Psaltaren 18
1 För sångmästaren; av HERRENS tjänare David, som talade till HERREN denna sångs ord, när HERREN hade räddat honom från alla hans fienders hand och ur Sauls våld.
| برای سالار مغنیان، مزمور داود بنده خداوند که کلام این سرود را به خداوند گفت، در روزی که خداوند او را از دست همه دشمنانش و از دست شاول رهایی داد. پس گفت: ای خداوند! ای قوت من! تو را محبت می نمایم. | ۱ |
2 Han sade: Hjärtligen kär har jag dig, HERRE, min starkhet,
| خداوند صخره من است وملجا و نجات‌دهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من. | ۲ |
3 HERRE, mitt bergfäste, min borg och min räddare, min Gud, min klippa, till vilken jag tager min tillflykt, min sköld och min frälsnings horn, mitt värn.
| خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس، از دشمنانم رهایی خواهم یافت. | ۳ |
4 HERREN, den högtlovade, åkallar jag, och från mina fiender bliver jag frälst.
| رسنهای موت مرا احاطه کرده، و سیلابهای شرارت مرا ترسانیده بود. | ۴ |
| رسنهای گور دور مراگرفته بود و دامهای موت پیش روی من درآمده. (Sheol h7585) | ۵ |
6 Dödsrikets band omslöto mig, dödens snaror föllo över mig.
| در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش استغاثه نمودم. او آواز مرا از هیکل خودشنید و استغاثه من به حضورش به گوش وی رسید. | ۶ |
7 Men jag åkallade HERREN i min nöd och ropade till min Gud. Han hörde från sin himmelska boning min röst, och mitt rop inför honom kom till hans öron.
| زمین متزلزل و مرتعش شده، اساس کوههابلرزید و متزلزل گردید چونکه خشم او افروخته شد. | ۷ |
8 Då skalv jorden och bävade, och bergens grundvalar darrade; de skakades, ty hans vrede var upptänd.
| دخان از بینی او برآمد و نار از دهانش ملتهب گشت و آتشها از آن افروخته گردید. | ۸ |
9 Rök steg upp från hans näsa och förtärande eld från hans mun; eldsglöd ljungade från honom.
| آسمان را خم کرده، نزول فرمود و زیر پای وی تاریکی غلیظ می‌بود. | ۹ |
10 Och han sänkte himmelen och for ned, och töcken var under hans fötter.
| برکروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد. | ۱۰ |
11 Han for på keruben och flög, han svävade på vindens vingar.
| تاریکی را پرده خود و خیمه‌ای گرداگرد خویش بساخت، تاریکی آبها و ابرهای متراکم را. | ۱۱ |
12 Han gjorde mörker till sitt täckelse, till en hydda som omslöt honom; mörka vatten, tjocka moln.
| از تابش پیش روی وی ابرهایش می‌شتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته. | ۱۲ |
13 Av glansen framför honom veko molnen undan; hagel föll, och eldsglöd for ned.
| و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را. | ۱۳ |
14 Och HERREN dundrade i himmelen, den Högste lät höra sin röst; hagel föll, och eldsglöd for ned.
| پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت وایشان را پریشان نمود. | ۱۴ |
15 Han sköt sina pilar och förskingrade dem, ljungeldar i mängd och förvirrade dem.
| آنگاه عمق های آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه تو‌ای خداوند، از نفخه باد بینی تو! | ۱۵ |
16 Vattnens bäddar kommo i dagen, och jordens grundvalar blottades, för din näpst, o HERRE, för din vredes stormvind.
| پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید. | ۱۶ |
17 Han räckte ut sin hand från höjden och fattade mig, han drog mig upp ur de stora vattnen.
| و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از خصمانم، زیرا که از من تواناتر بودند. | ۱۷ |
18 Han räddade mig från min starke fiende och från mina ovänner, ty de voro mig övermäktiga.
| در روز بلای من پیش رویم درآمدند، لیکن خداوند تکیه گاه من بود. | ۱۸ |
19 De överföllo mig på min olyckas dag, men HERREN blev mitt stöd.
| و مرابجای وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا که درمن رغبت می‌داشت. | ۱۹ |
20 Han förde mig ut på rymlig plats; han räddade mig, ty han hade behag till mig.
| خداوند موافق عدالتم مرا جزا داد و به حسب طهارت دستم مرا مکافات رسانید. | ۲۰ |
21 HERREN lönar mig efter min rättfärdighet; efter mina händers renhet vedergäller han mig.
| زیراکه راههای خداوند را نگاه داشته، و به خدای خویش عصیان نورزیده‌ام، | ۲۱ |
22 Ty jag höll mig på HERRENS vägar och avföll icke från min Gud i ogudaktighet;
| و جمیع احکام اوپیش روی من بوده است و فرائض او را از خوددور نکرده‌ام، | ۲۲ |
23 nej, alla hans rätter hade jag för ögonen, och hans stadgar lät jag icke vika ifrån mig.
| و نزد او بی‌عیب بوده‌ام وخویشتن را از گناه خود نگاه داشته‌ام. | ۲۳ |
24 Så var jag ostrafflig inför honom och tog mig till vara för missgärning.
| پس خداوند مرا موافق عدالتم پاداش داده است و به حسب طهارت دستم در نظر وی. | ۲۴ |
25 Därför vedergällde mig HERREN efter min rättfärdighet, efter mina händers renhet inför hans ögon.
| خویشتن رابا رحیم، رحیم می‌نمایی، و با مرد کامل، خود راکامل می‌نمایی. | ۲۵ |
26 Mot den fromme bevisar du dig from, mot en ostrafflig man bevisar du dig ostrafflig.
| خویشتن را با طاهر، طاهرمی نمایی و با مکار، به مکر رفتار می‌کنی. | ۲۶ |
27 Mot den rene bevisar du dig ren, men mot den vrånge bevisar du dig avog.
| زیراقوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان متکبران را به زیر خواهی انداخت. | ۲۷ |
28 Ty du frälsar ett betryckt folk, men stolta ögon ödmjukar du.
| زیرا که تو چراغ مراخواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید. | ۲۸ |
29 Ja, du låter min lampa brinna klart; HERREN, min Gud, gör mitt mörker ljuset.
| زیرا به مدد تو بر فوجها حمله می‌برم و به خدای خود از حصارها برمی جهم. | ۲۹ |
30 Ja, med dig kan jag nedslå härskaror, och med min Gud stormar jag murar.
| و اما خدا طریق او کامل است و کلام خداوندمصفی. او برای همه متوکلان خود سپر است، | ۳۰ |
31 Guds väg är ostrafflig; HERRENS tal är luttrat. En sköld är han för alla som taga sin tillflykt till honom.
| زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره‌ای غیر از خدای ما؟ | ۳۱ |
32 Ty vem är Gud förutom HERREN, och vem är en klippa utom vår Gud?
| خدایی که کمر مرابه قوت بسته و راههای مرا کامل گردانیده است. | ۳۲ |
33 Gud, du som omgjordade mig med kraft och lät min väg vara lyckosam,
| پایهای مرا مثل آهو ساخته و مرا به مقامهای اعلای من برپا داشته است. | ۳۳ |
34 du som gjorde mina fötter såsom hindens och ställde mig på mina höjder,
| دستهای مرا برای جنگ تعلیم داده است، که کمان برنجین به بازوی من خم شد. | ۳۴ |
35 du som lärde mina händer att strida och mina armar att spänna kopparbågen!
| سپر نجات خود را به من داده‌ای. دست راستت عمود من شده و مهربانی تو مرابزرگ ساخته است. | ۳۵ |
36 Du gav mig din frälsnings sköld, och din högra hand stödde mig, och ditt saktmod gjorde mig stor;
| قدمهایم را زیرم وسعت دادی که پایهای من نلغزید. | ۳۶ |
37 du skaffade rum för mina steg, där jag gick, och mina fötter vacklade icke.
| دشمنان خود راتعاقب نموده، بدیشان خواهم رسید و تا تلف نشوند بر نخواهم گشت. | ۳۷ |
38 Jag förföljde mina fiender och hann upp dem; jag vände icke tillbaka, förrän jag hade gjort ände på dem.
| ایشان را فرو خواهم کوفت که نتوانند برخاست و زیر پاهای من خواهند افتاد. | ۳۸ |
39 Jag slog dem, så att de icke mer kunde resa sig; de föllo under mina fötter.
| زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت بسته‌ای و مخالفانم را زیر پایم انداخته‌ای. | ۳۹ |
40 Du omgjordade mig med kraft till striden, du böjde mina motståndare under mig.
| گردنهای دشمنانم را به من تسلیم کرده‌ای تاخصمان خود را نابود بسازم. | ۴۰ |
41 Mina fiender drev du på flykten för mig, och dem som hatade mig förgjorde jag.
| فریاد برآوردنداما رهاننده‌ای نبود نزد خداوند، ولی ایشان رااجابت نکرد. | ۴۱ |
42 De ropade, men det fanns ingen som frälste; till HERREN, men han svarade dem icke.
| ایشان را چون غبار پیش بادساییده‌ام؛ مثل گل کوچه‌ها ایشان را دور ریخته‌ام. | ۴۲ |
43 Och jag stötte dem sönder till stoft för vinden, jag kastade ut dem såsom orenlighet på gatan.
| مرا از منازعه قوم رهانیده، سر امت هاساخته‌ای. قومی را که نشناخته بودم، مرا خدمت می‌نمایند. | ۴۳ |
44 Du räddade mig ur folkets strider, du satte mig till ett huvud över hedningar; folkslag som jag ej kände blevo mina tjänare.
| به مجرد شنیدن مرا اطاعت خواهند کرد؛ فرزندان غربا نزد من تذلل خواهندنمود. | ۴۴ |
45 Vid blotta ryktet hörsammade de mig; främlingar visade mig underdånighet.
| فرزندان غربا پژمرده می‌شوند و درقلعه های خود خواهند لرزید. | ۴۵ |
46 Ja, främlingarnas mod vissnade bort; med bävan övergåvo de sina borgar.
| خداوند زنده است و صخره من متبارک باد، و خدای نجات من متعال! | ۴۶ |
47 HERREN lever! Lovad vare min klippa, och upphöjd vare min frälsnings Gud!
| خدایی که برای من انتقام می‌گیرد وقوم‌ها را زیر من مغلوب می‌سازد. | ۴۷ |
48 Gud, som har givit mig hämnd och tvingat folken under mig;
| مرا ازدشمنانم رهانیده، برخصمانم بلند کرده‌ای و ازمرد ظالم مرا خلاصی داده‌ای! | ۴۸ |
49 du som har befriat mig från mina fiender och upphöjt mig över mina motståndare, räddat mig från våldets man!
| لهذا‌ای خداوند تو را در میان امت‌ها حمد خواهم گفت وبه نام تو سرود خواهم خواند. | ۴۹ |
50 Fördenskull vill jag tacka dig bland hedningarna, HERRE, och lovsjunga ditt namn. Ty du giver din konung stor seger och gör nåd mot din smorde, mot David och hans säd till evig tid.
| که نجات عظیمی به پادشاه خود داده و به مسیح خویش رحمت نموده است. یعنی به داود و ذریت او تاابدالاباد. | ۵۰ |
