< Psaltaren 18 >

1 För sångmästaren; av HERRENS tjänare David, som talade till HERREN denna sångs ord, när HERREN hade räddat honom från alla hans fienders hand och ur Sauls våld.
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!
2 Han sade: Hjärtligen kär har jag dig, HERRE, min starkhet,
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.
3 HERRE, mitt bergfäste, min borg och min räddare, min Gud, min klippa, till vilken jag tager min tillflykt, min sköld och min frälsnings horn, mitt värn.
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!
4 HERREN, den högtlovade, åkallar jag, och från mina fiender bliver jag frälst.
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.
5 Dödens band omvärvde mig, och fördärvets strömmar förskräckte mig. (Sheol h7585)
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)
6 Dödsrikets band omslöto mig, dödens snaror föllo över mig.
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.
7 Men jag åkallade HERREN i min nöd och ropade till min Gud. Han hörde från sin himmelska boning min röst, och mitt rop inför honom kom till hans öron.
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.
8 Då skalv jorden och bävade, och bergens grundvalar darrade; de skakades, ty hans vrede var upptänd.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.
9 Rök steg upp från hans näsa och förtärande eld från hans mun; eldsglöd ljungade från honom.
او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.
10 Och han sänkte himmelen och for ned, och töcken var under hans fötter.
سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.
11 Han for på keruben och flög, han svävade på vindens vingar.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.
12 Han gjorde mörker till sitt täckelse, till en hydda som omslöt honom; mörka vatten, tjocka moln.
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.
13 Av glansen framför honom veko molnen undan; hagel föll, och eldsglöd for ned.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.
14 Och HERREN dundrade i himmelen, den Högste lät höra sin röst; hagel föll, och eldsglöd for ned.
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.
15 Han sköt sina pilar och förskingrade dem, ljungeldar i mängd och förvirrade dem.
آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.
16 Vattnens bäddar kommo i dagen, och jordens grundvalar blottades, för din näpst, o HERRE, för din vredes stormvind.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.
17 Han räckte ut sin hand från höjden och fattade mig, han drog mig upp ur de stora vattnen.
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید.
18 Han räddade mig från min starke fiende och från mina ovänner, ty de voro mig övermäktiga.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.
19 De överföllo mig på min olyckas dag, men HERREN blev mitt stöd.
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.
20 Han förde mig ut på rymlig plats; han räddade mig, ty han hade behag till mig.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،
21 HERREN lönar mig efter min rättfärdighet; efter mina händers renhet vedergäller han mig.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.
22 Ty jag höll mig på HERRENS vägar och avföll icke från min Gud i ogudaktighet;
همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.
23 nej, alla hans rätter hade jag för ögonen, och hans stadgar lät jag icke vika ifrån mig.
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.
24 Så var jag ostrafflig inför honom och tog mig till vara för missgärning.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.
25 Därför vedergällde mig HERREN efter min rättfärdighet, efter mina händers renhet inför hans ögon.
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.
26 Mot den fromme bevisar du dig from, mot en ostrafflig man bevisar du dig ostrafflig.
اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی.
27 Mot den rene bevisar du dig ren, men mot den vrånge bevisar du dig avog.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.
28 Ty du frälsar ett betryckt folk, men stolta ögon ödmjukar du.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.
29 Ja, du låter min lampa brinna klart; HERREN, min Gud, gör mitt mörker ljuset.
با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.
30 Ja, med dig kan jag nedslå härskaror, och med min Gud stormar jag murar.
راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.
31 Guds väg är ostrafflig; HERRENS tal är luttrat. En sköld är han för alla som taga sin tillflykt till honom.
کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟
32 Ty vem är Gud förutom HERREN, och vem är en klippa utom vår Gud?
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.
33 Gud, du som omgjordade mig med kraft och lät min väg vara lyckosam,
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.
34 du som gjorde mina fötter såsom hindens och ställde mig på mina höjder,
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.
35 du som lärde mina händer att strida och mina armar att spänna kopparbågen!
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.
36 Du gav mig din frälsnings sköld, och din högra hand stödde mig, och ditt saktmod gjorde mig stor;
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.
37 du skaffade rum för mina steg, där jag gick, och mina fötter vacklade icke.
دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.
38 Jag förföljde mina fiender och hann upp dem; jag vände icke tillbaka, förrän jag hade gjort ände på dem.
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.
39 Jag slog dem, så att de icke mer kunde resa sig; de föllo under mina fötter.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.
40 Du omgjordade mig med kraft till striden, du böjde mina motståndare under mig.
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.
41 Mina fiender drev du på flykten för mig, och dem som hatade mig förgjorde jag.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.
42 De ropade, men det fanns ingen som frälste; till HERREN, men han svarade dem icke.
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.
43 Och jag stötte dem sönder till stoft för vinden, jag kastade ut dem såsom orenlighet på gatan.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.
44 Du räddade mig ur folkets strider, du satte mig till ett huvud över hedningar; folkslag som jag ej kände blevo mina tjänare.
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.
45 Vid blotta ryktet hörsammade de mig; främlingar visade mig underdånighet.
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.
46 Ja, främlingarnas mod vissnade bort; med bävan övergåvo de sina borgar.
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!
47 HERREN lever! Lovad vare min klippa, och upphöjd vare min frälsnings Gud!
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،
48 Gud, som har givit mig hämnd och tvingat folken under mig;
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.
49 du som har befriat mig från mina fiender och upphöjt mig över mina motståndare, räddat mig från våldets man!
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.
50 Fördenskull vill jag tacka dig bland hedningarna, HERRE, och lovsjunga ditt namn. Ty du giver din konung stor seger och gör nåd mot din smorde, mot David och hans säd till evig tid.
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.

< Psaltaren 18 >