< Psaltaren 130 >

1 En vallfartssång. Ur djupen ropar jag till dig, HERRE.
گۆرانی گەشتیاران. ئەی یەزدان، لە ناخی قووڵاییەکانەوە هاوار بۆ تۆ دەکەم!
2 Herre, hör min röst, låt dina öron akta på mina böners ljud.
ئەی پەروەردگار، گوێ لە دەنگم بگرە! با گوێیەکانت سووک بن بۆ دەنگی پاڕانەوەم.
3 Om du, HERRE, vill tillräkna missgärningar, Herre, vem kan då bestå?
ئەی یەزدان، ئەگەر گوناهەکان تۆمار بکەیت، ئەی پەروەردگار، کێ دەوەستێت؟
4 Dock, hos dig är ju förlåtelse, på det att man må frukta dig.
بەڵام لێخۆشبوون لەلای تۆیە، بۆ ئەوەی لێت بترسین.
5 Jag väntar efter HERREN, min själ väntar, och jag hoppas på hans ord.
چاوەڕێی یەزدان دەکەم، گیانم چاوەڕێی دەکات، هیوام بە بەڵێنەکانییەتی.
6 Min själ väntar efter Herren mer än väktarna efter morgonen, ja, mer än väktarna efter morgonen.
گیانم چاوەڕێی پەروەردگار دەکات، زیاتر لە ئێشکگر بۆ بەرەبەیان، زیاتر لە ئێشکگر بۆ بەرەبەیان.
7 Hoppas på HERREN, Israel; ty hos HERREN är nåd, och mycken förlossning är hos honom.
ئەی ئیسرائیل، هیوات بە یەزدان هەبێت، چونکە خۆشەویستی نەگۆڕ لەلای یەزدانە، توانایەکی زۆریشی هەیە بۆ کڕینەوە.
8 Och han skall förlossa Israel från alla dess missgärningar.
هەر ئەوە ئیسرائیل دەکڕێتەوە لە هەموو گوناهەکانی.

< Psaltaren 130 >