Psaltaren 89

1 En sång av esraiten Etan. Jag vill sjunga om HERRENS nådegärningar evinnerligen; jag vill låta min mun förkunna din trofasthet, från släkte till släkte.

He Makiri na Etana Eterahi. Ka waiatatia e ahau nga mahi tohu a Ihowa ake ake: ka whakapuakina e toku mangai tou pono ki nga whakatupuranga katoa.

2 Ja, jag säger: För evig tid skall nåd byggas upp; i himmelen, där befäster du din trofasthet.

I mea hoki ahau, Ka hanga ake te mahi tohu mo ake tonu atu: ka whakapumautia e koe tou pono ki nga tino rangi ra ano.

3 »Jag har slutit ett förbund med min utvalde, med ed har jag lovat min tjänare David:

Kua whakarite kawenata ahau ki taku i whiriwhiri ai: kua oati ki taku pononga ki a Rawiri;

4 'Jag skall befästa din säd för evig tid och bygga din tron från släkte till släkte.'» (Sela)

Ka pumau i ahau ou uri ake ake: ka hanga tou torona ki nga whakatupuranga katoa. (Hera)

5 Av himlarna prisas dina under, o HERRE, och i de heligas församling din trofasthet.

Ka whakamoemiti ano nga rangi, e Ihowa, ki au mahi whakamiharo; ki tou pono hoki i roto i te whakaminenga o te hunga tapu.

6 Ty vilken i skyn kan liknas vid HERREN, vilken bland Guds söner kan aktas lik HERREN?

Ko wai oti i nga rangi hei rite mo Ihowa? Ko wai i roto i nga tama a te hunga nunui e rite ana ki a Ihowa?

7 Ja, Gud är mycket förskräcklig i de heligas råd och fruktansvärd utöver alla som äro omkring honom.

He Atua whakamataku rawa i roto i te whakaminenga o te hunga tapu, e wehingia ana i runga ake i a ratou katoa i tetahi taha, i tetahi taha ona?

8 HERRE, härskarornas Gud, vem är dig lik? Stark är HERREN; och din trofasthet är runt omkring dig.

E Ihowa, e te Atua o nga mano, ko wai te mea kaha hei rite mou, e IHA? Hei rite ranei mo tou pono i tetahi taha ou, i tetahi taha?

9 Du är den som råder över havets uppror; när dess böljor resa sig, stillar du dem.

Ko koe te kingi o te huamo o te moana: ka oho ona ngaru, ko koe hei whakamarino.

10 Du krossade Rahab, så att han låg lik en slagen; med din mäktiga arm förströdde du dina fiender.

Mongamonga noa i a koe a Rahapa ano he tangata i patua: marara ana i a koe, i tou ringa kaha ou hoariri.

11 Din är himmelen, din är ock jorden; du har grundat jordens krets med allt vad därpå är.

Nau nga rangi, nau te whenua: te ao me ona mea e hua ana i runga, nau ena i pumau ai.

12 Norr och söder, dem har du skapat; Tabor och Hermon jubla i ditt namn.

Ko te raki me te tonga nau ena i hanga: ka hari a Taporo raua ko Heremona ki tou ingoa.

13 Du har en arm med hjältekraft, mäktig är din hand, hög är din högra hand.

He takakau marohirohi tou: he pakari tou ringa, rewa tonu tou matau ki runga.

14 Rättfärdighet och rätt äro din trons fäste, nåd och sanning stå inför ditt ansikte.

Ko te tika me te whakawa te turanga o tou torona: e haere ana te mahi tohu me te pono i mua i tou aroaro.

15 Saligt är det folk som vet vad jubel är, de som vandra, o HERRE, i ditt ansiktes ljus.

Ka hari te iwi e mohio ana ki te tangi whakahari: e haere ana ratou, e Ihowa, i te marama o tou mata.

16 I ditt namn fröjda de sig alltid, och genom din rättfärdighet upphöjas de.

E hari ana ratou ki tou ingoa i te roa o te ra: a ma tou tika ka kake ai ratou.

17 Ty du är deras starkhet och prydnad, och genom din nåd upphöjer du vårt horn.

Ko koe hoki te kororia o to ratou kaha: ma tau manako ano ka ara ai to matou haona.

18 Ty han som är vår sköld tillhör HERREN, vår konung tillhör Israels Helige.

Na Ihowa hoki to matou whakangungu rakau: a na te Mea Tapu o Iharaira to tatou kingi.

19 På den tiden talade du i en syn till dina fromma och sade: »Jag har lagt hjälp i en hjältes hans, jag har upphöjt en yngling ur folket.

I korero moemoea koe i reira ki tau Mea Tapu, i mea, Kua hoatu e ahau he kaha ki runga ki tetahi marohirohi; kua whakanuia e ahau tetahi i whiriwhiria i roto i te iwi.

20 Jag har funnit min tjänare David och smort honom med min helig olja.

Kua kitea e ahau taku pononga, a Rawiri: kua whakawahia ia e ahau ki taku hinu tapu:

21 Min hand skall stadigt vara med honom, och min arm skall styrka honom.

Ka u atu toku ringa hei awhina mona: ma toku takakau ano ia e whakakaha.

22 Ingen fiende skall oförtänkt komma över honom, och ingen orättfärdig skall förtrycka honom;

E kore te hoariri e whai wahi ki a ia: e kore ano hoki te tama a te kino e tukino i a ia.

23 nej, jag skall krossa hans ovänner framför honom, och jag skall hemsöka dem som hata honom.

Maku e tukituki ona hoariri ki tona aroaro: ka whiua e ahau te hunga e kino ana ki a ia.

24 Min trofasthet och min nåd skola vara med honom, och i mitt namn skall hans horn varda upphöjt.

Otira ka mau ki a ia toku pono me taku mahi tohu: a ma toku ingoa ka ara ai tona haona.

25 Jag skall lägga havet under hans hand och strömmarna under hans högra hand.

Maku ano tona ringa ka pa ai ki te moana: tona matau ki nga awa.

26 Han skall kalla mig så: 'Du min fader, min Gud och min frälsnings klippa.'

Ka karanga ia ki ahau, Ko koe toku Papa, toku Atua, te kohatu o toku whakaoranga.

27 Ja, jag skall göra honom till den förstfödde, till den högste bland konungarna på jorden.

Ka waiho ano ia hei matamua maku ki runga ake i nga kingi o te whenua.

28 Jag skall bevara min nåd åt honom evinnerligen, och mitt förbund med honom skall förbliva fast.

Ka rongoatia e ahau taku mahi tohu mona ake tonu atu: ka mau tonu taku kawenata ki a ia.

29 Jag skall låta hans säd bestå till evig tid, och hans tron, så länge himmelen varar.

Ka meinga hoki e ahau ona uri kia mau tonu ake ake, tona torona ano ko nga ra o te rangi.

30 Om hans barn övergiva min lag och icke vandra efter mina rätter,

Ki te whakarerea e ana tamariki taku ture, a kahore e haere i aku whakaritenga;

31 om de bryta mot mina stadgar och icke hålla mina bud,

Ki te takahi ratou i aku tikanga; a kahore e pupuri i aku whakahau;

32 då skall jag väl hemsöka deras överträdelse med ris och deras missgärning med plågor,

Katahi ka whaia ta ratou mahi tutu e taku rakau, o ratou kino e te whiu.

33 men min nåd skall jag ej taga ifrån honom, och jag skall icke svika i trofasthet.

Otira e kore e tangohia rawatia e ahau taku mahi tohu i a ia, e tuku ranei i toku pono kia he.

34 Jag skall icke bryta mitt förbund, och vad mina läppar hava talat skall jag ej förändra.

E kore taku kawenata e takahia e ahau, e kore ano e whakarereketia te mea i puta i oku ngutu.

35 En gång har jag svurit det vid min helighet, och mitt löfte till David skall jag icke bryta.

Kotahi aku oatitanga i toku tapu; e kore ahau e teka ki a Rawiri.

36 Hans säd skall förbliva evinnerligen och hans tron inför mig så länge som solen;

Ka mau tonu tona uri ake ake; a ka rite tona torona ki te ra i toku aroaro.

37 såsom månen skall den bestå evinnerligen. Och trofast är vittnet i skyn.» (Sela)

Ka rite tona pumau ki to te marama ake ake: hei kaiwhakaatu pono ano i runga i te rangi. (Hera)

38 Men nu har du förkastat och förskjutit din smorde och handlat i vrede mot honom.

Na kua panga nei koe, kua whakarihariha, kua riri ki tau i whakawahi ai.

39 Du har upplöst förbundet med din tjänare, du har oskärat hans krona och kastat den ned till jorden.

Kua weriweri koe ki te kawenata ki tau pononga: kua whakanoaia e koe tona karauna, taka noa ki te whenua.

40 Du har brutit ned alla hans murar, du har gjort hans fästen till spillror.

Kua pakaruhia e koe ona taiepa katoa; whakamotitia iho e koe ona pa kaha.

41 Alla som gå vägen fram plundra honom, han har blivit till smälek för sina grannar.

E pahua ana i a ia nga tangata katoa e tika ana i te ara: he tawainga ia na ona hoa tata.

42 Du har upphöjt hans ovänners högra hand och berett alla hans fiender glädje.

Kua whakarewaina e koe te ringa matau o ona hoa whawhai: kua meinga e koe kia hari ona hoa whawhai katoa.

43 Ja, du har låtit hans svärdsegg vika tillbaka och icke hållit honom uppe i striden.

Ae, e ngore ana i a koe te mata o tana hoari: kihai ano koe i tautoko i a ia ki te tatauranga.

44 Du har gjort slut på hans glans och slagit hans tron till jorden.

Kua whakamutua e koe tona kororia, kua maka tona torona ki raro ki te whenua.

45 Du har förkortat hans ungdoms dagar, du har höljt honom med skam. (Sela)

Kua poroa e koe nga ra o tona taitamarikitanga: kua hipokina ia e koe ki te whakama. (Hera)

46 Huru länge, o HERRE, skall du så alldeles fördölja dig? Huru länge skall din vrede brinna såsom eld?

Kia pehea te roa, e Ihowa, e whakangaro ai koe i a koe, ake tonu atu? Kia pehea te roa e toro ana tou riri ano he ahi?

47 Tänk på huru kort mitt liv varar, och huru förgängliga du har skapat alla människors barn.

Kia mahara ki te poto rawa o toku taima: he aha i hanga ai e koe nga tangata katoa hei kore noa iho?

48 Ty vilken är den man som får leva och undgår att se döden? Vem räddar din själ från dödsrikets våld? (Sela) (Sheol h7585)

Ko wai tena tangata e ora nei, a e kore e kite i te mate? E mawhiti koia i a ia tona wairua i te kaha o te reinga? (Hera) (Sheol h7585)

49 Herre, var äro din forna nådegärningar, vad du lovade David med ed i din trofasthet.

E te Ariki, kei hea au arohatanga o mua i oatitia ai e koe ki a Rawiri i runga i tou pono?

50 Tänk, Herre, på dina tjänares smälek, på vad jag måste fördraga av alla de många folken;

Maharatia, e te Ariki, te tawai ki au pononga; e mau nei ki toku uma te tawai a nga iwi nunui katoa:

51 tänk på huru dina fiender smäda, o HERRE, huru de smäda din smordes fotspår.

Te tawai a ou hoariri, e Ihowa, ta ratou tawai nei ki nga hikoinga o tau i whakawahi ai.

52 Lovad vare HERREN evinnerligen! Amen, Amen.

Kia whakapaingia a Ihowa ake ake. Amine, ae Amine.