Psaltaren 119
1 Saliga äro de vilkas väg är ostrafflig, de som vandra efter HERRENS lag.
(Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
2 Saliga äro de som taga hans vittnesbörd i akt, de som av allt hjärta söka honom,
Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
3 de som icke göra vad orätt är, utan vandra på hans vägar.
Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
4 Du har givit befallningar, för att de skola hållas med all flit.
Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
5 O att mina vägar vore rätta, så att jag hölle dina stadgar!
Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
6 Då skulle jag icke komma på skam, när jag skådade på alla dina bud.
Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
7 Jag vill tacka dig av uppriktigt hjärta, när jag får lära din rättfärdighets rätter.
Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
8 Dina stadgar vill jag hålla; övergiv mig icke så helt och hållet.
Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
9 Huru skall en yngling bevara sin väg obesmittad? När han håller sig efter ditt ord.
(Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
10 Jag söker dig av allt mitt hjärta; låt mig icke fara vilse från dina bud.
Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
11 Jag gömmer ditt tal i mitt hjärta, för att jag icke skall synda mot dig.
Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
12 Lovad vare du, HERRE! Lär mig dina stadgar.
Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
13 Med mina läppar förtäljer jag alla din muns rätter.
Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
14 Jag fröjdar mig över dina vittnesbörds väg såsom över alla skatter.
Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
15 Jag vill begrunda dina befallningar och skåda på dina stigar.
Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
16 Jag har min lust i dina stadgar, jag förgäter icke ditt ord.
Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
17 Gör väl mot din tjänare, så att jag får leva, då vill jag hålla ditt ord.
(Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
18 Öppna mina ögon, så att jag kan skåda undren i din lag.
Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
19 Jag är en främling på jorden; fördölj icke dina bud för mig.
Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
20 Min själ är sönderkrossad av ständig trängtan efter dina rätter.
Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
21 Du näpser de fräcka, de förbannade, dem som fara vilse från dina bud.
Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
22 Tag bort ifrån mig smälek och förakt, ty jag tager i akt dina vittnesbörd.
Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
23 Ja, furstar sitta och lägga råd mot mig, men din tjänare begrundar dina stadgar;
Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
24 ja, dina vittnesbörd äro min lust, de äro mina rådgivare.
Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
25 Min själ ligger nedtryckt i stoftet; behåll mig vid liv efter ditt ord.
(Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
26 Jag förtäljde om mina vägar, och du svarade mig; lär mig dina stadgar.
Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
27 Lär mig att förstå dina befallningars väg, så vill jag begrunda dina under.
Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
28 Min själ gråter av bedrövelse; upprätta mig efter ditt ord.
Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
29 Låt lögnens väg vara fjärran ifrån mig, och förunna mig din undervisning.
Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
30 Jag har utvalt sanningens väg, dina rätter har jag ställt framför mig.
Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
31 Jag håller mig till dina vittnesbörd; HERRE, låt mig icke komma på skam.
Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
32 Jag vill löpa dina buds väg, ty du tröstar mitt hjärta.
Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
33 Visa mig, HERRE, dina stadgars väg, så vill jag taga den i akt intill änden.
(Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
34 Giv mig förstånd, så vill jag taga din lag i akt och hålla den av allt hjärta.
Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
35 Led mig på dina buds stig, ty till den har jag behag.
Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
36 Böj mitt hjärta till dina vittnesbörd, och låt det icke vika av till orätt vinning.
Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
37 Vänd bort mina ögon, så att de icke se efter fåfänglighet; behåll mig vid liv på dina vägar.
Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
38 Uppfyll på din tjänare ditt tal, ty det leder till din fruktan.
Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
39 Vänd bort ifrån mig den smälek som jag fruktar; ty dina rätter äro goda.
Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
40 Se, jag längtar efter dina befallningar; behåll mig vid liv genom din rättfärdighet.
Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
41 Din nåd komme över mig, HERRE, din frälsning efter ditt tal;
: (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
42 Så kan jag giva den svar, som smädar mig; ty jag förtröstar på ditt ord.
Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
43 Ryck icke sanningens ord så helt och hållet bort ifrån min mun, ty jag hoppas på dina domar.
Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
44 Så vill jag hålla din lag beständigt, ja, alltid och evinnerligen.
Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
45 Låt mig gå fram på rymlig plats, ty jag begrundar dina befallningar.
Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
46 Jag vill tala om dina vittnesbörd inför konungar, och jag skall icke komma på skam.
Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
47 Jag vill hava min lust i dina bud, ty de äro mig kära;
Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
48 jag vill lyfta mina händer upp till dina bud, ty de äro mig kära, och jag vill begrunda dina stadgar.
Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
49 Tänk på ordet till din tjänare, eftersom du har givit mig hopp.
(Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
50 Det är min tröst i mitt lidande att ditt tal behåller mig vid liv.
У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
51 De fräcka bespotta mig övermåttan; likväl viker jag icke ifrån din lag.
Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
52 Jag tänker på dina domar i forna tider, HERRE, och jag varder tröstar.
Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
53 Glödande harm griper mig för de ogudaktigas skull, därför att de övergiva din lag.
Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
54 Dina stadgar äro lovsånger för mig i det hus där jag dväljes.
Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
55 Jag tänker om natten på ditt namn, HERRE, och jag håller din lag.
Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
56 Detta har blivit mig beskärt: att jag får taga dina befallningar i akt.
Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
57 Min del är HERREN; jag har beslutit att hålla dina ord.
(Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
58 Jag bönfaller inför dig av allt hjärta; var mig nådig efter ditt tal.
Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
59 Jag betänker mina vägar och vänder mina fötter till dina vittnesbörd.
Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
60 Jag skyndar mig och dröjer icke att hålla dina bud.
Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
61 De ogudaktigas snaror omgiva mig, men jag förgäter icke din lag.
Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
62 Mitt i natten står jag upp för att tacka dig för din rättfärdighets rätter.
Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
63 Jag sluter mig till alla dem som frukta dig och till dem som hålla dina befallningar.
Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
64 Jorden är full av din nåd, o HERRE; lär mig dina stadgar.
Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
65 Du gör din tjänare gott, HERRE, efter ditt ord.
(Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
66 Lär mig gott förstånd och kunskap, ty jag tror på dina bud.
Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
67 Förrän jag fick lida, for jag vilse, men nu håller jag mig vid ditt tal.
Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
68 Du är god och gör vad gott är; lär mig dina stadgar.
Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
69 De fräcka hopspinna lögn mot mig, men jag vill av allt hjärta taga dina befallningar i akt.
Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
70 Deras hjärtan äro okänsliga såsom fett, men jag har min lust i din lag.
Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
71 Det var mig gott att jag vart tuktad, så att jag fick lära mig dina stadgar.
Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
72 Din muns lag är mig bättre än tusentals stycken guld och silver.
Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
73 Dina händer hava gjort och berett mig; giv mig förstånd, så att jag kan lära dina bud.
(Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
74 De som frukta dig skola se mig och glädjas, ty jag hoppas på ditt ord.
Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
75 HERRE, jag vet att dina domar äro rättfärdiga, och att du har tuktat mig i trofasthet.
И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
76 Din nåd vare min tröst, såsom du har lovat din tjänare.
Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
77 Din barmhärtighet komme över mig, så att jag får leva; ty din lag är min lust.
Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
78 På skam komme de fräcka, ty de hava gjort mig orätt utan sak; men jag vill begrunda dina befallningar.
Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
79 Till mig må de vända sig, som frukta dig, och de om känna dina vittnesbörd.
Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
80 Mitt hjärta vare ostraffligt i dina stadgar, så att jag icke kommer på skam.
Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
81 Min själ trängtar efter din frälsning, jag hoppas på ditt ord.
(Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
82 Mina ögon trängta efter ditt tal, och jag säger: »När vill du trösta mig?»
Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
83 Ty jag är såsom en vinlägel i rök, men jag förgäter icke dina stadgar.
Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
84 Huru få äro icke din tjänares dagar! När vill du hålla dom över mina förföljare?
Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
85 De fräcka gräva gropar för mig, de som icke leva efter din lag.
Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
86 Alla dina bud äro sanning; utan sak förföljer man mig; hjälp mig.
Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
87 De hava så när fördärvat mig på jorden, fastän jag icke har övergivit dina befallningar.
Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
88 Behåll mig vid liv efter din nåd, så vill jag hålla din muns vittnesbörd.
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
89 Evinnerligen, HERRE, står ditt ord fast i himmelen.
(Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
90 Från släkte till släkte varar din trofasthet; du har grundat jorden, och den består.
Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
91 Till att utföra dina rätter består allt än i dag, ty allting måste tjäna dig.
Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
92 Om din lag icke hade varit min lust, så hade jag förgåtts i mitt elände.
Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
93 Aldrig skall jag förgäta dina befallningar, ty genom dem har du behållit mig vid liv.
Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
94 Jag är din, fräls mig; ty jag begrundar dina befallningar.
Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
95 På mig vakta de ogudaktiga för att förgöra mig; men jag aktar på dina vittnesbörd.
Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
96 På all annan fullkomlighet har jag sett en ände, men ditt bud är omätligt i vidd.
Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
97 Huru kär har jag icke din lag! Hela dagen begrundar jag den.
(Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
98 Visare än mina fiender äro, göra mig dina bud, ty de tillhöra mig för evig tid.
Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
99 Jag är klokare än alla mina lärare, ty jag begrundar dina vittnesbörd.
Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
100 Jag är förståndigare än de gamle, ty jag tager dina befallningar i akt.
Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
101 Jag avhåller mina fötter ifrån alla onda vägar, för att jag må hålla ditt ord.
Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
102 Jag viker icke ifrån dina rätter, ty du undervisar mig.
Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
103 Huru ljuvt för min tunga är icke ditt tal! Det är ljuvare än honung för min mun.
Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
104 Av dina befallningar får jag förstånd; därför hatar jag alla lögnens vägar.
Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
105 Ditt ord är mina fötters lykta och ett ljus på min stig.
(Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
106 Jag har svurit och hållit det: att taga din rättfärdighets rätter i akt.
Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
107 Jag är storligen plågad; HERRE, behåll mig vid liv efter ditt ord.
Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
108 Låt min muns frivilliga offer behaga dig, HERRE, och lär mig dina rätter.
Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
109 Jag bär min själ alltid i min hand, men jag förgäter icke din lag.
Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
110 De ogudaktiga lägga ut snaror för mig, men jag far icke vilse från dina befallningar.
Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
111 Jag har dina vittnesbörd till min eviga arvedel, ty de äro mitt hjärtas fröjd.
Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
112 Jag har böjt mitt hjärta till att göra efter dina stadgar, alltid och intill änden.
Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
113 Jag hatar dem som halta på båda sidor, men din lag har jag kär.
(Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
114 Du är mitt beskärm och min sköld; jag hoppas på ditt ord.
Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
115 Viken bort ifrån mig, I onde; jag vill taga min Guds bud i akt.
Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
116 Uppehåll mig efter ditt tal, så att jag får leva, och låt mig icke komma på skam med mitt hopp.
Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
117 Stöd mig, så att jag varder frälst, så vill jag alltid se med lust på dina stadgar.
Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
118 Du aktar för intet alla som fara vilse från dina stadgar, ty förgäves är deras svek.
Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
119 Du förkastar såsom slagg alla ogudaktiga på jorden; därför har jag dina vittnesbörd kära.
Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
120 Av fruktan för dig ryser mitt kött, och jag rädes för dina domar.
Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
121 Jag övar rätt och rättfärdighet; du skall icke överlämna mig åt mina förtryckare.
(Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
122 Tag dig an din tjänares sak, och låt det gå honom väl; låt icke de fräcka förtrycka mig.
Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
123 Mina ögon trängta efter din frälsning och efter din rättfärdighets tal.
Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
124 Gör med din tjänare efter din nåd, och lär mig dina stadgar.
Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
125 Jag är din tjänare; giv mig förstånd, så att jag kan känna dina vittnesbörd.
Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
126 Det är tid för HERREN att handla, ty de hava gjort din lag om intet.
Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
127 Därför har jag dina bud kära mer än guld, jag, mer än fint guld.
Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
128 Därför håller jag alla dina befallningar i allo för rätta, men alla lögnens vägar hatar jag.
Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
129 Underbara äro dina vittnesbörd, därför tager min själ dem i akt.
(Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
130 När dina ord upplåtas, giva de ljus och skänka förstånd åt de enfaldiga.
Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
131 Jag spärrar upp min mun och flämtar, ty jag längtar ivrigt efter dina bud.
Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
132 Vänd dig till mig och var mig nådig, såsom rätt är mot dem som hava ditt namn kärt.
Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
133 Gör mina steg fasta genom ditt tal, och låt ingen orätt varda mig övermäktig.
Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
134 Förlossa mig från människors förtryck, så vill jag hålla dina befallningar.
Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
135 Låt ditt ansikte lysa över din tjänare, och lär mig dina stadgar.
Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
136 Vattenbäckar rinna ned från mina ögon, därför att man icke håller din lag.
Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
137 HERRE, du är rättfärdig, och dina domar äro rättvisa.
(Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
138 Du har påbjudit dina vittnesbörd i rättfärdighet och i stor trofasthet.
Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
139 Jag förtäres av nitälskan, därför att mina ovänner förgäta dina ord.
Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
140 Ditt tal är väl luttrat, och din tjänare har det kärt.
Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
141 Jag är ringa och föraktad, men jag förgäter icke dina befallningar.
Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
142 Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
143 Nöd och trångmål hava träffat mig, men dina bud äro min lust.
Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
144 Dina vittnesbörd äro rättfärdiga evinnerligen; giv mig förstånd, så att jag får leva.
Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
145 Jag ropar av allt hjärta, svara mig, HERRE; jag vill taga dina stadgar i akt.
(Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
146 Jag ropar till dig, fräls mig, så vill jag hålla dina vittnesbörd.
Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
147 Jag kommer tidigt i morgongryningen och ropar; jag hoppas på dina ord.
Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
148 Mina ögon hasta före nattens väkter till att begrunda ditt tal.
Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
149 Hör min röst efter din nåd; HERRE, behåll mig vid liv efter dina rätter.
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
150 Nära äro de som jaga efter skändlighet, de som äro långt ifrån din lag.
Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
151 Nära är ock du, HERRE, och alla dina bud äro sanning.
И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
152 Längesedan vet jag genom dina vittnesbörd att du har stadgat dem för evig tid.
Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
153 Se till mitt lidande och rädda mig, ty jag förgäter icke din lag.
(Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
154 Utför min sak och förlossa mig; behåll mig vid liv efter ditt tal.
Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
155 Frälsning är långt borta från de ogudaktiga, ty de fråga icke efter dina stadgar.
Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
156 HERRE, din barmhärtighet är stor; behåll mig vid liv efter dina rätter.
Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
157 Mina förföljare och ovänner äro många, men jag viker icke ifrån dina vittnesbörd.
Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
158 När jag ser de trolösa, känner jag leda vid dem, därför att de icke hålla sig vid ditt tal.
Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
159 Se därtill att jag har dina befallningar kära; HERRE, behåll mig vid liv efter din nåd.
Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
160 Summan av ditt ord är sanning, och alla din rättfärdighets rätter vara evinnerligen.
Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
161 Furstar förfölja mig utan sak, men mitt hjärta fruktar för dina ord.
(Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
162 Jag fröjdar mig över ditt tal såsom den som vinner stort byte.
Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
163 Jag hatar lögnen, den skall vara mig en styggelse; men din lag har jag kär.
Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
164 Jag lovar dig sju gånger om dagen för din rättfärdighets rätter.
Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
165 Stor frid äga de som hava din lag kär, och intet finnes, som bringar dem på fall.
Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
166 Jag väntar efter din frälsning, HERRE, och jag gör efter dina bud.
Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
167 Min själ håller dina vittnesbörd, och jag har dem storligen kära.
Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
168 Jag håller dina befallningar och vittnesbörd, ty du känner alla mina vägar.
Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
169 HERRE, mitt rop komme inför ditt ansikte; giv mig förstånd efter ditt ord.
(Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
170 Min bön komme inför ditt ansikte; rädda mig efter ditt tal.
Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
171 Mina läppar må flöda över av lov, ty du lär mig dina stadgar.
Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
172 Min tunga sjunge om ditt ord, ty alla dina bud äro rättfärdiga.
Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
173 Din hand vare mig till hjälp, ty jag har utvalt dina befallningar.
Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
174 Jag längtar efter din frälsning, HERRE, och din lag är min lust.
Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
175 Låt min själ leva, så skall hon lova dig; och låt dina rätter hjälpa mig.
Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
176 Om jag far vilse, så uppsök din tjänare såsom ett förlorat får, ty jag förgäter icke dina bud. Alfabetisk psalm; se Poesi i Ordförkl. Se Själ i Ordförkl.
Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
