< Psaltaren 119 >

1 Saliga äro de vilkas väg är ostrafflig, de som vandra efter HERRENS lag.
خۆزگە بەوانە دەخوازرێ کە ڕێگایان تەواوە، ئەوانەی بەپێی فێرکردنی یەزدان دەڕۆن.
2 Saliga äro de som taga hans vittnesbörd i akt, de som av allt hjärta söka honom,
خۆزگە بەوانە دەخوازرێ کە یاساکەی پەیڕەو دەکەن، بە هەموو دڵەوە ڕوو لە خودا دەکەن.
3 de som icke göra vad orätt är, utan vandra på hans vägar.
هەروەها خراپە ناکەن و بە ڕێگای ئەودا دەڕۆن.
4 Du har givit befallningar, för att de skola hållas med all flit.
تۆ ڕێنماییەکانت داوە، بۆ ئەوەی خەڵک بە تەواوی گوێڕایەڵی بن.
5 O att mina vägar vore rätta, så att jag hölle dina stadgar!
خۆزگە ڕێگاکانم بچەسپابوونایە لە بەجێگەیاندنی فەرزەکانت!
6 Då skulle jag icke komma på skam, när jag skådade på alla dina bud.
ئەو کاتە شەرمەزار نەدەبووم، کە دەمڕوانییە هەموو ڕاسپاردەکانت.
7 Jag vill tacka dig av uppriktigt hjärta, när jag får lära din rättfärdighets rätter.
بە دڵی پاکەوە ستایشت دەکەم، کاتێک فێری حوکمە ڕاستودروستەکانت دەبم.
8 Dina stadgar vill jag hålla; övergiv mig icke så helt och hållet.
فەرزەکانت بەجێدەهێنم، بە تەواوی وازم لێ مەهێنە.
9 Huru skall en yngling bevara sin väg obesmittad? När han håller sig efter ditt ord.
گەنج بە چی هەڵسوکەوتی خۆی بێگەرد دەکات؟ بە پاراستنی وشەکانت.
10 Jag söker dig av allt mitt hjärta; låt mig icke fara vilse från dina bud.
بە هەموو دڵەوە ڕوو لە تۆ دەکەم، مەهێڵە لە ڕاسپاردەکانت گومڕابم.
11 Jag gömmer ditt tal i mitt hjärta, för att jag icke skall synda mot dig.
وشەکانی تۆم لەناو دڵم شاردووەتەوە، تاکو لە دژی تۆ گوناه نەکەم.
12 Lovad vare du, HERRE! Lär mig dina stadgar.
ئەی یەزدان، ستایش بۆ تۆ! فێری فەرزەکانی خۆتم بکە.
13 Med mina läppar förtäljer jag alla din muns rätter.
بە لێوەکانی خۆم، باسی هەموو حوکمەکانی دەمی تۆ دەکەم.
14 Jag fröjdar mig över dina vittnesbörds väg såsom över alla skatter.
بە پەیڕەوکردنی یاساکانت شاد دەبم، وەک کەسێک سامانێکی زۆر دەبینێتەوە.
15 Jag vill begrunda dina befallningar och skåda på dina stigar.
لە ڕێنماییەکانت ورد دەبمەوە، چاو دەبڕمە ڕێگاکانت.
16 Jag har min lust i dina stadgar, jag förgäter icke ditt ord.
بە فەرزەکانت دڵخۆش دەبم، وشەکانی تۆم لە یاد ناچێت.
17 Gör väl mot din tjänare, så att jag får leva, då vill jag hålla ditt ord.
چاکە لەگەڵ خزمەتکاری خۆت بکە، تاکو بژیم و گوێڕایەڵی فەرمانەکەت بم.
18 Öppna mina ögon, så att jag kan skåda undren i din lag.
چاوم بکەرەوە تاکو ئەوانە ببینم، کردەوە سەرسوڕهێنەرەکان لە فێرکردنت.
19 Jag är en främling på jorden; fördölj icke dina bud för mig.
من نامۆم لە زەوی، ڕاسپاردەکانی خۆتم لێ مەشارەوە.
20 Min själ är sönderkrossad av ständig trängtan efter dina rätter.
گیانم توایەوە لە تامەزرۆیی بۆ حوکمەکانت لە هەموو کاتێک.
21 Du näpser de fräcka, de förbannade, dem som fara vilse från dina bud.
سەرزەنشتی لووت بەرزە نەفرەت لێکراوەکانت کرد، کە لە ڕاسپاردەکانی تۆ گومڕا بوون.
22 Tag bort ifrån mig smälek och förakt, ty jag tager i akt dina vittnesbörd.
ڕیسوایی و سووکایەتیم لەسەر لابە، چونکە یاسای تۆم پەیڕەو کردووە.
23 Ja, furstar sitta och lägga råd mot mig, men din tjänare begrundar dina stadgar;
هەرچەندە میرەکان دادەنیشن و لە دژم پیلان دەگێڕن، بەڵام خزمەتکارەکەت لە فەرزەکانت ورد دەبێتەوە.
24 ja, dina vittnesbörd äro min lust, de äro mina rådgivare.
یاساکانت شادمانی منن، ئەوانە ڕاوێژکارەکانی منن.
25 Min själ ligger nedtryckt i stoftet; behåll mig vid liv efter ditt ord.
گیانم بە خۆڵەوە نووساوە، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت بمژیێنەوە.
26 Jag förtäljde om mina vägar, och du svarade mig; lär mig dina stadgar.
باسی ڕێگاکانی خۆمم کرد، تۆ بەدەنگمەوە هاتیت، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە.
27 Lär mig att förstå dina befallningars väg, så vill jag begrunda dina under.
ڕێگای ڕێنماییەکانی خۆتم تێبگەیەنە، لە کارە سەرسوڕهێنەرەکانت ورد دەبمەوە.
28 Min själ gråter av bedrövelse; upprätta mig efter ditt ord.
گیانم لە خەفەتان توایەوە، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت بەهێزم بکە.
29 Låt lögnens väg vara fjärran ifrån mig, och förunna mig din undervisning.
ڕێگای درۆم لێ دووربخەوە، لەگەڵم میهرەبان بە و فێری تەوراتی خۆتم بکە.
30 Jag har utvalt sanningens väg, dina rätter har jag ställt framför mig.
ڕێگای ڕاستیم هەڵبژاردووە، حوکمەکانی تۆم خستووەتە بەرچاوم.
31 Jag håller mig till dina vittnesbörd; HERRE, låt mig icke komma på skam.
دەست بە یاساکانی تۆوە دەگرم، ئەی یەزدان، ڕێ مەدە شەرمەزار بم!
32 Jag vill löpa dina buds väg, ty du tröstar mitt hjärta.
بە ڕاکردن لەسەر ڕێگای ڕاسپاردەکانت دەڕۆم، چونکە دڵی منت ئازاد کرد.
33 Visa mig, HERRE, dina stadgars väg, så vill jag taga den i akt intill änden.
ئەی یەزدان، فێری ڕێگای فەرزەکانی خۆتم بکە، هەتا کۆتایی بەجێیان دەهێنم.
34 Giv mig förstånd, så vill jag taga din lag i akt och hålla den av allt hjärta.
تێمبگەیەنە و فێرکردنت پەیڕەو دەکەم، بە هەموو دڵەوە گوێڕایەڵی دەبم.
35 Led mig på dina buds stig, ty till den har jag behag.
بمخە سەر ڕێگای ڕاسپاردەکانت، چونکە دڵخۆشم دەکەن.
36 Böj mitt hjärta till dina vittnesbörd, och låt det icke vika av till orätt vinning.
دڵم بخەرە سەر یاساکانت، نەک سەر قازانج.
37 Vänd bort mina ögon, så att de icke se efter fåfänglighet; behåll mig vid liv på dina vägar.
چاوم وەرگێڕە لە تەماشاکردنی شتی پووچ، لە ڕێگای خۆتدا بمبوژێنەوە.
38 Uppfyll på din tjänare ditt tal, ty det leder till din fruktan.
بەڵێنی خۆت بۆ خزتمەتکارەکەت بهێنە دی، ئەوەی بەوانەت داوە کە لێت دەترسن.
39 Vänd bort ifrån mig den smälek som jag fruktar; ty dina rätter äro goda.
ئەو سووکایەتییەم لەسەر لابە کە لێی دەترسم، چونکە حوکمەکانت چاکن.
40 Se, jag längtar efter dina befallningar; behåll mig vid liv genom din rättfärdighet.
ئەوەتا پەرۆشی ڕێنماییەکانی تۆم، بە ڕاستودروستی خۆت بمژیێنەوە.
41 Din nåd komme över mig, HERRE, din frälsning efter ditt tal;
ئەی یەزدان، با خۆشەویستییە نەگۆڕەکەتم بۆ بێت، ڕزگارییەکەت بەگوێرەی بەڵێنی خۆت،
42 Så kan jag giva den svar, som smädar mig; ty jag förtröstar på ditt ord.
جا وەڵامی ئەوە دەدەمەوە کە گاڵتەم پێ دەکات، چونکە پشتم بە بەڵێنی تۆ بەستووە.
43 Ryck icke sanningens ord så helt och hållet bort ifrån min mun, ty jag hoppas på dina domar.
وشەی ڕاست هەرگیز لە دەمم دوور مەخەوە، چونکە ئومێدم بە حوکمەکانی تۆ هەیە.
44 Så vill jag hålla din lag beständigt, ja, alltid och evinnerligen.
بە بەردەوامی گوێڕایەڵی فێرکردنی تۆ دەبم، هەتاهەتایە و هەتاسەر.
45 Låt mig gå fram på rymlig plats, ty jag begrundar dina befallningar.
بە ئازادی دەڕۆم، چونکە داواکاری ڕێنماییەکانی تۆم.
46 Jag vill tala om dina vittnesbörd inför konungar, och jag skall icke komma på skam.
لەبەردەم پاشاکانیش باسی یاساکانی تۆ دەکەم، شەرمەزاریش نابم.
47 Jag vill hava min lust i dina bud, ty de äro mig kära;
خۆشی لە ڕاسپاردەکانت دەبینم، چونکە حەزم لێیانە.
48 jag vill lyfta mina händer upp till dina bud, ty de äro mig kära, och jag vill begrunda dina stadgar.
دەست بۆ ڕاسپاردەکانت بەرز دەکەمەوە، ئەوەی خۆشم دەوێت، سەرنج دەدەمە فەرزەکانت.
49 Tänk på ordet till din tjänare, eftersom du har givit mig hopp.
پەیمانی خۆت لەبیر بێت بۆ خزمەتکارەکەت، چونکە هیوات پێم داوە.
50 Det är min tröst i mitt lidande att ditt tal behåller mig vid liv.
لە کاتی تەنگانەمدا دڵنەوایی من ئەمەیە: بەڵێنەکەت منی ژیاندەوە.
51 De fräcka bespotta mig övermåttan; likväl viker jag icke ifrån din lag.
لووتبەرزەکان زۆر گاڵتەم پێ دەکەن، بەڵام من لە فێرکردنی تۆ لام نەداوە.
52 Jag tänker på dina domar i forna tider, HERRE, och jag varder tröstar.
ئەی یەزدان، حوکمە لەمێژینەکانی تۆم هاتەوە یاد، دڵنەواییم هاتەوە.
53 Glödande harm griper mig för de ogudaktigas skull, därför att de övergiva din lag.
لەبەر بەدکاران تووڕەییم جۆشا، ئەوانەی وازیان لە فێرکردنی تۆ هێناوە.
54 Dina stadgar äro lovsånger för mig i det hus där jag dväljes.
فەرزەکانت بوونە بابەت گۆرانییەکانم، لە ماڵی ئاوارەییم.
55 Jag tänker om natten på ditt namn, HERRE, och jag håller din lag.
ئەی یەزدان، بە شەو یادی ناوی تۆ دەکەمەوە و گوێڕایەڵی فێرکردنت دەبم.
56 Detta har blivit mig beskärt: att jag får taga dina befallningar i akt.
ئەم نەریتە بۆ من بوو: ڕێنماییەکانی تۆم پەیڕەو کرد.
57 Min del är HERREN; jag har beslutit att hålla dina ord.
ئەی یەزدان، تۆ بەشی منی، بەڵێنم داوە گوێڕایەڵی فەرمانەکانت بم.
58 Jag bönfaller inför dig av allt hjärta; var mig nådig efter ditt tal.
بە هەموو دڵەوە داوای ڕەزامەندی تۆ دەکەم، بەپێی بەڵێنی خۆت لەگەڵم میهرەبان بە.
59 Jag betänker mina vägar och vänder mina fötter till dina vittnesbörd.
لە ڕێگای خۆم ڕامام، پێم بەرەو یاساکانت وەرگێڕایەوە.
60 Jag skyndar mig och dröjer icke att hålla dina bud.
خێرا بووم و دوا نەکەوتم لە بەجێگەیاندنی ڕاسپاردەکانت.
61 De ogudaktigas snaror omgiva mig, men jag förgäter icke din lag.
گوریسی بەدکاران منیان بەستووەتەوە، بەڵام فێرکردنی تۆ لەبیر ناکەم.
62 Mitt i natten står jag upp för att tacka dig för din rättfärdighets rätter.
لە نیوەشەودا هەڵدەستم بۆ ئەوەی ستایشت بکەم لەسەر حوکمە ڕاستودروستەکانت.
63 Jag sluter mig till alla dem som frukta dig och till dem som hålla dina befallningar.
من هاوڕێی هەموو ئەوانەم لە تۆ دەترسن، لەوانەی ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەن.
64 Jorden är full av din nåd, o HERRE; lär mig dina stadgar.
ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت زەوی پڕکردووە، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە.
65 Du gör din tjänare gott, HERRE, efter ditt ord.
ئەی یەزدان، چاکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت کرد، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت.
66 Lär mig gott förstånd och kunskap, ty jag tror på dina bud.
هەستی باش و زانینم فێر بکە، چونکە باوەڕم بە ڕاسپاردەکانت هەیە.
67 Förrän jag fick lida, for jag vilse, men nu håller jag mig vid ditt tal.
بەر لەوەی زەلیل بم گومڕا بووم، بەڵام ئێستا گوێڕایەڵی فەرمایشتەکەت دەبم.
68 Du är god och gör vad gott är; lär mig dina stadgar.
تۆ چاکیت و چاکەکاری، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە.
69 De fräcka hopspinna lögn mot mig, men jag vill av allt hjärta taga dina befallningar i akt.
لووتبەرزان درۆم بۆ هەڵدەبەستن، بەڵام من بە هەموو دڵەوە ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەم.
70 Deras hjärtan äro okänsliga såsom fett, men jag har min lust i din lag.
دڵیان وەک پیو بێ هەستە، بەڵام فێرکردنت شادییە بۆ من.
71 Det var mig gott att jag vart tuktad, så att jag fick lära mig dina stadgar.
چاک بوو بۆ من کە زەلیل بم، بۆ ئەوەی فێری فەرزەکانت بم.
72 Din muns lag är mig bättre än tusentals stycken guld och silver.
فێرکردنی دەمی تۆ لە هەزار زێڕ و زیو باشترە بۆ من.
73 Dina händer hava gjort och berett mig; giv mig förstånd, så att jag kan lära dina bud.
دەستی تۆ دروستی کردم و دایڕشتم، تێمبگەیەنە تاکو فێری ڕاسپاردەکانت بم.
74 De som frukta dig skola se mig och glädjas, ty jag hoppas på ditt ord.
ئەوانەی لێت دەترسن شادمان دەبن کاتێک دەمبینن، چونکە من هیوام بە بەڵێنی تۆ هەیە.
75 HERRE, jag vet att dina domar äro rättfärdiga, och att du har tuktat mig i trofasthet.
ئەی یەزدان، زانیم کە حوکمەکانت ڕاستودروستە، بە دڵسۆزی زەلیلت کردم.
76 Din nåd vare min tröst, såsom du har lovat din tjänare.
با خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بۆ دڵنەواییم بێت، بەپێی بەڵێنەکەت بۆ خزمەتکارەکەت.
77 Din barmhärtighet komme över mig, så att jag får leva; ty din lag är min lust.
با بەزەییت بێتە لام بۆ ئەوەی بژیم، چونکە فێرکردنی تۆ شادمانییە بۆ من.
78 På skam komme de fräcka, ty de hava gjort mig orätt utan sak; men jag vill begrunda dina befallningar.
با لووتبەرزان شەرمەزار بن، چونکە بوختانیان بۆ هەڵبەستم، بەڵام من سەرنج دەدەمە ڕێنماییەکانت.
79 Till mig må de vända sig, som frukta dig, och de om känna dina vittnesbörd.
با ئەوانەی لێت دەترسن بگەڕێنەوە لای من، ئەوانەی لە یاساکانی تۆ تێدەگەن.
80 Mitt hjärta vare ostraffligt i dina stadgar, så att jag icke kommer på skam.
با دڵم تەواو بێت لە فەرزەکانت، بۆ ئەوەی شەرمەزار نەبم.
81 Min själ trängtar efter din frälsning, jag hoppas på ditt ord.
گیانم پەرۆشی ڕزگاریی تۆیە، ئومێدم بە بەڵێنی تۆیە.
82 Mina ögon trängta efter ditt tal, och jag säger: »När vill du trösta mig?»
چاوم کز بوو لە چاوەڕوانی بەڵێنەکەت، دەپرسم: «کەی دڵنەواییم دەکەیت؟»
83 Ty jag är såsom en vinlägel i rök, men jag förgäter icke dina stadgar.
هەرچەندە وەک مەشکەیەکی پڕ دووکەڵم لێهاتووە، فەرزەکانی تۆم لەیاد نەکردووە.
84 Huru få äro icke din tjänares dagar! När vill du hålla dom över mina förföljare?
خزمەتکارەکەت دەبێ چەند ڕۆژ چاوەڕێ بکات؟ کەی حوکم دەدەیت بەسەر ئەوانەی من دەچەوسێننەوە؟
85 De fräcka gräva gropar för mig, de som icke leva efter din lag.
لووتبەرزان چاڵیان بۆم هەڵکەندووە، ئەمەش بەگوێرەی فێرکردنی تۆ نییە!
86 Alla dina bud äro sanning; utan sak förföljer man mig; hjälp mig.
هەموو ڕاسپاردەکانت جێی متمانەن، فریام بکەوە، چونکە بە فێڵ دەمچەوسێننەوە!
87 De hava så när fördärvat mig på jorden, fastän jag icke har övergivit dina befallningar.
خەریک بوو لەسەر زەوی کۆتاییم پێ بهێنن، بەڵام من دەستبەرداری ڕێنماییەکانی تۆ نەبووم.
88 Behåll mig vid liv efter din nåd, så vill jag hålla din muns vittnesbörd.
بەپێی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمژیێنەوە، یاساکانی دەمی تۆ پەیڕەو دەکەم.
89 Evinnerligen, HERRE, står ditt ord fast i himmelen.
ئەی یەزدان، فەرمایشتی تۆ هەتاهەتاییە، لە ئاسمان چەسپاوە.
90 Från släkte till släkte varar din trofasthet; du har grundat jorden, och den består.
دڵسۆزیت نەوە دوای نەوەیە، زەویت دامەزراند و دەمێنێت.
91 Till att utföra dina rätter består allt än i dag, ty allting måste tjäna dig.
ئەوان بە حوکمەکانی تۆ هەتا ئەمڕۆ ماون، چونکە هەمووان خزمەتکاری تۆن.
92 Om din lag icke hade varit min lust, så hade jag förgåtts i mitt elände.
ئەگەر فێرکردنی تۆ سەرچاوەی شادیم نەدەبوو، بە زەلیلی خۆم لەناودەچووم.
93 Aldrig skall jag förgäta dina befallningar, ty genom dem har du behållit mig vid liv.
هەرگیز ڕێنماییەکانت لەبیرناکەم، چونکە بەوان منت ژیاندەوە.
94 Jag är din, fräls mig; ty jag begrundar dina befallningar.
من هی تۆم، ڕزگارم بکە، چونکە داواکاری ڕێنماییەکانی تۆم.
95 På mig vakta de ogudaktiga för att förgöra mig; men jag aktar på dina vittnesbörd.
بەدکارەکان خۆیان بۆم ماتداوە تاکو بمفەوتێنن، بەڵام من لە یاساکانی تۆ ڕادەمێنم.
96 På all annan fullkomlighet har jag sett en ände, men ditt bud är omätligt i vidd.
بۆ هەموو تەواوییەک سنوورم بینی، بەڵام ڕاسپاردەی تۆ زۆر فراوانە.
97 Huru kär har jag icke din lag! Hela dagen begrundar jag den.
چەند حەزم لە فێرکردنی تۆیە! بە درێژایی ڕۆژ لێی ورد دەبمەوە.
98 Visare än mina fiender äro, göra mig dina bud, ty de tillhöra mig för evig tid.
بەهۆی ڕاسپاردەکانت لە دوژمنەکانم داناتر بووم، چونکە هەتاهەتایە بۆ منە.
99 Jag är klokare än alla mina lärare, ty jag begrundar dina vittnesbörd.
لە هەموو مامۆستاکانم هۆشمەندتر بووم، چونکە لە یاساکانت ورد دەبمەوە.
100 Jag är förståndigare än de gamle, ty jag tager dina befallningar i akt.
لە پیرەکان زیاتر تێدەگەم، چونکە ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەم.
101 Jag avhåller mina fötter ifrån alla onda vägar, för att jag må hålla ditt ord.
پێی خۆمم قەدەغە کردووە لە هەموو ڕێگایەکی خراپ، بۆ ئەوەی گوێڕایەڵی فەرمانی تۆ بم.
102 Jag viker icke ifrån dina rätter, ty du undervisar mig.
لە حوکمەکانی تۆ لام نەداوە، چونکە تۆ خۆت فێرت کردووم.
103 Huru ljuvt för min tunga är icke ditt tal! Det är ljuvare än honung för min mun.
بەڵێنەکانت چەند شیرینن بۆ زمانم، لە هەنگوین شیرینترن بۆ دەمم.
104 Av dina befallningar får jag förstånd; därför hatar jag alla lögnens vägar.
لە ڕێنماییەکانی تۆ تێگەیشتنم بەدەستهێنا، بۆیە ڕقم لە هەموو ڕێگایەکی خوارە.
105 Ditt ord är mina fötters lykta och ett ljus på min stig.
وشەکانی تۆ چرایە بۆ پێیەکانم، ڕووناکییە بۆ ڕێگام.
106 Jag har svurit och hållit det: att taga din rättfärdighets rätter i akt.
سوێندم خواردووە و بەجێی دەهێنم، کە ملکەچی حوکمە ڕاستودروستەکانت دەبم.
107 Jag är storligen plågad; HERRE, behåll mig vid liv efter ditt ord.
ئەی یەزدان، زۆر ئازارم چێژتووە، جا بەپێی بەڵێنی خۆت بمژیێنەوە.
108 Låt min muns frivilliga offer behaga dig, HERRE, och lär mig dina rätter.
ئەی یەزدان، بە ستایشە خۆویستەکانی دەمم ڕازی بە، حوکمەکانی خۆتم فێر بکە.
109 Jag bär min själ alltid i min hand, men jag förgäter icke din lag.
هەمیشە گیانم لەناو دەستمدایە، بەڵام فێرکردنی تۆ لەبیرناکەم.
110 De ogudaktiga lägga ut snaror för mig, men jag far icke vilse från dina befallningar.
بەدکاران تەڵەیان بۆم ناوەتەوە، بەڵام من لە ڕێنماییەکانی تۆ گومڕا نابم.
111 Jag har dina vittnesbörd till min eviga arvedel, ty de äro mitt hjärtas fröjd.
یاساکانت هەتاهەتایە گەنجینەن بۆ من، چونکە ئەوان شادی دڵمن.
112 Jag har böjt mitt hjärta till att göra efter dina stadgar, alltid och intill änden.
دڵم بۆ بەجێهێنانی فەرزەکانت تەرخان دەکەم، هەتاهەتایە و هەتا کۆتایی.
113 Jag hatar dem som halta på båda sidor, men din lag har jag kär.
ڕقم لە کەسانی دوودڵە، حەزم لە فێرکردنی تۆیە.
114 Du är mitt beskärm och min sköld; jag hoppas på ditt ord.
تۆ پەناگا و قەڵغانی منیت، هیوام بە بەڵێنی تۆیە.
115 Viken bort ifrån mig, I onde; jag vill taga min Guds bud i akt.
ئەی بەدکارەکان، لێم دوور بکەونەوە، تاکو ڕاسپاردەکانی خودای خۆم پەیڕەو بکەم.
116 Uppehåll mig efter ditt tal, så att jag får leva, och låt mig icke komma på skam med mitt hopp.
بەپێی بەڵێنەکەی خۆت پشتم بگرە هەتا بژیم، لە ئومێدی خۆم شەرمەزارم مەکە.
117 Stöd mig, så att jag varder frälst, så vill jag alltid se med lust på dina stadgar.
پشتم بگرە و ڕزگاردەبم، هەمیشە چاوم لە فەرزەکانت دەبێت.
118 Du aktar för intet alla som fara vilse från dina stadgar, ty förgäves är deras svek.
هەموو ئەوانەی لە فەرزەکانی تۆ گومڕا بوون ڕەتیان دەکەیتەوە، چونکە فێڵەکەیان پووچە.
119 Du förkastar såsom slagg alla ogudaktiga på jorden; därför har jag dina vittnesbörd kära.
هەموو بەدکارانی زەوی وەک خڵت جیا دەکەیتەوە، بۆیە حەزم لە یاساکانتە.
120 Av fruktan för dig ryser mitt kött, och jag rädes för dina domar.
لەشم لە تۆقینی تۆ دەلەرزێت و لە حوکمەکانت دەترسم.
121 Jag övar rätt och rättfärdighet; du skall icke överlämna mig åt mina förtryckare.
دادپەروەری و ڕاستودروستیم بەجێهێناوە، ڕادەستی زۆردارم مەکە.
122 Tag dig an din tjänares sak, och låt det gå honom väl; låt icke de fräcka förtrycka mig.
بەڵێن بدە چاکە لەگەڵ خزمەتکاری خۆت بکەیت، با لووتبەرزەکان ستەمم لێ نەکەن.
123 Mina ögon trängta efter din frälsning och efter din rättfärdighets tal.
چاوم شل بوو لە پەرۆشیم بۆ ڕزگارییەکەت، بۆ بەجێهێنانی بەڵێنە ڕاستودروستەکەت.
124 Gör med din tjänare efter din nåd, och lär mig dina stadgar.
بەپێی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت ڕەفتار بکە، فێری فەرزەکانی خۆتم بکە.
125 Jag är din tjänare; giv mig förstånd, så att jag kan känna dina vittnesbörd.
من خزمەتکاری تۆم، تێمبگەیەنە، بۆ ئەوەی لە یاساکانت تێبگەم.
126 Det är tid för HERREN att handla, ty de hava gjort din lag om intet.
ئەی یەزدان، کاتی کارکردنی تۆیە، چونکە فێرکردنی تۆ شکێنراوە.
127 Därför har jag dina bud kära mer än guld, jag, mer än fint guld.
لەبەر ئەوەی حەز لە ڕاسپاردەکانت دەکەم زیاتر لە زێڕ، لە زێڕی پوختەکراو،
128 Därför håller jag alla dina befallningar i allo för rätta, men alla lögnens vägar hatar jag.
هەروەها لەبەر ئەوەی هەموو ڕێنماییەکانت بە ڕاست دەزانم، ڕقم لە هەموو ڕێگایەکی خوارە.
129 Underbara äro dina vittnesbörd, därför tager min själ dem i akt.
یاساکانت سەرسوڕهێنەرە، بۆیە گیانم پەیڕەویان دەکات.
130 När dina ord upplåtas, giva de ljus och skänka förstånd åt de enfaldiga.
ڕوونکردنەوەی فەرمایشتەکانت ڕووناکی دەبەخشێت، تێگەیشتنیش بە نەزانەکان.
131 Jag spärrar upp min mun och flämtar, ty jag längtar ivrigt efter dina bud.
دەمم کردەوە و هەناسەبڕکێمە، چونکە پەرۆشی ڕاسپاردەکانی تۆم.
132 Vänd dig till mig och var mig nådig, såsom rätt är mot dem som hava ditt namn kärt.
ئاوڕم لێ بدەوە و لەگەڵم میهرەبان بە، وەک نەریتی خۆت بۆ ئەوانەی ناوی تۆیان خۆشدەوێت.
133 Gör mina steg fasta genom ditt tal, och låt ingen orätt varda mig övermäktig.
هەنگاوەکانم لەسەر وتەکەت بچەسپێنە، مەهێڵە هیچ گوناهێک بەسەرمدا زاڵ بێت.
134 Förlossa mig från människors förtryck, så vill jag hålla dina befallningar.
لە زۆرداری مرۆڤ بمکڕەوە، بۆ ئەوەی ڕێنماییەکانی تۆ پەیڕەو بکەم.
135 Låt ditt ansikte lysa över din tjänare, och lär mig dina stadgar.
ڕووت بەسەر خزمەتکاری خۆتدا بدرەوشێنەوە، فێری فەرزەکانی خۆتم بکە.
136 Vattenbäckar rinna ned från mina ögon, därför att man icke håller din lag.
جۆگەی ئاو لە چاوەکانم دادەڕژێت، چونکە فێرکردنت پەیڕەو ناکرێت.
137 HERRE, du är rättfärdig, och dina domar äro rättvisa.
ئەی یەزدان، تۆ ڕاستودروستیت، حوکمەکانت ڕاستن.
138 Du har påbjudit dina vittnesbörd i rättfärdighet och i stor trofasthet.
ئەو یاسایانەی دەرتکردووە ڕاستودروستن و بە تەواوی جێی متمانەن.
139 Jag förtäres av nitälskan, därför att mina ovänner förgäta dina ord.
دڵگەرمیم سووتاندمی، چونکە دوژمنانم فەرمانەکانی تۆیان لەبیر کردووە.
140 Ditt tal är väl luttrat, och din tjänare har det kärt.
بەڵێنی تۆ زۆر تاقیکراوەتەوە، خزمەتکارەکەت حەزی لێیەتی.
141 Jag är ringa och föraktad, men jag förgäter icke dina befallningar.
من بچووک و ڕیسوام، بەڵام ڕێنماییەکانت لە یاد ناکەم.
142 Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
ڕاستودروستیت هەتاهەتایی تەواوە و فێرکردنت ڕاستە.
143 Nöd och trångmål hava träffat mig, men dina bud äro min lust.
تەنگانە و ناخۆشیم تووش بووە، بەڵام ڕاسپاردەکانت شادی منن.
144 Dina vittnesbörd äro rättfärdiga evinnerligen; giv mig förstånd, så att jag får leva.
یاساکانت هەتاهەتایە ڕاستودروستن، تێمبگەیەنە بۆ ئەوەی بژیم.
145 Jag ropar av allt hjärta, svara mig, HERRE; jag vill taga dina stadgar i akt.
پڕ بە دڵ هاوار دەکەم، ئەی یەزدان، وەڵامم بدەوە، فەرزەکانت بەجێدەهێنم.
146 Jag ropar till dig, fräls mig, så vill jag hålla dina vittnesbörd.
هاوار بۆ تۆ دەکەم، ڕزگارم بکە! یاساکانت پەیڕەو دەکەم.
147 Jag kommer tidigt i morgongryningen och ropar; jag hoppas på dina ord.
پێش بەرەبەیان هەڵدەستم و هاوارت بۆ دەهێنم، ئومێدم بە بەڵێنی تۆ هەیە.
148 Mina ögon hasta före nattens väkter till att begrunda ditt tal.
بە درێژایی شەو بەئاگام، بۆ ئەوەی لە بەڵێنەکانت وردببمەوە.
149 Hör min röst efter din nåd; HERRE, behåll mig vid liv efter dina rätter.
بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت گوێ لە دەنگم بگرە، ئەی یەزدان، بەگوێرەی حوکمەکانت بمژیێنەوە.
150 Nära äro de som jaga efter skändlighet, de som äro långt ifrån din lag.
پیلانگێڕان نزیک بوونەوە، لە فێرکردنی تۆ دوورکەوتوونەتەوە.
151 Nära är ock du, HERRE, och alla dina bud äro sanning.
بەڵام ئەی یەزدان، تۆ زۆر نزیکیت، هەموو ڕاسپاردەکانت ڕاستن.
152 Längesedan vet jag genom dina vittnesbörd att du har stadgat dem för evig tid.
لەمێژە لە یاساکانت دەزانم، کە بۆ هەتاهەتایە داتناوە.
153 Se till mitt lidande och rädda mig, ty jag förgäter icke din lag.
سەیری ئازارم بکە و دەربازم بکە، چونکە فێرکردنی تۆ لەبیر ناکەم.
154 Utför min sak och förlossa mig; behåll mig vid liv efter ditt tal.
پارێزەری لە گرفتەکەم بکە و بمکڕەوە، بەگوێرەی بەڵێنەکەت بمژیێنەوە.
155 Frälsning är långt borta från de ogudaktiga, ty de fråga icke efter dina stadgar.
ڕزگاری لە بەدکاران دوورە، چونکە بەدوای فەرزەکانتدا ناگەڕێن.
156 HERRE, din barmhärtighet är stor; behåll mig vid liv efter dina rätter.
ئەی یەزدان، بەزەییت زۆرە، بەگوێرەی حوکمەکانت بمژیێنەوە.
157 Mina förföljare och ovänner äro många, men jag viker icke ifrån dina vittnesbörd.
دوژمنانم و ئەوانەی دەمچەوسێننەوە زۆرن، بەڵام لە یاساکانی تۆ لام نەداوە.
158 När jag ser de trolösa, känner jag leda vid dem, därför att de icke hålla sig vid ditt tal.
خیانەتکارانم بینی بێزم هاتەوە، چونکە گوێڕایەڵی فەرمانەکانت نەبوون.
159 Se därtill att jag har dina befallningar kära; HERRE, behåll mig vid liv efter din nåd.
ببینە چەندە حەزم لە ڕێنماییەکانتە، ئەی یەزدان، بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمژیێنەوە.
160 Summan av ditt ord är sanning, och alla din rättfärdighets rätter vara evinnerligen.
هەموو وشەکانی تۆ ڕاستییە، هەموو حوکمە ڕاستودروستەکانی هەتاهەتایین.
161 Furstar förfölja mig utan sak, men mitt hjärta fruktar för dina ord.
میرەکان بەبێ هۆ دەمچەوسێننەوە، بەڵام دڵم لە فەرمایشتی تۆ دەتۆقێت.
162 Jag fröjdar mig över ditt tal såsom den som vinner stort byte.
بە بەڵێنەکانت دڵشاد دەبم، وەک یەکێک دەستکەوتێکی زۆری چنگکەوتبێت.
163 Jag hatar lögnen, den skall vara mig en styggelse; men din lag har jag kär.
ڕقم لە درۆیە و قێزم لێی دەبێتەوە، بەڵام حەزم لە فێرکردنی تۆیە.
164 Jag lovar dig sju gånger om dagen för din rättfärdighets rätter.
ڕۆژانە حەوت جار ستایشت دەکەم، بۆ حوکمە ڕاستودروستەکانت.
165 Stor frid äga de som hava din lag kär, och intet finnes, som bringar dem på fall.
ئاشتیێکی گەورە بۆ ئەوانەی حەز لە فێرکردنت دەکەن، هیچ شتێک بۆیان نابێتە کۆسپ.
166 Jag väntar efter din frälsning, HERRE, och jag gör efter dina bud.
ئەی یەزدان، هیوام بە ڕزگاریی تۆیە، ڕاسپاردەکانی تۆ پەیڕەو دەکەم.
167 Min själ håller dina vittnesbörd, och jag har dem storligen kära.
گیانم یاساکانت پەیڕەو دەکات، چونکە زۆر حەزم لێیەتی.
168 Jag håller dina befallningar och vittnesbörd, ty du känner alla mina vägar.
ڕێنمایی و یاساکانی تۆ پەیڕەو دەکەم، چونکە هەموو ڕێگاکانم لەبەردەمتن.
169 HERRE, mitt rop komme inför ditt ansikte; giv mig förstånd efter ditt ord.
ئەی یەزدان، با هاوارم بگاتە بەردەمت، بەگوێرەی پەیمانی خۆت تێمبگەیەنە.
170 Min bön komme inför ditt ansikte; rädda mig efter ditt tal.
با پاڕانەوەم بێتە بەردەمت، بەگوێرەی بەڵێنەکەت دەربازم بکە.
171 Mina läppar må flöda över av lov, ty du lär mig dina stadgar.
با لێوم ستایشی لێ بڕژێت، چونکە فێری فەرزەکانی خۆتم دەکەیت.
172 Min tunga sjunge om ditt ord, ty alla dina bud äro rättfärdiga.
با زمانم گۆرانی بەسەر وتەکەتدا بڵێ، چونکە هەموو ڕاسپاردەکانت ڕاستودروستن.
173 Din hand vare mig till hjälp, ty jag har utvalt dina befallningar.
با دەستت ئامادەبێت بۆ یارمەتیم، چونکە ڕێنماییەکانی تۆم هەڵبژاردووە.
174 Jag längtar efter din frälsning, HERRE, och din lag är min lust.
ئەی یەزدان، من بە پەرۆشم بۆ ڕزگاریی تۆ، فێرکردنت شادی منە.
175 Låt min själ leva, så skall hon lova dig; och låt dina rätter hjälpa mig.
با گیانم بژیێتەوە بۆ ئەوەی ستایشت بکەم، حوکمەکانت یارمەتیم بدات.
176 Om jag far vilse, så uppsök din tjänare såsom ett förlorat får, ty jag förgäter icke dina bud. Alfabetisk psalm; se Poesi i Ordförkl. Se Själ i Ordförkl.
وەک بەرخی وێڵ گومڕا بووم، بەدوای خزمەتکارەکەتدا بگەڕێ، چونکە ڕاسپاردەکانی تۆم لەبیر نەکردووە.

< Psaltaren 119 >