Psaltaren 78
1 En sång av Asaf. Lyssna, mitt folk, till min undervisning; böjen edra öron till min muns ord.
Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
2 Jag vill öppna min mun till lärorikt tal, uppenbara förborgade ting ifrån fordom.
Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
3 Vad vi hava hört och känna, och vad våra fäder hava förtäljt för oss,
Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
4 det vilja vi icke dölja för deras barn; för ett kommande släkte vilja vi förtälja HERRENS lov och hans makt och de under han har gjort.
Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
5 Ty han upprättade ett vittnesbörd i Jakob och stiftade en lag i Israel; han påbjöd den för våra fäder, och de skulle kungöra den för sina barn.
Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
6 Så skulle det bliva kunnigt för ett kommande släkte, för barn som en gång skulle födas, och dessa skulle stå upp och förtälja det för sina barn.
Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
7 Då skulle de sätta sitt hopp till Gud och icke förgäta Guds verk, utan taga hans bud i akt.
Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
8 Och de skulle icke bliva, såsom deras fäder, ett gensträvigt och upproriskt släkte, ett släkte som icke höll sitt hjärta ståndaktigt, och vars ande icke var trofast mot Gud.
Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
9 Efraims barn, välbeväpnade bågskyttar, vände om på stridens dag.
Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
10 De höllo icke Guds förbund, och efter hans lag ville de ej vandra.
Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
11 De glömde hans gärningar och de under han hade låtit dem se.
Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
12 Ja, inför deras fäder hade han gjort under, i Egyptens land, på Soans mark.
Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
13 Han klöv havet och lät dem gå därigenom och lät vattnet stå såsom en hög.
Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
14 Han ledde dem om dagen med molnskyn, och hela natten med eldens sken.
Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
15 Han klöv sönder klippor i öknen och gav dem rikligen att dricka, såsom ur väldiga hav.
Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
16 Rinnande bäckar lät han framgå ur klippan och vatten flyta ned såsom strömmar.
Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
17 Likväl syndade de allt framgent mot honom och voro gensträviga mot den Högste, i öknen.
Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
18 De frestade Gud i sina hjärtan, i det de begärde mat för sin lystnad.
İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
19 Och de talade mot Gud, de sade: »Kan väl Gud duka ett bord i öknen?
Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
20 Se, visst slog han klippan, så att vatten flödade och bäckar strömmade fram, men kan han ock giva bröd eller skaffa kött åt sitt folk?»
Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
21 Så förgrymmades då HERREN, när han hörde det; och eld upptändes i Jakob, jag, vrede kom över Israel,
Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
22 eftersom de icke trodde på Gud och ej förtröstade på hans frälsning.
Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
23 Och han gav befallning åt skyarna i höjden och öppnade himmelens dörrar;
Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
24 han lät manna regna över dem till föda, och korn från himmelen gav han dem.
Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
25 Änglabröd fingo människor äta; han sände dem mat till fyllest.
İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
26 Han lät östanvinden fara ut på himmelen, och genom sin makt förde han sunnanvinden fram.
Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
27 Och han lät kött regna över dem såsom stoft, bevingade fåglar såsom havets sand;
Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
28 han lät det falla ned i sitt läger, runt omkring sin boning.
Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
29 Då åto de och blevo övermätta; han lät dem få vad de hade lystnad efter.
Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
30 Men ännu hade de icke stillat sin lystnad, ännu var maten i deras mun,
Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
31 då kom Guds vrede över dem; han sände död bland deras ypperste och slog ned Israels unga män.
Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
32 Likväl syndade de alltjämt och trodde icke på hans under.
Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
33 Då lät han deras dagar försvinna i förgängelse och deras år i plötslig undergång.
Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
34 När han dräpte folket, frågade de efter honom och vände om och sökte Gud.
Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
35 De tänkte då på att Gud var deras klippa, och att Gud den Högste var deras förlossare;
Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
36 och de talade inställsamt för honom med sin mun och skrymtade för honom med sin tunga.
Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
37 Men deras hjärtan höllo sig icke ståndaktigt vid honom, och de voro icke trogna i hans förbund.
Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
38 Dock, han är barmhärtig, han förlåter missgärning, och han vill icke fördärva. Därför avvände han ofta sin vrede och lät ej hela sin förtörnelse bryta fram.
Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
39 Ty han tänkte därpå att de voro kött, en vind som far bort och icke kommer åter.
Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
40 Huru ofta voro de ej gensträviga mot honom i öknen och bedrövade honom i ödemarken!
Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
41 Ja, de frestade Gud allt framgent och förtörnade Israels Helige.
Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
42 De betänkte icke vad hans hand hade uträttat på den tid då han förlossade dem från ovännen,
Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
43 då han gjorde sina tecken i Egypten och sina under på Soans mark.
Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
44 Där förvandlade han deras strömmar till blod, så att de ej kunde dricka ur sina rinnande vatten;
Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
45 han sände bland dem flugsvärmar, som åto dem, och paddor, som voro dem till fördärv.
Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
46 Han gav deras gröda åt gräsmaskar och deras arbetes frukt åt gräshoppor;
Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
47 han slog deras vinträd med hagel och deras fikonträd med hagelstenar;
Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
48 han gav deras husdjur till pris åt hagel och deras boskap åt ljungeldar.
Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
49 Han sände över dem sin vredes glöd, förgrymmelse och ogunst och nöd, en skara av olycksänglar.
Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
50 Han gav fritt lopp åt sin vrede; han skonade icke deras själ från döden, utan gav deras liv till pris åt pesten.
Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
51 Och han slog allt förstfött i Egypten, kraftens förstling i Hams hyddor.
Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
52 Och han lät sitt folk bryta upp såsom en fårhjord och förde dem såsom en boskapshjord genom öknen.
Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
53 Han ledde dem säkert, så att de icke behövde frukta; men deras fiender övertäcktes av havet.
Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
54 Och han lät dem komma till sitt heliga land, till det berg som hans högra hand hade förvärvat.
Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
55 Han förjagade hedningarna för dem och gav dem deras land till arvslott och lät Israels stammar bo i deras hyddor.
Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
56 Men i sin gensträvighet frestade de Gud den Högste och höllo icke hans vittnesbörd;
Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
57 de veko trolöst tillbaka, de såsom deras fäder, de vände om, lika en båge som sviker.
Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
58 De förtörnade honom med sina offerhöjder och retade honom genom sina beläten.
Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
59 Gud förnam det och vart förgrymmad och förkastade Israel med harm.
Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
60 Och han försköt sin boning i Silo, det tält han hade slagit upp bland människorna;
İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
61 han gav sin makt i fångenskap och sin ära i fiendehand.
Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
62 Ja, han gav sitt folk till pris åt svärdet, och på sin arvedel förgrymmades han.
Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
63 Deras unga män förtärdes av eld, och deras jungfrur blevo utan brudsång.
İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
64 Deras präster föllo för svärd, och inga änkor kunde hålla klagogråt.
Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
65 Då vaknade Herren såsom ur en sömn, han reste sig, lik en hjälte som hade legat dövad av vin.
O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
66 Och han slog sina ovänner tillbaka, evig smälek lät han komma över dem.
Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
67 Han förkastade ock Josefs hydda och utvalde icke Efraims stam.
Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
68 Men han utvalde Juda stam, Sions berg, som han älskade.
Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
69 Och han byggde sin helgedom hög såsom himmelen, fast såsom jorden, som han har grundat för evigt.
Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
70 Och han utvalde sin tjänare David och tog honom ifrån fårhjordens fållor.
Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
71 Ja, ifrån fåren hämtade han honom och satte honom till en herde för Jakob, sitt folk, och för Israel, sin arvedel.
Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
72 Och han var deras herde med redligt hjärta och ledde dem med förståndig hand. Se Makt i Ordförkl.
Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
