< Jakobsbrevet 4 >

1 Varav uppkomma strider, och varav tvister bland eder? Månne icke av de lustar som föra krig i eder lemmar?
යුෂ්මාකං මධ්‍යේ සමරා රණශ්ච කුත උත්පද්‍යන්තේ? යුෂ්මදඞ්ගශිබිරාශ්‍රිතාභ්‍යඃ සුඛේච්ඡාභ්‍යඃ කිං නෝත්පද්‍යන්තේ?
2 I ären fulla av begärelser, men haven dock intet; I dräpen och hysen avund, men kunnen dock intet vinna; och så tvisten och striden I. I haven intet, därför att I icke bedjen.
යූයං වාඤ්ඡථ කින්තු නාප්නුථ, යූයං නරහත්‍යාම් ඊර්ෂ්‍යාඤ්ච කුරුථ කින්තු කෘතාර්ථා භවිතුං න ශක්නුථ, යූයං යුධ්‍යථ රණං කුරුථ ච කින්ත්වප්‍රාප්තාස්තිෂ්ඨථ, යතෝ හේතෝඃ ප්‍රාර්ථනාං න කුරුථ|
3 Dock, I bedjen, men I fån intet, ty I bedjen illa, nämligen för att kunna i edra lustar förslösa vad I fån.
යූයං ප්‍රාර්ථයධ්වේ කින්තු න ලභධ්වේ යතෝ හේතෝඃ ස්වසුඛභෝගේෂු ව්‍යයාර්ථං කු ප්‍රාර්ථයධ්වේ|
4 I trolösa avfällingar, veten I då icke att världens vänskap är Guds ovänskap? Den som vill vara världens vän, han bliver alltså Guds ovän.
හේ ව්‍යභිචාරිණෝ ව්‍යභිචාරිණ්‍යශ්ච, සංසාරස්‍ය යත් මෛත්‍ර‍්‍යං තද් ඊශ්වරස්‍ය ශාත්‍රවමිති යූයං කිං න ජානීථ? අත ඒව යඃ කශ්චිත් සංසාරස්‍ය මිත්‍රං භවිතුම් අභිලෂති ස ඒවේශ්වරස්‍ය ශත්‍රු ර්භවති|
5 Eller menen I att detta är ett tomt ord i skriften: "Med svartsjuk kärlek trängtar den Ande som han har låtit taga sin boning i oss"?
යූයං කිං මන්‍යධ්වේ? ශාස්ත්‍රස්‍ය වාක්‍යං කිං ඵලහීනං භවේත්? අස්මදන්තර්වාසී ය ආත්මා ස වා කිම් ඊර්ෂ්‍යාර්ථං ප්‍රේම කරෝති?
6 Men så mycket större är den nåd han giver; därför heter det: "Gud står emot de högmodiga, men de ödmjuka giver han nåd."
තන්නහි කින්තු ස ප්‍රතුලං වරං විතරති තස්මාද් උක්තමාස්තේ යථා, ආත්මාභිමානලෝකානාං විපක්‍ෂෝ භවතීශ්වරඃ| කින්තු තේනෛව නම්‍රේභ්‍යඃ ප්‍රසාදාද් දීයතේ වරඃ||
7 Så varen nu Gud underdåniga, men stån emot djävulen, så skall han fly bort ifrån eder.
අතඒව යූයම් ඊශ්වරස්‍ය වශ්‍යා භවත ශයතානං සංරුන්ධ තේන ස යුෂ්මත්තඃ පලායිෂ්‍යතේ|
8 Nalkens Gud, så skall han nalkas eder. Renen edra händer, I syndare, och gören edra hjärtan rena, I människor med delad håg.
ඊශ්වරස්‍ය සමීපවර්ත්තිනෝ භවත තේන ස යුෂ්මාකං සමීපවර්ත්තී භවිෂ්‍යති| හේ පාපිනඃ, යූයං ස්වකරාන් පරිෂ්කුරුධ්වං| හේ ද්විමනෝලෝකාඃ, යූයං ස්වාන්තඃකරණානි ශුචීනි කුරුධ්වං|
9 Kännen edert elände och sörjen och gråten. Edert löje vände sig i sorg och eder glädje i bedrövelse.
යූයම් උද්විජධ්වං ශෝචත විලපත ච, යුෂ්මාකං හාසඃ ශෝකාය, ආනන්දශ්ච කාතරතායෛ පරිවර්ත්තේතාං|
10 Ödmjuken eder inför Herren, så skall han upphöja eder.
ප්‍රභෝඃ සමක්‍ෂං නම්‍රා භවත තස්මාත් ස යුෂ්මාන් උච්චීකරිෂ්‍යති|
11 Förtalen icke varandra, mina bröder. Den som förtalar en broder eller dömer sin broder, han förtalar lagen och dömer lagen. Men dömer du lagen, så är du icke en lagens görare, utan dess domare.
හේ භ්‍රාතරඃ, යූයං පරස්පරං මා දූෂයත| යඃ කශ්චිද් භ්‍රාතරං දූෂයති භ්‍රාතු ර්විචාරඤ්ච කරෝති ස ව්‍යවස්ථාං දූෂයති ව්‍යවස්ථායාශ්ච විචාරං කරෝති| ත්වං යදි ව්‍යවස්ථායා විචාරං කරෝෂි තර්හි ව්‍යවස්ථාපාලයිතා න භවසි කින්තු විචාරයිතා භවසි|
12 En är lagstiftaren och domaren, han som kan frälsa och kan förgöra. Vem är då du som dömer din nästa?
අද්විතීයෝ ව්‍යවස්ථාපකෝ විචාරයිතා ච ස ඒවාස්තේ යෝ රක්‍ෂිතුං නාශයිතුඤ්ච පාරයති| කින්තු කස්ත්වං යත් පරස්‍ය විචාරං කරෝෂි?
13 Hören nu, I som sägen: "I dag eller i morgon vilja vi begiva oss till den och den staden, och där vilja vi uppehålla oss ett år och driva handel och skaffa oss vinning" --
අද්‍ය ශ්වෝ වා වයම් අමුකනගරං ගත්වා තත්‍ර වර්ෂමේකං යාපයන්තෝ වාණිජ්‍යං කරිෂ්‍යාමඃ ලාභං ප්‍රාප්ස්‍යාමශ්චේති කථාං භාෂමාණා යූයම් ඉදානීං ශෘණුත|
14 I veten ju icke vad som kan ske i morgon. Ty vad är edert liv? En rök ären I, som synes en liten stund, men sedan försvinner.
ශ්වඃ කිං ඝටිෂ්‍යතේ තද් යූයං න ජානීථ යතෝ ජීවනං වෝ භවේත් කීදෘක් තත්තු බාෂ්පස්වරූපකං, ක්‍ෂණමාත්‍රං භවේද් දෘශ්‍යං ලුප්‍යතේ ච තතඃ පරං|
15 I borden fastmera säga: "Om Herren vill, och vi får leva, skola vi göra det, eller det."
තදනුක්ත්වා යුෂ්මාකම් ඉදං කථනීයං ප්‍රභෝරිච්ඡාතෝ වයං යදි ජීවාමස්තර්හ්‍යේතත් කර්ම්ම තත් කර්ම්ම වා කරිෂ්‍යාම ඉති|
16 Men nu talen I stora ord i eder förmätenhet. All sådan stortalighet är ond.
කින්ත්විදානීං යූයං ගර්ව්වවාක්‍යෛඃ ශ්ලාඝනං කුරුධ්වේ තාදෘශං සර්ව්වං ශ්ලාඝනං කුත්සිතමේව|
17 Alltså, den som förstår att göra vad gott är, men icke gör det, för honom bliver detta till synd.
අතෝ යඃ කශ්චිත් සත්කර්ම්ම කර්ත්තං විදිත්වා තන්න කරෝති තස්‍ය පාපං ජායතේ|

< Jakobsbrevet 4 >