Psaltaren 132

1 En vallfartssång. Tänk, HERRE, David till godo, på allt vad han fick lida,

He waiata; he pikitanga. E Ihowa, maharatia a Rawiri, me ona mamaetanga ngakau katoa;

2 han som svor HERREN en ed och gjorde ett löfte åt den Starke i Jakob;

Tana oati ki a Ihowa, tana kupu taurangi ki te Mea Nui o Hakopa;

3 »Jag skall icke gå in i den hydda där jag bor, ej heller bestiga mitt viloläger,

E kore rawa ahau e tae ki toku whare e noho ai ahau, e eke ranei ki runga ki toku moenga;

4 jag skall icke unna mina ögon sömn eller mina ögonlock slummer,

E kore ahau e tuku i oku kanohi kia moe, i oku kamo kia nenewha;

5 förrän jag har funnit en plats åt HERREN, en boning åt den Starke i Jakob.»

Kia kitea ra ano e ahau he wahi mo Ihowa, he nohoanga mo te Mea Nui o Hakopa.

6 Ja, vi hörde därom i Efrata, vi förnummo det i skogsbygden.

Na i rangona e matou ki Eparata, i kitea ki nga mara o te ngahere.

7 Låtom oss gå in i hans boning, tillbedja vid hans fotapall.

Ka haere matou ki roto ki ona tapenakara; ka koropiko ki tona turanga waewae.

8 Stå upp, HERRE, och kom till din vilostad, du och din makts ark.

E ara, e Ihowa, ki tou okiokinga, a koe, me te aaka o tou kaha.

9 Dina präster vare klädda i rättfärdighet, och dina fromma juble.

Kia whakakakahuria au tohunga ki te tika; kia hamama tau hunga tapu i te hari.

10 För din tjänare Davids skull må du icke visa tillbaka din smorde.

Whakaaro ki a Rawiri, ki tau pononga: kaua e whakapeaua atu te mata o tau i whakawahi ai.

11 HERREN har svurit David en osviklig ed, som han icke skall rygga: »Av ditt livs frukt skall jag sätta konungar på din tron.

Kua oati pono a Ihowa ki a Rawiri, e kore ia e tahuri ke i tena; Ka whakanohoia e ahau tetahi hua o tou kopu ki tou torona.

12 Om dina barn hålla mitt förbund och hålla mitt vittnesbörd, som jag skall lära dem, så skola ock deras barn till evig tid få sitta på din tron.

Ki te puritia e au tama taku kawenata, me taku whakaaturanga e ako ai ahau ki a ratou, ka noho ano a ratou tama ki tou torona ake ake.

13 Ty HERREN har utvalt Sion, där vill han hava sin boning.

Kua whiriwhiria hoki e Ihowa a Hiona; kua hiahiatia e ia hei nohoanga mona.

14 Detta är min vilostad till evig tid; här skall jag bo, ty till detta ställe har jag lust.

Ko toku okiokinga tenei ake ake; ko konei ahau noho ai, kua hiahiatia hoki e ahau.

15 Dess förråd skall jag rikligen välsigna, åt dess fattiga skall jag giva bröd till fyllest.

Ka manaakitia rawatia e ahau tana kai; ka whakamakonatia e ahau ona rawakore ki te taro.

16 Dess präster skall jag kläda i frälsning, och dess fromma skola jubla högt.

Ka whakakakahuria hoki e ahau ona tohunga ki te whakaoranga; a ka hamama tona hunga tapu i te hari.

17 Där skall jag låta ett horn skjuta upp åt David; där har jag rett till en lampa åt min smorde.

Ka meinga e ahau kia pihi ki reira te haona o Rawiri: kua whakapaia e ahau he rama mo taku i whakawahi ai.

18 Hans fiender skall jag kläda i skam, men på honom skall hans krona glänsa.» Se Horn i Ordförkl.

Ka whakakakahuria e ahau ona hoariri ki te whakama; a ka matomato tona karauna i runga i a ia.