Apostlagärningarna 22

1 "Bröder och fäder, hören vad jag nu inför eder vill tala till mitt försvar."

ಹೇ ಪಿತೃಗಣಾ ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣಾಃ, ಇದಾನೀಂ ಮಮ ನಿವೇದನೇ ಸಮವಧತ್ತ|

2 När de hörde att han talade till dem på hebreiska, blevo de ännu mer stilla. Och han fortsatte:

ತದಾ ಸ ಇಬ್ರೀಯಭಾಷಯಾ ಕಥಾಂ ಕಥಯತೀತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಅತೀವ ನಿಃಶಬ್ದಾ ಸನ್ತೋಽತಿಷ್ಠನ್|

3 "Jag är en judisk man, född i Tarsus i Cilicien, men uppfostrad här i staden och undervisad vid Gamaliels fötter, efter fädernas lag i all dess stränghet. Och jag var en man som nitälskade för Gud, såsom I allasammans i dag gören.

ಪಶ್ಚಾತ್ ಸೋಽಕಥಯದ್ ಅಹಂ ಯಿಹೂದೀಯ ಇತಿ ನಿಶ್ಚಯಃ ಕಿಲಿಕಿಯಾದೇಶಸ್ಯ ತಾರ್ಷನಗರಂ ಮಮ ಜನ್ಮಭೂಮಿಃ, ಏತನ್ನಗರೀಯಸ್ಯ ಗಮಿಲೀಯೇಲನಾಮ್ನೋಽಧ್ಯಾಪಕಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೋ ಭೂತ್ವಾ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಂ ವಿಧಿವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಸಮ್ಪೂರ್ಣರೂಪೇಣ ಶಿಕ್ಷಿತೋಽಭವಮ್ ಇದಾನೀನ್ತನಾ ಯೂಯಂ ಯಾದೃಶಾ ಭವಥ ತಾದೃಶೋಽಹಮಪೀಶ್ವರಸೇವಾಯಾಮ್ ಉದ್ಯೋಗೀ ಜಾತಃ|

4 Jag förföljde 'den vägen' ända till döds, och både män och kvinnor lät jag binda och sätta i fängelse;

ಮತಮೇತದ್ ದ್ವಿಷ್ಟ್ವಾ ತದ್ಗ್ರಾಹಿನಾರೀಪುರುಷಾನ್ ಕಾರಾಯಾಂ ಬದ್ಧ್ವಾ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಣನಾಶಪರ್ಯ್ಯನ್ತಾಂ ವಿಪಕ್ಷತಾಮ್ ಅಕರವಮ್|

5 det vittnesbördet kan översteprästen och de äldstes hela råd giva mig. Också fick jag av dem brev till bröderna i Damaskus; och jag begav mig dit, för att fängsla jämväl dem som voro där och föra dem till Jerusalem, så att de kunde bliva straffade.

ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಸಭಾಸದಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಶ್ಚ ಮಮೈತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಾದ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರನಿವಾಸಿಭ್ರಾತೃಗಣಾರ್ಥಮ್ ಆಜ್ಞಾಪತ್ರಾಣಿ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಯೇ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತಾಸ್ತಾನ್ ದಣ್ಡಯಿತುಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆನಯನಾರ್ಥಂ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ಗತೋಸ್ಮಿ|

6 Men när jag var på vägen och nalkades Damaskus, hände sig vid middagstiden att ett starkt sken från himmelen plötsligt kringstrålade mig.

ಕಿನ್ತು ಗಚ್ಛನ್ ತನ್ನಗರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ತದಾ ದ್ವಿತೀಯಪ್ರಹರವೇಲಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಮ್ ಅಕಸ್ಮಾದ್ ಗಗಣಾನ್ನಿರ್ಗತ್ಯ ಮಹತೀ ದೀಪ್ತಿ ರ್ಮಮ ಚತುರ್ದಿಶಿ ಪ್ರಕಾಶಿತವತೀ|

7 Och jag föll ned till marken och hörde då en röst som sade till mig: 'Saul, Saul, varför förföljer du mig?'

ತತೋ ಮಯಿ ಭೂಮೌ ಪತಿತೇ ಸತಿ, ಹೇ ಶೌಲ ಹೇ ಶೌಲ ಕುತೋ ಮಾಂ ತಾಡಯಸಿ? ಮಾಮ್ಪ್ರತಿ ಭಾಷಿತ ಏತಾದೃಶ ಏಕೋ ರವೋಪಿ ಮಯಾ ಶ್ರುತಃ|

8 Då svarade jag: 'Vem är du, Herre?' Han sade till mig: 'Jag är Jesus från Nasaret, den som du förföljer.'

ತದಾಹಂ ಪ್ರತ್ಯವದಂ, ಹೇ ಪ್ರಭೇ ಕೋ ಭವಾನ್? ತತಃ ಸೋಽವಾದೀತ್ ಯಂ ತ್ವಂ ತಾಡಯಸಿ ಸ ನಾಸರತೀಯೋ ಯೀಶುರಹಂ|

9 Och de som voro med mig sågo väl skenet, men hörde icke rösten av den som talade till mig.

ಮಮ ಸಙ್ಗಿನೋ ಲೋಕಾಸ್ತಾಂ ದೀಪ್ತಿಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭಿಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ, ಕಿನ್ತು ಮಾಮ್ಪ್ರತ್ಯುದಿತಂ ತದ್ವಾಕ್ಯಂ ತೇ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ|

10 Då frågade jag: 'Vad skall jag göra, Herre?' Och Herren svarade mig: 'Stå upp och gå in i Damaskus; där skall allt det bliva dig sagt, som är dig förelagt att göra.'

ತತಃ ಪರಂ ಪೃಷ್ಟವಾನಹಂ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ತತಃ ಪ್ರಭುರಕಥಯತ್, ಉತ್ಥಾಯ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ಯಾಹಿ ತ್ವಯಾ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ನಿರೂಪಿತಮಾಸ್ತೇ ತತ್ ತತ್ರ ತ್ವಂ ಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯಸೇ|

11 Men eftersom jag, till följd av det starka skenet, icke mer kunde se togo mina följeslagare mig vid handen och ledde mig, så att jag kom in i Damaskus.

ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾಃ ಖರತರದೀಪ್ತೇಃ ಕಾರಣಾತ್ ಕಿಮಪಿ ನ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಙ್ಗಿಗಣೇನ ಧೃತಹಸ್ತಃ ಸನ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ವ್ರಜಿತವಾನ್|

12 Där fanns en efter lagen fram man, Ananias, vilken hade gott vittnesbörd om sig av alla judar som bodde där.

ತನ್ನಗರನಿವಾಸಿನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಾನ್ಯೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಭಕ್ತಶ್ಚ ಹನಾನೀಯನಾಮಾ ಮಾನವ ಏಕೋ

13 Denne kom nu och trädde fram till mig och sade: 'Saul, min broder, hav din syn igen.' Och i samma stund fick jag min syn igen och såg upp på honom.

ಮಮ ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಏತ್ಯ ತಿಷ್ಠನ್ ಅಕಥಯತ್, ಹೇ ಭ್ರಾತಃ ಶೌಲ ಸುದೃಷ್ಟಿ ರ್ಭವ ತಸ್ಮಿನ್ ದಣ್ಡೇಽಹಂ ಸಮ್ಯಕ್ ತಂ ದೃಷ್ಟವಾನ್|

14 Då sade han: 'Våra fäders Gud har utsett dig till att känna hans vilja och till att se den Rättfärdige och höra ord från hans mun.

ತತಃ ಸ ಮಹ್ಯಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಯಥಾ ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯಂ ವೇತ್ಸಿ ತಸ್ಯ ಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವಜನಸ್ಯ ದರ್ಶನಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಸ್ಯ ಶ್ರೀಮುಖಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣೋಷಿ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ತ್ವಾಂ ಮನೋನೀತಂ ಕೃತವಾನಂ|

15 Ty du skall vara hans vittne inför alla människor och vittna om vad du har sett och hört.

ಯತೋ ಯದ್ಯದ್ ಅದ್ರಾಕ್ಷೀರಶ್ರೌಷೀಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮಾನವಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ತ್ವಂ ತೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷೀ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|

16 Varför dröjer du då nu? Stå upp och låt döpa dig och avtvå dina synder, och åkalla därvid hans namn.'

ಅತಏವ ಕುತೋ ವಿಲಮ್ಬಸೇ? ಪ್ರಭೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯ ನಿಜಪಾಪಪ್ರಕ್ಷಾಲನಾರ್ಥಂ ಮಜ್ಜನಾಯ ಸಮುತ್ತಿಷ್ಠ|

17 Men när jag hade kommit tillbaka till Jerusalem, hände sig, medan jag bad i helgedomen, att jag föll i hänryckning

ತತಃ ಪರಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಮನ್ದಿರೇಽಹಮ್ ಏಕದಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ, ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇಽಹಮ್ ಅಭಿಭೂತಃ ಸನ್ ಪ್ರಭೂಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪಶ್ಯನ್,

18 och såg honom och hörde honom säga till mig: 'Skynda dig med hast bort ifrån Jerusalem; ty de skola icke här taga emot ditt vittnesbörd om mig.'

ತ್ವಂ ತ್ವರಯಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಸ್ವ ಯತೋ ಲೋಕಾಮಯಿ ತವ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ನ ಗ್ರಹೀಷ್ಯನ್ತಿ, ಮಾಮ್ಪ್ರತ್ಯುದಿತಂ ತಸ್ಯೇದಂ ವಾಕ್ಯಮ್ ಅಶ್ರೌಷಮ್|

19 Men jag sade: 'Herre, de veta själva att det var jag som överallt i synagogorna lät fängsla och gissla dem som trodde på dig.

ತತೋಹಂ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿಷಮ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪ್ರತಿಭಜನಭವನಂ ತ್ವಯಿ ವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ಬದ್ಧ್ವಾ ಪ್ರಹೃತವಾನ್,

20 Och när Stefanus', ditt vittnes, blod utgöts, var ock jag tillstädes och gillade vad som skedde och vaktade de mäns kläder, som dödade honom.'

ತಥಾ ತವ ಸಾಕ್ಷಿಣಃ ಸ್ತಿಫಾನಸ್ಯ ರಕ್ತಪಾತನಸಮಯೇ ತಸ್ಯ ವಿನಾಶಂ ಸಮ್ಮನ್ಯ ಸನ್ನಿಧೌ ತಿಷ್ಠನ್ ಹನ್ತೃಲೋಕಾನಾಂ ವಾಸಾಂಸಿ ರಕ್ಷಿತವಾನ್, ಏತತ್ ತೇ ವಿದುಃ|

21 Då sade han till mig: Gå; jag vill sända dig åstad långt bort till hedningarna.'"

ತತಃ ಸೋಽಕಥಯತ್ ಪ್ರತಿಷ್ಠಸ್ವ ತ್ವಾಂ ದೂರಸ್ಥಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯೇ|

22 Ända till dess att han sade detta hade de hört på honom. Men nu hovo de upp sin röst och ropade: "Bort ifrån jorden med den människan! Det är icke tillbörligt att en sådan får leva."

ತದಾ ಲೋಕಾ ಏತಾವತ್ಪರ್ಯ್ಯನ್ತಾಂ ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರಕಥಯನ್, ಏನಂ ಭೂಮಣ್ಡಲಾದ್ ದೂರೀಕುರುತ, ಏತಾದೃಶಜನಸ್ಯ ಜೀವನಂ ನೋಚಿತಮ್|

23 Då de så skriade och därvid revo av sig sina kläder och kastade stoft upp i luften,

ಇತ್ಯುಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಿತ್ವಾ ವಸನಾನಿ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಗಗಣಂ ಪ್ರತಿ ಧೂಲೀರಕ್ಷಿಪನ್

24 bjöd översten att man skulle föra in honom i kasernen, och gav befallning om att man skulle förhöra honom under gisselslag, så att han finge veta varför de så ropade mot honom.

ತತಃ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಪೌಲಂ ದುರ್ಗಾಭ್ಯನ್ತರ ನೇತುಂ ಸಮಾದಿಶತ್| ಏತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಕೂಲಾಃ ಸನ್ತೋ ಲೋಕಾಃ ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಏತಾವದುಚ್ಚೈಃಸ್ವರಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್, ಏತದ್ ವೇತ್ತುಂ ತಂ ಕಶಯಾ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾಂ ಕರ್ತ್ತುಮಾದಿಶತ್|

25 Men när de redan hade sträckt ut honom till gissling, sade Paulus till den hövitsman som stod där: "Är det lovligt för eder att gissla en romersk medborgare, och det utan dom och rannsakning?"

ಪದಾತಯಶ್ಚರ್ಮ್ಮನಿರ್ಮ್ಮಿತರಜ್ಜುಭಿಸ್ತಸ್ಯ ಬನ್ಧನಂ ಕರ್ತ್ತುಮುದ್ಯತಾಸ್ತಾಸ್ತದಾನೀಂ ಪೌಲಃ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಿತಂ ಶತಸೇನಾಪತಿಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಯಾಮ್ ಅಪ್ರಾಪ್ತಾಯಾಂ ಕಿಂ ರೋಮಿಲೋಕಂ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಧಿಕಾರೋಸ್ತಿ?

26 När hövitsmannen hörde detta, gick han till översten och underrättade honom härom och sade: "Vad är det du tänker göra? Mannen är ju romersk medborgare."

ಏನಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತೇಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗತ್ವಾ ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಮವದತ್ ಸ ರೋಮಿಲೋಕ ಏತಸ್ಮಾತ್ ಸಾವಧಾನಃ ಸನ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರು|

27 Då gick översten dit och frågade honom: "Säg mig, är du verkligen romersk medborgare?" Han svarade: "Ja."

ತಸ್ಮಾತ್ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿ ರ್ಗತ್ವಾ ತಮಪ್ರಾಕ್ಷೀತ್ ತ್ವಂ ಕಿಂ ರೋಮಿಲೋಕಃ? ಇತಿ ಮಾಂ ಬ್ರೂಹಿ| ಸೋಽಕಥಯತ್ ಸತ್ಯಮ್|

28 Översten sade då: Mig har det kostat en stor summa penningar att köpa den medborgarrätten." Men Paulus sade: "Jag däremot har den redan genom födelsen."

ತತಃ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಬಹುದ್ರವಿಣಂ ದತ್ತ್ವಾಹಂ ತತ್ ಪೌರಸಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್; ಕಿನ್ತು ಪೌಲಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಅಹಂ ಜನುನಾ ತತ್ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽಸ್ಮಿ|

29 Männen som skulle hava förhört honom drogo sig då strax undan och lämnade honom. Och när översten nu hade fått veta att han var romersk medborgare, blev också han förskräckt, vid tanken på att han hade låtit fängsla honom.

ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ಯೇ ಪ್ರಹಾರೇಣ ತಂ ಪರೀಕ್ಷಿತುಂ ಸಮುದ್ಯತಾ ಆಸನ್ ತೇ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಾತ್ ಪ್ರಾತಿಷ್ಠನ್ತ; ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಸ್ತಂ ರೋಮಿಲೋಕಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಸ್ವಯಂ ಯತ್ ತಸ್ಯ ಬನ್ಧನಮ್ ಅಕಾರ್ಷೀತ್ ತತ್ಕಾರಣಾದ್ ಅಬಿಭೇತ್|

30 Då han emellertid ville få säkert besked om varför Paulus anklagades av judarna, låt han dagen därefter taga av honom bojorna och bjöd översteprästerna och hela Stora rådet att komma tillsammans. Sedan lät han föra Paulus ditned och ställde honom inför dem.

ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಃ ಪೌಲಂ ಕುತೋಽಪವದನ್ತೇ ತಸ್ಯ ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಜ್ಞಾತುಂ ವಾಞ್ಛನ್ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಪರೇಽಹನಿ ಪೌಲಂ ಬನ್ಧನಾತ್ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನ್ ಮಹಾಸಭಾಯಾಃ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾಶ್ಚ ಸಮುಪಸ್ಥಾತುಮ್ ಆದಿಶ್ಯ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪೌಲಮ್ ಅವರೋಹ್ಯ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|