< Psaltaren 126 >
1 En vallfartssång. När HERREN åter upprättade Sion, då voro vi såsom drömmande.
Hac ilahisi RAB sürgünleri Siyon'a geri getirince, Rüya gibi geldi bize.
2 Då blev vår mun uppfylld med löje och vår tunga med jubel; då sade man bland hedningarna: »HERREN har gjort stora ting med dem.»
Ağzımız gülüşlerle, Dilimiz sevinç çığlıklarıyla doldu. “RAB onlar için büyük işler yaptı” Diye konuşuldu uluslar arasında.
3 Ja, HERREN hade gjort stora ting med oss; däröver voro vi glada.
RAB bizim için büyük işler yaptı, Sevinç doldu içimiz.
4 HERRE, upprätta oss igen, såsom du återför bäckarna i Sydlandet.
Ya RAB, eski gönencimize kavuştur bizi, Negev'de suya kavuşan vadiler gibi.
5 De som så med tårar skola skörda med jubel.
Gözyaşları içinde ekenler, Sevinç çığlıklarıyla biçecek;
6 De gå åstad gråtande och bära sitt utsäde; de komma åter med jubel och bära sina kärvar.
Ağlayarak tohum çuvalını taşıyıp dolaşan, Sevinç çığlıkları atarak demetlerle dönecek.