< Psaltaren 126 >
1 En vallfartssång. När HERREN åter upprättade Sion, då voro vi såsom drömmande.
Een bedevaartslied. Toen Jahweh Sion uit de ballingschap bracht, Was het ons als een droom;
2 Då blev vår mun uppfylld med löje och vår tunga med jubel; då sade man bland hedningarna: »HERREN har gjort stora ting med dem.»
Toen werd onze mond met lachen gevuld, Onze tong met gejubel. Toen zei men onder de volken: "Jahweh heeft hun grote dingen gedaan!"
3 Ja, HERREN hade gjort stora ting med oss; däröver voro vi glada.
Ja, grote dingen heeft Jahweh ons gedaan; En daarom zijn wij verheugd!
4 HERRE, upprätta oss igen, såsom du återför bäckarna i Sydlandet.
Ach Jahweh, wend ons lot weer ten beste, Als voor de dorre greppels van Négeb:
5 De som så med tårar skola skörda med jubel.
Die nu zaaien met tranen, Laat ze maaien met jubel!
6 De gå åstad gråtande och bära sitt utsäde; de komma åter med jubel och bära sina kärvar.
Met geween trekt men op, Om het zaad uit te strooien: Maar met gejuich keert men terug, Met schoven beladen!