< Psaltaren 56 >
1 För sångmästaren, efter »Den stumma duvan i fjärran»; en sång av David, når filistéerna grepo honom i Gat.
Drottinn, miskunna þú mér, því að liðlangan daginn sækja óvinir mínir að.
2 Var mig nådig, o Gud, ty människor stå mig efter livet; beständigt tränga mig stridsmän.
Fjandmennirnir ryðjast fram, fjölmennt lið, þeir ætla að drepa mig.
3 Mina förföljare stå mig beständigt efter livet; ja, de äro många, som i högmod strida mot mig.
Þegar ég er hræddur, set ég traust mitt á þig.
4 Men när fruktan kommer över mig, sätter jag min förtröstan på dig.
Ég treysti loforðum Guðs og veit því að þessir óvinir munu ekki ná mér, þeir eru aðeins dauðlegir menn!
5 Med Guds hjälp skall jag få prisa hans ord, på Gud förtröstar jag och skall icke frukta; vad kan det som är kött göra mig?
Þeir vinna gegn mér með öllum ráðum og hugsa um það eitt að fella mig.
6 Beständigt förbittra de livet för mig, alla deras tankar gå ut på att skada mig.
Þeir áreita mig, sitja um mig. Þeir liggja í leyni eins og stigamenn, hlusta eftir fótataki mínu og leggja ör á streng.
7 De rota sig samman, de lägga försåt, de vakta på mina steg, ty de stå efter mitt liv.
Þeir halda sig sleppa við refsingu, og komast undan, en Drottinn, láttu þá fá makleg málagjöld, annað er ekki réttlátt.
8 Skulle de räddas med all sin ondska? Nej, slå ned folken, Gud, i din vrede.
Þú þekkir alla hrakninga mína og tár, já, þekkir þau með tölu!
9 Du har räknat min flykts dagar. Samla mina tårar i din lägel; de stå ju i din bok.
Þegar ég hrópa til þín um hjálp, breytist bardaginn. Óvinir mínir flýja! Þá veit ég að Guð er með mér! Hann liðsinnir mér!
10 Så måste då mina fiender vika tillbaka på den dag då jag ropar; det vet jag, att Gud står mig bi.
Með hjálp Guðs mun ég lofa orð hans, já vissulega mun ég lofa orð hans.
11 Med Guds hjälp skall jag få prisa hans ord; med HERRENS hjälp skall jag få prisa hans ord.
Ég treysti Guði. Loforð hans eru dásamleg! Ég óttast ekki svikráð mannanna – hvað geta þeir gert mér?!
12 På Gud förtröstar jag och skall icke frukta; vad kunna människor göra mig?
Drottinn, ég vil standa við orð mín og þakka þér hjálpina!
13 Jag har löften att infria till dig, o Gud; jag vill betala dig lovoffer. Ty du har räddat min själ från döden, ja, mina fötter ifrån fall, så att jag kan vandra inför Gud i de levandes ljus.
Þú hefur frelsað mig frá dauða og forðað frá hrösun og þess vegna fæ ég að njóta ljóss og lífs með þér.