Psaltaren 78

1 En sång av Asaf. Lyssna, mitt folk, till min undervisning; böjen edra öron till min muns ord.

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

2 Jag vill öppna min mun till lärorikt tal, uppenbara förborgade ting ifrån fordom.

زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

3 Vad vi hava hört och känna, och vad våra fäder hava förtäljt för oss,

می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

4 det vilja vi icke dölja för deras barn; för ett kommande släkte vilja vi förtälja HERRENS lov och hans makt och de under han har gjort.

اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

5 Ty han upprättade ett vittnesbörd i Jakob och stiftade en lag i Israel; han påbjöd den för våra fäder, och de skulle kungöra den för sina barn.

خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

6 Så skulle det bliva kunnigt för ett kommande släkte, för barn som en gång skulle födas, och dessa skulle stå upp och förtälja det för sina barn.

و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

7 Då skulle de sätta sitt hopp till Gud och icke förgäta Guds verk, utan taga hans bud i akt.

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

8 Och de skulle icke bliva, såsom deras fäder, ett gensträvigt och upproriskt släkte, ett släkte som icke höll sitt hjärta ståndaktigt, och vars ande icke var trofast mot Gud.

در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

9 Efraims barn, välbeväpnade bågskyttar, vände om på stridens dag.

افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

10 De höllo icke Guds förbund, och efter hans lag ville de ej vandra.

آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

11 De glömde hans gärningar och de under han hade låtit dem se.

کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

12 Ja, inför deras fäder hade han gjort under, i Egyptens land, på Soans mark.

کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

13 Han klöv havet och lät dem gå därigenom och lät vattnet stå såsom en hög.

خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

14 Han ledde dem om dagen med molnskyn, och hela natten med eldens sken.

بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

15 Han klöv sönder klippor i öknen och gav dem rikligen att dricka, såsom ur väldiga hav.

در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

16 Rinnande bäckar lät han framgå ur klippan och vatten flyta ned såsom strömmar.

بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

17 Likväl syndade de allt framgent mot honom och voro gensträviga mot den Högste, i öknen.

ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

18 De frestade Gud i sina hjärtan, i det de begärde mat för sin lystnad.

آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

19 Och de talade mot Gud, de sade: »Kan väl Gud duka ett bord i öknen?

حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

20 Se, visst slog han klippan, så att vatten flödade och bäckar strömmade fram, men kan han ock giva bröd eller skaffa kött åt sitt folk?»

درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

21 Så förgrymmades då HERREN, när han hörde det; och eld upptändes i Jakob, jag, vrede kom över Israel,

خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

22 eftersom de icke trodde på Gud och ej förtröstade på hans frälsning.

زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

23 Och han gav befallning åt skyarna i höjden och öppnade himmelens dörrar;

با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

24 han lät manna regna över dem till föda, och korn från himmelen gav han dem.

و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

25 Änglabröd fingo människor äta; han sände dem mat till fyllest.

بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

26 Han lät östanvinden fara ut på himmelen, och genom sin makt förde han sunnanvinden fram.

سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

27 Och han lät kött regna över dem såsom stoft, bevingade fåglar såsom havets sand;

تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

28 han lät det falla ned i sitt läger, runt omkring sin boning.

پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

29 Då åto de och blevo övermätta; han lät dem få vad de hade lystnad efter.

پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

30 Men ännu hade de icke stillat sin lystnad, ännu var maten i deras mun,

اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

31 då kom Guds vrede över dem; han sände död bland deras ypperste och slog ned Israels unga män.

غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

32 Likväl syndade de alltjämt och trodde icke på hans under.

با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

33 Då lät han deras dagar försvinna i förgängelse och deras år i plötslig undergång.

بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

34 När han dräpte folket, frågade de efter honom och vände om och sökte Gud.

هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

35 De tänkte då på att Gud var deras klippa, och att Gud den Högste var deras förlossare;

و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

36 och de talade inställsamt för honom med sin mun och skrymtade för honom med sin tunga.

اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

37 Men deras hjärtan höllo sig icke ståndaktigt vid honom, och de voro icke trogna i hans förbund.

دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

38 Dock, han är barmhärtig, han förlåter missgärning, och han vill icke fördärva. Därför avvände han ofta sin vrede och lät ej hela sin förtörnelse bryta fram.

اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

39 Ty han tänkte därpå att de voro kött, en vind som far bort och icke kommer åter.

زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

40 Huru ofta voro de ej gensträviga mot honom i öknen och bedrövade honom i ödemarken!

بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

41 Ja, de frestade Gud allt framgent och förtörnade Israels Helige.

بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

42 De betänkte icke vad hans hand hade uträttat på den tid då han förlossade dem från ovännen,

قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

43 då han gjorde sina tecken i Egypten och sina under på Soans mark.

بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

44 Där förvandlade han deras strömmar till blod, så att de ej kunde dricka ur sina rinnande vatten;

در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

45 han sände bland dem flugsvärmar, som åto dem, och paddor, som voro dem till fördärv.

انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

46 Han gav deras gröda åt gräsmaskar och deras arbetes frukt åt gräshoppor;

محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

47 han slog deras vinträd med hagel och deras fikonträd med hagelstenar;

تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

48 han gav deras husdjur till pris åt hagel och deras boskap åt ljungeldar.

رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

49 Han sände över dem sin vredes glöd, förgrymmelse och ogunst och nöd, en skara av olycksänglar.

او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

50 Han gav fritt lopp åt sin vrede; han skonade icke deras själ från döden, utan gav deras liv till pris åt pesten.

او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

51 Och han slog allt förstfött i Egypten, kraftens förstling i Hams hyddor.

همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

52 Och han lät sitt folk bryta upp såsom en fårhjord och förde dem såsom en boskapshjord genom öknen.

آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

53 Han ledde dem säkert, så att de icke behövde frukta; men deras fiender övertäcktes av havet.

ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

54 Och han lät dem komma till sitt heliga land, till det berg som hans högra hand hade förvärvat.

سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

55 Han förjagade hedningarna för dem och gav dem deras land till arvslott och lät Israels stammar bo i deras hyddor.

ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

56 Men i sin gensträvighet frestade de Gud den Högste och höllo icke hans vittnesbörd;

اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

57 de veko trolöst tillbaka, de såsom deras fäder, de vände om, lika en båge som sviker.

مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

58 De förtörnade honom med sina offerhöjder och retade honom genom sina beläten.

بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

59 Gud förnam det och vart förgrymmad och förkastade Israel med harm.

وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

60 Och han försköt sin boning i Silo, det tält han hade slagit upp bland människorna;

خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

61 han gav sin makt i fångenskap och sin ära i fiendehand.

و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

62 Ja, han gav sitt folk till pris åt svärdet, och på sin arvedel förgrymmades han.

بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

63 Deras unga män förtärdes av eld, och deras jungfrur blevo utan brudsång.

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

64 Deras präster föllo för svärd, och inga änkor kunde hålla klagogråt.

کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

65 Då vaknade Herren såsom ur en sömn, han reste sig, lik en hjälte som hade legat dövad av vin.

سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

66 Och han slog sina ovänner tillbaka, evig smälek lät han komma över dem.

دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

67 Han förkastade ock Josefs hydda och utvalde icke Efraims stam.

او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

68 Men han utvalde Juda stam, Sions berg, som han älskade.

اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

69 Och han byggde sin helgedom hög såsom himmelen, fast såsom jorden, som han har grundat för evigt.

در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

70 Och han utvalde sin tjänare David och tog honom ifrån fårhjordens fållor.

سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

71 Ja, ifrån fåren hämtade han honom och satte honom till en herde för Jakob, sitt folk, och för Israel, sin arvedel.

او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

72 Och han var deras herde med redligt hjärta och ledde dem med förståndig hand. Se Makt i Ordförkl.

داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.