< Psaltaren 51 >

1 För sångmästaren; en psalm av David,
Для дириґента хору. Псалом Давидів, коли до нього прийшов пророк Ната́н, як Давид увійшов був до Вірсаві́ї Помилуй мене, Боже, з великої милости Твоєї, і з великого милосердя Свого загла́дь беззако́ння мої!
2 när profeten Natan kom till honom, då han hade gått in till Bat-Seba.
Обмий мене зо́всім з мого беззако́ння, й очи́сти мене від мого гріха́,
3 Gud, var mig nådig efter din godhet, utplåna mina överträdelser efter din stora barmhärtighet.
бо свої беззако́ння я знаю, а мій гріх передо мною пості́йно.
4 Två mig väl från min missgärning, och rena mig från synd.
Тобі, одно́му Тобі я згрішив, і перед очима Твоїми лука́ве вчинив, тому́ справедливий Ти будеш у мові Своїй, бездога́нний у су́ді Своїм.
5 Ty jag känner mina överträdelser, och min synd är alltid inför mig.
Отож я в беззако́нні наро́джений, і в гріху́ зачала́ мене мати моя.
6 Mot dig allena har jag syndat och gjort vad ont är i dina ögon; på det att du må finnas rättfärdig i dina ord och rättvis i dina domar.
Ото, полюбив єси правду в глиби́нах, і в таємних реча́х виявляєш премудрість мені.
7 Se, i synd är jag född, och i synd har min moder avlat mig.
Очи́сти ісо́пом мене, — і буду я чистий, обмий Ти мене — і я стану біліший від снігу.
8 Du har ju behag till sanning i hjärtegrunden; så lär mig då vishet i mitt innersta.
Дай почути мені втіху й радість, — і раді́тимуть кості, що Ти покруши́в.
9 Skära mig med isop, så att jag varder ren; två mig, så att jag bliver vitare än snö.
Обличчя Своє заховай від гріхів моїх, і всі беззако́ння мої позагла́джуй.
10 Låt mig förnimma fröjd och glädje, låt de ben som du har krossat få fröjda sig.
Серце чисте створи мені, Боже, і трива́лого духа в моєму нутрі́ віднови́.
11 Vänd bort ditt ansikte från mina synder, och utplåna alla mina missgärningar.
Не відки́нь мене від Свого лиця, й не бери Свого Духа Святого від мене.
12 Skapa i mig, Gud, ett rent hjärta, och giv mig på nytt en frimodig ande.
Верни мені радість спасі́ння Твого́, і зла́гідним духом підтримай мене.
13 Förkasta mig icke från ditt ansikte, och tag icke din helige Ande ifrån mig.
Я буду навча́ти беззако́нців доріг Твоїх, — і наве́рнуться грішні до Те́бе.
14 Låt mig åter få fröjdas över din frälsning, och uppehåll mig med villighetens ande.
Визволь мене від пере́ступу кро́вного, Боже, Боже спасі́ння мого, мій язик нехай сла́вить Твою справедливість!
15 Då skall jag lära överträdarna dina vägar, och syndarna skola omvända sig till dig.
Господи, відкрий мої уста, і язик мій звістить Тобі хвалу,
16 Rädda mig undan blodstider, Gud, du min frälsnings Gud, så skall min tunga jubla över din rättfärdighet.
бо Ти жертви не пра́гнеш, а дам цілопа́лення, — то не любе воно Тобі буде.
17 Herre, upplåt mina läppar, så att min mun kan förkunna ditt lov.
Жертва Бо́гові — зла́маний Дух; серцем зла́маним та упоко́реним Ти не погордуєш, Боже!
18 Ty du har icke behag till offer, eljest skulle jag giva dig sådana; till brännoffer har du icke lust.
Ущасли́в Своїм благоволі́нням Сіон, збудуй му́ри для Єрусали́му, —
19 Det offer som behagar Gud är en förkrossad ande; ett förkrossat och bedrövat hjärta skall du, Gud, icke förakta. Gör väl mot Sion i din nåd, bygg upp Jerusalems murar. Då skall du undfå rätta offer, som behaga dig, brännoffer och heloffer; då skall man offra tjurar på ditt altare.
тоді Ти полюбиш Собі жертви правди, цілопа́лення та прино́шення, тоді покладуть на Твій ві́втар тельців!

< Psaltaren 51 >