< Psaltaren 87 >

1 Av Koras söner; en psalm, en sång. Den stad han har grundat står på de heliga bergen;
Ang iyang patukoranan anaa sa mga bukid nga balaan.
2 HERREN älskar Sions portar mest bland alla Jakobs boningar.
Nahigugma si Jehova sa mga ganghaan sa Sion Labaw pa kay sa tanang mga puloy-anan ni Jacob.
3 Härliga ting äro talade om dig, du Guds stad. (Sela)
Mga butang nga mahimayaon mao ang gihisgutan tungod kanimo, Oh ciudad sa Dios. (Selah)
4 »Rahab och Babel skall jag nämna bland mina bekännare; så ock Filisteen och Tyrus och Kus, dessa äro födda där.»
Akong pagahisgutan si Rahab ug ang Babilonia ingon sa taliwala kanila nga nanagpakaila kanako: Ania karon, ang Filistia, ug ang Tiro, uban ang Etiopia: Kini siya natawo didto.
5 Ja, om Sion skall det sägas: »Den ene som den andre är född därinne.» Och han, den Högste, skall hålla det vid makt.
Oo, mahitungod sa Sion igaingon: Kini siya ug kadto siya natawo didto kaniya; Ug ang Hataas Uyamut sa iyang kaugalingon maoy magapalig-on kaniya.
6 Ja, när HERREN tecknar upp folken, då skall han räkna så: »Dessa äro födda där.» (Sela)
Si Jehova magaisip, sa diha nga magasulat siya sa mga katawohan, Kini siya natawo didto. (Selah)
7 Och under sång och dans skall man säga: »Alla mina källor äro i dig.»
Kadtong mga nanag-awit ug ingon man ang mga nanagsayaw manag-ingon: Ang tanan ko nga mga tuboran anaa kanimo.

< Psaltaren 87 >