< Psaltaren 136 >

1 Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
Дя́куйте Господу, — добрий бо Він, бо навіки Його милосе́рдя!
2 Tacken gudarnas Gud, ty hans nåd varar evinnerligen.
Дя́куйте Богу богі́в, бо навіки Його милосердя!
3 Tacken herrarnas HERRE, ty hans nåd varar evinnerligen;
Дя́куйте Влади́ці влади́к, бо навіки Його милосердя!
4 honom som allena gör stora under, ty hans nåd varar evinnerligen;
Тому, хто чу́да великі Єди́ний вчиня́є, бо навіки Його милосердя!
5 honom som har gjort himmelen med förstånd, ty hans nåd varar evinnerligen;
Хто розумом небо вчинив, бо навіки Його милосердя!
6 honom som har utbrett jorden över vattnen, ty hans nåd varar evinnerligen;
Хто землю простя́г над водою, бо навіки Його милосердя!
7 honom som har gjort de stora ljusen, ty hans nåd varar evinnerligen:
Хто світи́ла великі вчинив, бо навіки Його милосердя!
8 solen till att råda över dagen, ty hans nåd varar evinnerligen,
сонце, щоб вдень панува́ло воно, бо навіки Його милосердя!
9 månen och stjärnorna till att råda över natten, ty hans nåd varar evinnerligen;
місяця й зорі, щоб вони панува́ли вночі, бо навіки Його милосердя!
10 honom som slog Egypten i dess förstfödda, ty hans nåd varar evinnerligen,
Хто Єгипет побив був у їхніх перворі́дних, бо навіки Його милосердя!
11 och som förde Israel ut därifrån, ty hans nåd varar evinnerligen,
і Ізраїля вивів з-між них, бо навіки Його милосердя!
12 med stark hand och uträckt arm, ty hans nåd varar evinnerligen;
рукою міцно́ю й раме́ном простя́гненим, бо навіки Його милосердя!
13 honom som delade Röda havet itu, ty hans nåd varar evinnerligen,
Хто море Червоне розтя́в на части́ни, бо навіки Його милосердя!
14 och lät Israel gå mitt därigenom, ty hans nåd varar evinnerligen,
і серед нього Ізраїля перепрова́див, бо навіки Його милосердя!
15 och kringströdde Farao och hans här i Röda havet, ty hans nåd varar evinnerligen;
і фараона та ві́йсько його вкинув у море Червоне, бо навіки Його милосердя!
16 honom som förde sitt folk genom öknen, ty hans nåd varar evinnerligen,
Хто провадив наро́д Свій в пустині, бо навіки Його милосердя!
17 honom som slog stora konungar, ty hans nåd varar evinnerligen,
Хто великих царів повбива́в, бо навіки Його милосердя!
18 och dräpte väldiga konungar, ty hans nåd varar evinnerligen:
і поту́жних царів переби́в, бо навіки Його милосердя!
19 Sihon, amoréernas konung, ty hans nåd varar evinnerligen,
Сиго́на, царя аморе́ян, бо навіки Його милосердя!
20 och Og, konungen i Basan, ty hans nåd varar evinnerligen;
і О́ґа, Баша́ну царя, бо навіки Його милосердя!
21 och som gav deras land till arvedel, ty hans nåd varar evinnerligen,
і Хто землю їхню дав на спа́дщину, бо навіки Його милосердя!
22 till arvedel åt sin tjänare Israel, ty hans nåd varar evinnerligen;
на спа́док Ізра́їлеві, Своєму рабові, бо навіки Його милосердя!
23 honom som tänkte på oss i vår förnedring, ty hans nåd varar evinnerligen,
Хто про нас пам'ята́в у пони́женні нашім, бо навіки Його милосердя!
24 och som ryckte oss ur våra ovänners våld, ty hans nåd varar evinnerligen;
і від ворогів наших ви́зволив нас, бо навіки Його милосердя!
25 honom som giver mat åt allt levande, ty hans nåd varar evinnerligen.
Хто кожному тілові хліба дає, бо навіки Його милосердя!
26 Tacken himmelens Gud, ty hans nåd varar evinnerligen.
Дя́куйте Богу небесному, бо навіки Його милосердя!

< Psaltaren 136 >