Psaltaren 50
1 En psalm av Asaf. Gud, HERREN Gud, talar och kallar jorden, allt mellan öster och väster.
| مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند. |
2 Från Sion, skönhetens fullhet, träder Gud fram i glans.
| نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد. |
3 Vår Gud kommer, och han skall icke tiga. Förtärande eld går framför honom, och omkring honom stormar det med makt.
| خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست. |
4 Han kallar på himmelen därovan och på jorden, för att döma sitt folk:
| او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند. |
5 »Församlen till mig mina fromma, som sluta förbund med mig vid offer.»
| خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.» |
6 Och himlarna förkunna att han är rättfärdig, att Gud är den som skipar rätt. (Sela)
| آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند. |
7 Hör, mitt folk, jag vill tala; Israel, låt mig varna dig. Gud, din Gud, är jag.
| «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم. |
8 Icke för dina slaktoffer vill jag gå till rätta med dig; dina brännoffer har jag alltid inför mig.
| دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانیهای سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید. |
9 Jag vill icke taga tjurar ur ditt hus eller bockar ur dina fållor;
| من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت، |
10 ty mina äro alla skogens djur, boskapen på de tusende bergen;
| زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند. |
11 jag känner alla fåglar på bergen, och vad som rör sig på marken är mig bekant.
| همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند. |
12 Om jag hungrade, skulle jag icke säga dig det; ty min är jordens krets med allt vad därpå är.
| اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است. |
13 Skulle jag äta tjurars kött, och skulle jag dricka bockars blod?
| مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟ |
14 Nej, offra lovets offer åt Gud, så skall du få infria dina löften till den Högste.
| «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید. |
15 Och åkalla mig i nöden, så vill jag hjälpa dig, och du skall prisa mig.»
| هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.» |
16 Men till den ogudaktige säger Gud: »Huru kan du tala om mina stadgar och föra mitt förbund på tungan,
| اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟ |
17 du som hatar tuktan och kastar mina ord bakom dig?
| زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید. |
18 Om du ser en tjuv, så håller du med honom, och med äktenskapsbrytare giver du dig i lag.
| وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید. |
19 Din mun släpper du lös till vad ont är, och din tunga hopspinner svek.
| سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است. |
20 Du sitter där och förtalar din broder, din moders son lastar du!
| هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید. |
21 Så gör du, och jag tiger, och nu tror du att jag är såsom du. Nej, jag vill straffa dig och ställa dig det för ögonen.
| این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم. |
22 I som förgäten Gud, märken detta, för att jag icke må sönderriva eder utan räddning:
| «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت. |
23 den som offrar lovets offer, han ärar mig; och den som aktar på sin väg, honom skall jag låta se Guds frälsning.»
| قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.» |
