< Psaltaren 147 >

1 Halleluja! Ja, det är gott att lovsjunga vår Gud, ja, det är ljuvligt; lovsång höves oss.
خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!
2 HERREN är den som bygger upp Jerusalem, Israels fördrivna samlar han tillhopa.
خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.
3 Han helar dem som hava förkrossade hjärtan, och deras sår förbinder han.
او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.
4 Han bestämmer stjärnornas mängd, han nämner dem alla vid namn.
خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.
5 Vår Herre är stor och väldig i kraft, hans förstånd har ingen gräns.
خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.
6 HERREN uppehåller de ödmjuka, men de ogudaktiga slår han till jorden.
او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.
7 Höjen sång till HERREN med tacksägelse, lovsjungen vår Gud till harpa,
خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!
8 honom som betäcker himmelen med moln, honom som bereder regn åt jorden, honom som låter gräs skjuta upp på bergen,
او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،
9 honom som giver föda åt djuren, åt korpens ungar som ropa.
به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.
10 Han har icke sin lust i hästens styrka, hans behag står ej till mannens snabbhet.
خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛
11 HERRENS behag står till dem som frukta honom, till dem som hoppas på hans nåd.
خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.
12 Jerusalem, prisa HERREN; Sion, lova din Gud.
ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!
13 Ty han har gjort bommarna för dina portar fasta; han har välsignat dina barn i dig.
زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.
14 Han skaffar dina gränser frid, han mättar dig med bästa vete.
او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.
15 Han låter sitt tal gå ut till jorden, hans ord löper åstad med hast.
خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.
16 Han låter snö falla såsom ull, rimfrost strör han ut såsom aska.
او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.
17 Han kastar sitt hagel såsom smulor; vem kan bestå för hans frost?
خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟
18 Åter sänder han sitt ord, då smälter det frusna; sin vind låter han blåsa, då strömmar vatten.
سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.
19 Han har förkunnat för Jakob sitt ord, för Israel sina stadgar och rätter.
او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.
20 Så har han icke gjort för något hednafolk; och hans rätter, dem känna de icke. Halleluja!
این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

< Psaltaren 147 >