< Psaltaren 135 >
1 Halleluja! Loven HERRENS namn, loven det, i HERRENS tjänare,
Hallelúja!
2 I som stån i HERRENS hus, i gårdarna till vår Guds hus.
Lýður Drottins lofi hann í forgörðum musteris hans.
3 Loven HERREN, ty HERREN är god, lovsjungen hans namn, ty det är ljuvligt.
Lofið Drottin því að hann er góður, vegsamið hans dýrlega nafn.
4 Se, HERREN har utvalt Jakob åt sig, Israel till sin egendom.
Því að Drottinn hefur kosið Ísrael sér að eignarlýð.
5 Ty jag vet att HERREN är stor, att vår Herre är förmer än alla gudar.
Ég þekki mikilleik Drottins – að hann er öllum guðum æðri.
6 HERREN kan göra allt vad han vill, i himmelen och på jorden, i haven och i alla djup;
Það sem honum þóknast, það gerir hann á himni, á jörðu og einnig í hafdjúpunum!
7 han som låter regnskyar stiga upp från jordens ända, han som låter ljungeldar komma med regn och för vinden ut ur dess förvaringsrum;
Hann lætur skýin stíga upp af jörðinni og eldinguna leiftra svo að rigni; og vindana lætur hann blása úr forðabúrum sínum.
8 han som slog de förstfödda i Egypten, både människor och boskap;
Hann laust frumburði Egyptalands, bæði menn og dýr.
9 han som sände tecken och under över dig, Egypten, över Farao och alla hans tjänare;
Undur og tákn gerði hann í augsýn Faraó og þjóna hans.
10 han som slog stora folk och dräpte mäktiga konungar:
Fjölmennar þjóðir lagði hann að velli, felldi volduga konunga
11 Sihon, amoréernas konung, och Og, konungen i Basan, med alla Kanaans riken,
– Síhon, Amoríta-konung og Óg, konung í Basan og konunga Kanaanslands
12 och gav deras land till arvedel, till arvedel åt sitt folk Israel.
og gaf Ísrael lönd þeirra til eilífrar eignar.
13 HERRE, ditt namn varar evinnerligen, HERRE, din åminnelse från släkte till släkte.
Ó, Drottinn, nafn þitt varir að eilífu! Frægð Drottins er kunn frá kynslóð til kynslóðar,
14 Ty HERREN skaffar rätt åt sitt folk, och över sina tjänare förbarmar han sig.
því að hann réttir hlut þjóðar sinnar og miskunnar þjónum sínum.
15 Hedningarnas avgudar äro silver och guld, verk av människohänder.
Heiðingjarnir tilbiðja skurðgoð úr gulli og silfri, handaverk manna
16 De hava mun och tala icke, de hava ögon och se icke,
– mállaus og sjónlaus skurðgoð,
17 de hava öron och lyssna icke till, och ingen ande är i deras mun.
sem hvorki heyra né draga andann.
18 De som hava gjort dem skola bliva dem lika, ja, alla som förtrösta på dem.
Smiðir þeirra líkjast þeim og þeir sem tilbiðja þau.
19 I av Israels hus, loven HERREN; I av Arons hus, loven HERREN;
Ísrael, lofa þú Drottin! Æðstuprestar Arons, vegsamið nafn hans,
20 I av Levis hus, loven HERREN; I som frukten HERREN, loven HERREN.
og einnig þið prestar af Levíætt. Já, lofið nafn hans, öll þið sem treystið honum og óttist hann.
21 Lovad vare HERREN från Sion, han som bor i Jerusalem! Halleluja! Se Frukta Gud i Ordförkl.
Þið íbúar Jerúsalem, lofið Drottin, hann sem býr í Jerúsalem! Hallelúja!