Psaltaren 81
1 För sångmästaren, till Gittít; av Asaf.
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Höjen glädjerop till Gud, vår starkhet, höjen jubel till Jakobs Gud.
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Stämmen upp lovsång och låten pukor ljuda, ljuvliga harpor tillsammans med psaltare.
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 Stöten i basun vid nymånaden, vid fullmånen, på vår högtidsdag.
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 Ty detta är en stadga för Israel, en Jakobs Guds rätt.
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 Det bestämde han till ett vittnesbörd i Josef, när han drog ut mot Egyptens land. Jag hör ett tal som är mig nytt:
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 »Jag lyfte bördan från hans skuldra, hans händer blevo fria ifrån lastkorgen.
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 I nöden ropade du, och jag räddade dig; jag svarade dig, höljd i tordön, jag prövade dig vid Meribas vatten. (Sela)
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 Hör, mitt folk, och låt mig varna dig; Israel, o att du ville höra mig!
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 Hos dig skall icke finnas någon annan gud, och du skall ej tillbedja någon främmande gud.
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 Jag är HERREN, din Gud, som har fört dig upp ur Egyptens land; låt din mun vitt upp, så att jag får uppfylla den.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 Men mitt folk ville ej höra min röst, och Israel var mig icke till viljes.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 Då lät jag dem gå i deras hjärtans hårdhet, det fingo vandra efter sina egna rådslag.
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 O att mitt folk ville höra mig, och att Israel ville vandra på mina vägar!
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 Då skulle jag snart kuva deras fiender och vända min hand mot deras ovänner.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 De som hata HERREN skulle då visa honom underdånighet, och hans folks tid skulle vara evinnerligen. Och han skulle bespisa det med bästa vete; ja, med honung ur klippan skulle jag mätta dig.»
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
