< Psaltaren 121 >
1 En vallfartssång. Jag lyfter mina ögon upp till bergen: varifrån skall min hjälp komma?
Iyahat ko ang akong mga mata sa kabukiran. Asa man maggikan ang akong panabang?
2 Min hjälp kommer från HERREN, som har gjort himmel och jord.
Ang akong panabang naggikan kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.
3 Icke skall han låta din fot vackla, icke slumrar han som bevarar dig!
Dili niya itugot nga madalin-as ang imong mga tiil; siya nga nagpanalipod kanimo dili magduka.
4 Nej, han som bevarar Israel, han slumrar icke, han sover icke.
Tan-awa, ang magbalantay sa Israel dili magduka ni matulog.
5 HERREN är den som bevarar dig, HERREN är ditt skygd på din högra sida.
Si Yahweh ang imong magbalantay; si Yahweh ang landong sa imong tuong kamot.
6 Solen skall icke skada dig om dagen, ej heller månen om natten.
Ang adlaw dili makapasakit kanimo sa panahon sa adlaw, ni ang bulan panahon sa kagabhion.
7 HERREN skall bevara dig för allt ont, han skall bevara din själ.
Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nga kasakitan, ug panalipdan niya ang imong kinabuhi.
8 HERREN skall bevara din utgång och din ingång, från nu och till evig tid.
Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nimong buhaton sukad karon ug hangtod sa kahangtoran.