Psaltaren 139

1 För sångmästaren; av David; en psalm. HERRE, du utrannsakar mig och känner mig.

Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.

2 Evad jag sitter eller uppstår, vet du det; du förstår mina tankar fjärran ifrån.

Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.

3 Evad jag går eller ligger, utforskar du det, och med alla mina vägar är du förtrogen.

Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.

4 Ty förrän ett ord är på min tunga, se, så känner du, HERRE, det till fullo.

Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.

5 Du omsluter mig på alla sidor och håller mig i din hand.

De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.

6 En sådan kunskap är mig alltför underbar; den är mig för hög, jag kan icke begripa den.

Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.

7 Vart skall jag gå för din Ande, och vart skall jag fly för ditt ansikte?

Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?

8 Fore jag upp till himmelen, så är du där, och bäddade jag åt mig i dödsriket, se, så är du ock där. (Sheol h7585)

Se mi leviĝos al la ĉielo, Vi estas tie; Se mi kuŝiĝos en Ŝeol, jen Vi tie estas. (Sheol h7585)

9 Toge jag morgonrodnadens vingar, gjorde jag mig en boning ytterst i havet,

Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:

10 så skulle också där din hand leda mig och din högra hand fatta mig.

Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.

11 Och om jag sade: »Mörker må betäcka mig och ljuset bliva natt omkring mig»,

Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:

12 så skulle själva mörkret icke vara mörkt för dig, natten skulle lysa såsom dagen: ja, mörkret skulle vara såsom ljuset.

Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.

13 Ty du har skapat mina njurar, du sammanvävde mig i min moders liv.

Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.

14 Jag tackar dig för att jag är danad så övermåttan underbart; ja, underbara äro dina verk, min själ vet det väl.

Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.

15 Benen i min kropp voro icke förborgade för dig, när jag bereddes i det fördolda, när jag bildades i jordens djup.

Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.

16 Dina ögon sågo mig, när jag ännu knappast var formad; alla mina dagar blevo uppskrivna i din bok, de voro bestämda, förrän någon av dem hade kommit.

Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.

17 Huru outgrundliga äro icke för mig dina tankar, o Gud, huru stor är icke deras mångfald!

Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!

18 Skulle jag räkna dem, så vore de flera än sanden; när jag uppvaknade, vore jag ännu hos dig.

Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.

19 Gud, o att du ville dräpa de ogudaktiga! Ja, måtte de blodgiriga vika bort ifrån mig,

Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!

20 de som tala om dig med ränker i sinnet, de som hava bragt dina städer i fördärv!

Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.

21 Skulle jag icke hata dem som hata dig, HERRE? Skulle jag icke känna leda vid dem som stå dig emot?

Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.

22 Jag hatar dem med starkaste hat; ja, mina fiender hava de blivit.

Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.

23 Utrannsaka mig, Gud, och känn mitt hjärta; pröva mig och känn mina tankar,

Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.

24 och se till, om jag är stadd på en olycksväg, och led mig på den eviga vägen.

Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.