.
5 Ja, med förakt ses olyckan av den som står säker; förakt väntar dem vilkas fötter vackla.
Iti panunot ti tao a nanam-ay ket adda iti panangumsi para iti kinadaksanggasat; agpanpanunot isuna iti wagas a mangyeg pay iti ad-adu a kinadaksanggasat kadagiti maikagkaglis ti sakana.
6 Men förhärjares hyddor åtnjuta frid, och trygghet få sådana som trotsa Gud, de som hava sin gud i sin hand.
Rumang-ay dagiti tolda dagiti agtatakaw, ket natalged dagiti mangpapaunget iti Dios; dagiti bukodda nga ima dagiti diosda.
7 Men fråga du boskapen, den må undervisa dig, och fåglarna under himmelen, de må upplysa dig;
Ngem ita damagem dagiti narungsot nga ayup, ket suroandaka; damagem dagiti billit kadagiti tangatang, ket ibagada kenka.
8 eller tala till jorden, hon må undervisa dig, fiskarna i havet må giva dig besked.
Wenno agsaoka iti daga, ket suroannaka daytoy; ibaganto kenka dagiti lames ti baybay.
9 Vem kan icke lära genom allt detta att det är HERRENS hand som har gjort det?
Ania kadagitoy amin nga ayup ti saan a makaammo nga inaramid dagiti ima ti Dios daytoy—inikkanna ida iti biag—
10 I hans han är ju allt levandes själ och alla mänskliga varelsers anda.
O Yahweh, siasino ti makin-iggem iti biag dagiti tunggal agbibiag a banag ken ti anges ti amin a sangkataoan?
11 Skall icke öra pröva orden, likasom munnen prövar matens smak?
Saan kadi a suboken ti lapayag dagiti sasao a kas iti panangraman ti dawat-dawat iti kanenna?
12 Vishet tillkommer ju de gamle och förstånd dem som länge hava levat.
Ti adda iti nataengan a tao ket kinasirib; iti kinaatiddog dagiti aldaw ket pannakaawat.
13 Hos Honom finnes vishet och makt, hos honom råd och förstånd.
Adda iti Dios ti kinasirib ken bileg; addaan isuna iti nasayaat a kapanunotan ken pannakaawat.
14 Se, vad han river ned, det bygges ej upp; för den han spärrar inne kan ingen upplåta.
Kitaenyo, mangrebba isuna, ket saanen a maibangon manen; no ibaludna ti maysa a tao, awanen ti pannakawayawaya.
15 Han håller vattnen tillbaka -- se, se då bliver där torrt, han släpper dem lösa, då fördärva de landet.
Kitaenyo, no pasardengenna dagiti danum, maattianan dagitoy; ket no burwanganna dagitoy, dadaelenda ti daga.
16 Hos honom är kraft och klokhet, den förvillade och förvillaren äro båda i hans hand.
Adda kenkuana ti pigsa ken kinasirib; agpada nga adda iti pannakabalinna dagiti tattao a naallilaw ken dagiti manangallilaw.
17 Rådsherrar utblottar han, han för dem i landsflykt, och domare gör han till dårar.
Idalanna a sakasaka iti liday dagiti mammagbaga; pagbalinenna a maag dagiti ukom.
18 Han upplöser konungars välde och sätter fångbälte om deras höfter.
Ikkatenna dagiti kawar ti turay manipud kadagiti ari; barikesenna ida iti lupot.
19 Präster utblottar han, han för dem i landsflykt, och de säkrast rotade kommer han på fall.
Iyadayona dagiti papadi a sakasaka iti liday ken parmekenna dagiti nabileg a tattao.
20 Välbetrodda män berövar han målet och avhänder de äldste deras insikt.
Ikkatenna dagiti sasao dagiti tattao a mapagtalkan ken ikkatenna dagiti pannakaawat dagiti panglakayen.
21 Han utgjuter förakt över furstar och lossar de starkes gördel.
Ibukbukbukna ti pananglais kadagiti prinsipe ken ikkatenna dagiti barikes dagiti napipigsa a tattao.
22 Han blottar djupen, så att de ej höljas av mörker, dödsskuggan drager han fram i ljuset.
Ipakpakitana dagiti nauuneg a banbanag manipud iti kasipngetan ken iruarna iti lawag dagiti aniniwan nga ayan dagiti natay a tattao.
23 Han låter folkslag växa till -- och förgör dem; han utvidgar deras gränser, men för dem sedan bort.
Pappapigsaenna dagiti nasion, ket daddaelenna met dagitoy; palawaenna dagiti nasion, ket idalanna met ida a kas balud.
24 Stamhövdingar i landet berövar han förståndet, han leder dem vilse i väglösa ödemarker.
Ik-ikkatenna ti pannakaawat manipud kadagiti panguloen dagiti tattao iti daga; pagalla-allaenna ida idiay let-ang nga awan ti dalan.
25 De famla i mörkret och hava intet ljus, han kommer dem att ragla såsom druckna.
Agarikapda iti kasipngetan nga awan ti lawag; pagdiwer-diwerenna ida a kasla nabartek a tao.
