Psaltaren 46

1 För sångmästaren; av Koras söner; till Alamót; en sång.

Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Por sopranuloj. Kanto. Dio estas por ni rifuĝejo kaj forto, Helpo en mizeroj, rapide trovata.

2 Gud är vår tillflykt och vår starkhet, en hjälp i nöden, väl beprövad.

Tial ni ne timas, eĉ se pereus la tero Kaj la montoj falus en la internon de la maroj.

3 Därför skulle vi icke frukta, om än jorden omvälvdes och bergen vacklade ned i havsdjupet;

Bruu, bolu Liaj akvoj, Tremu la montoj de ilia fiera ondado. (Sela)

4 om än dess vågor brusade och svallade, så att bergen bävade vid dess uppror. (Sela)

Estas rivero, kies torentoj ĝojigas la urbon de Dio, La sanktan loĝejon de la Plejaltulo.

5 En ström går fram, vars flöden giva glädje åt Guds stad, åt den Högstes heliga boning.

Dio estas en ĝia mezo, ĝi ne ŝanceliĝos; Dio ĝin helpas en frua mateno.

6 Gud bor därinne, den vacklar icke; Gud hjälper den, när morgonen gryr.

Ekbruis popoloj, ekŝanceliĝis regnoj; Li sonigis Sian voĉon, kaj la tero fandiĝis.

7 Hedningarna larma, riken vackla; han låter höra sin röst, då försmälter jorden.

La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. (Sela)

8 HERREN Sebaot är med oss, Jakobs Gud är vår borg. (Sela)

Iru, rigardu la farojn de la Eternulo, Kiu faris detruojn sur la tero,

9 Kommen och skåden HERRENS verk: gärningar som väcka häpnad gör han på jorden.

Kiu ĉesigas militojn ĝis la fino de la tero, Rompas pafarkon, rompas ponardegon, Forbruligas veturilojn per fajro.

10 Han stillar strider intill jordens ända, bågen bryter han sönder och bräcker spjutet, i eld bränner han upp stridsvagnarna.

Cedu, kaj sciu, ke Mi estas Dio; Mi estas glora inter la popoloj, Mi estas glora sur la tero.

11 »Bliven stilla och besinnen att jag är Gud; hög varder jag bland hedningarna, hög på jorden.» HERREN Sebaot är men oss, Jakobs Gud är vår borg. (Sela)

La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. (Sela)