Psaltaren 136
1 Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
2 Tacken gudarnas Gud, ty hans nåd varar evinnerligen.
Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
3 Tacken herrarnas HERRE, ty hans nåd varar evinnerligen;
Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
4 honom som allena gör stora under, ty hans nåd varar evinnerligen;
Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
5 honom som har gjort himmelen med förstånd, ty hans nåd varar evinnerligen;
Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
6 honom som har utbrett jorden över vattnen, ty hans nåd varar evinnerligen;
De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
7 honom som har gjort de stora ljusen, ty hans nåd varar evinnerligen:
De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
8 solen till att råda över dagen, ty hans nåd varar evinnerligen,
De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
9 månen och stjärnorna till att råda över natten, ty hans nåd varar evinnerligen;
Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
10 honom som slog Egypten i dess förstfödda, ty hans nåd varar evinnerligen,
Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
11 och som förde Israel ut därifrån, ty hans nåd varar evinnerligen,
En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
12 med stark hand och uträckt arm, ty hans nåd varar evinnerligen;
Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
13 honom som delade Röda havet itu, ty hans nåd varar evinnerligen,
Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
14 och lät Israel gå mitt därigenom, ty hans nåd varar evinnerligen,
Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
15 och kringströdde Farao och hans här i Röda havet, ty hans nåd varar evinnerligen;
Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
16 honom som förde sitt folk genom öknen, ty hans nåd varar evinnerligen,
Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
17 honom som slog stora konungar, ty hans nåd varar evinnerligen,
Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
18 och dräpte väldiga konungar, ty hans nåd varar evinnerligen:
Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
19 Sihon, amoréernas konung, ty hans nåd varar evinnerligen,
Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
20 och Og, konungen i Basan, ty hans nåd varar evinnerligen;
Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
21 och som gav deras land till arvedel, ty hans nåd varar evinnerligen,
Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
22 till arvedel åt sin tjänare Israel, ty hans nåd varar evinnerligen;
Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
23 honom som tänkte på oss i vår förnedring, ty hans nåd varar evinnerligen,
Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
24 och som ryckte oss ur våra ovänners våld, ty hans nåd varar evinnerligen;
En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
25 honom som giver mat åt allt levande, ty hans nåd varar evinnerligen.
Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
26 Tacken himmelens Gud, ty hans nåd varar evinnerligen.
Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!
