Psaltaren 46

1 För sångmästaren; av Koras söner; till Alamót; en sång.

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بۆ کوڕانی قۆرەح. گۆرانییەک بە شێوەی عەلامۆت. خودا پەناگا و هێزمانە، لە تەنگانەدا بەهاناوە دێت.

2 Gud är vår tillflykt och vår starkhet, en hjälp i nöden, väl beprövad.

بۆیە ترسمان نییە ئەگەر زەویش بلەرزێت، ئەگەر چیاکانیش بکەونە ناو قووڵایی دەریاکانەوە،

3 Därför skulle vi icke frukta, om än jorden omvälvdes och bergen vacklade ned i havsdjupet;

ئەگەر ئاوەکەشی بجۆشێت و کەف بکات، چیاکانیش لە سەرکێشی ئەو بلەرزن.

4 om än dess vågor brusade och svallade, så att bergen bävade vid dess uppror. (Sela)

ڕووبارێک هەیە جۆگەکانی شاری خودا شاد دەکات، ئەو شوێنە پیرۆزەی کە هەرەبەرز تێیدا نیشتەجێیە.

5 En ström går fram, vars flöden giva glädje åt Guds stad, åt den Högstes heliga boning.

خودا لەناوەڕاستدایە، بۆیە هەرگیز ناکەوێت، لەگەڵ بەرەبەیاندا خودا بەهاناوە دێت.

6 Gud bor därinne, den vacklar icke; Gud hjälper den, när morgonen gryr.

نەتەوەکان هەڵدەچن و شانشینەکان دەکەون، خودا دەنگی بەرز دەکاتەوە و زەوی دەتوێتەوە.

7 Hedningarna larma, riken vackla; han låter höra sin röst, då försmälter jorden.

یەزدانی سوپاسالار لەگەڵمانە، خودای یاقوب پەناگامانە.

8 HERREN Sebaot är med oss, Jakobs Gud är vår borg. (Sela)

وەرن سەیری کردارەکانی یەزدان بکەن، ئەو وێرانکارییەکانی بەسەر زەویدا هێناوە.

9 Kommen och skåden HERRENS verk: gärningar som väcka häpnad gör han på jorden.

جەنگەکان ڕادەگرێت هەتا ئەوپەڕی جیهان، کەوانەکان دەشکێنێت و ڕمەکان پارچەپارچە دەکات، گالیسکەکان بە ئاگر دەسووتێنێت.

10 Han stillar strider intill jordens ända, bågen bryter han sönder och bräcker spjutet, i eld bränner han upp stridsvagnarna.

«هێوربنەوە، بزانن کە من خودام، لەنێو نەتەوەکان پایەم بەرز دەبێتەوە، لەسەر زەوی بەرز دەبمەوە.»

11 »Bliven stilla och besinnen att jag är Gud; hög varder jag bland hedningarna, hög på jorden.» HERREN Sebaot är men oss, Jakobs Gud är vår borg. (Sela)

یەزدانی سوپاسالار لەگەڵمانە، خودای یاقوب پەناگامانە.