Psaltaren 80

1 För sångmästaren, efter »Liljor»; ett vittnesbörd; av Asaf; en psalm.

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای،

2 Lyssna, du Israels herde, du som leder Josef såsom din hjord; du som tronar på keruberna, träd fram i glans.

قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده!

3 Låt din makt vakna upp till att gå framför Efraim och Benjamin och Manasse, och kom till vår frälsning.

ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

4 Gud, upprätta oss, och låt ditt ansikte lysa, så att vi varda frälsta.

ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟

5 HERRE Gud Sebaot, huru länge skall du vredgas vid ditt folks bön?

تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم!

6 Du har låtit dem äta tårebröd och givit dem tårar att dricka i fullt mått.

سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای.

7 Du gör oss till ett trätoämne för våra grannar, och våra fiender bespotta oss.

ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم.

8 Gud Sebaot, upprätta oss, och låt ditt ansikte lysa, så att vi varda frälsta.

ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی.

9 Ett vinträd flyttade du från Egypten, du förjagade hedningarna och planterade det.

اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم.

10 Du röjde rum för det, och det slog rötter och uppfyllde landet.

سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت.

11 Bergen blevo betäckta av dess skugga och Guds cedrar av dess rankor;

تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم.

12 det utbredde sina revor ända till havet och sina telningar intill floden.

اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟

13 Varför har du då brutit ned dess hägnad, så att alla vägfarande riva till sig därav?

گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند.

14 Vildsvinet från skogen frossar därpå, och djuren på marken äta därav.

ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده!

15 Gud Sebaot, vänd åter, skåda ned från himmelen och se härtill, och låt dig vårda om detta vinträd.

از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما،

16 Skydda trädet som din högra hand har planterat, och den son som du har fostrat åt dig.

زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن.

17 Det är förbränt av eld och kringhugget; för ditt ansiktes näpst förgås de.

از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن!

18 Håll din hand över din högra hands man, över den människoson som du har fostrat åt dig.

ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم.

19 Då skola vi icke vika ifrån dig; behåll oss vid liv, så skola vi åkalla ditt namn. HERRE Gud Sebaot, upprätta oss; låt ditt ansikte lysa, så att vi varda frälsta.

ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.