Psaltaren 119
1 Saliga äro de vilkas väg är ostrafflig, de som vandra efter HERRENS lag.
Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
2 Saliga äro de som taga hans vittnesbörd i akt, de som av allt hjärta söka honom,
Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
3 de som icke göra vad orätt är, utan vandra på hans vägar.
þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
4 Du har givit befallningar, för att de skola hållas med all flit.
Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
5 O att mina vägar vore rätta, så att jag hölle dina stadgar!
– ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
6 Då skulle jag icke komma på skam, när jag skådade på alla dina bud.
Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
7 Jag vill tacka dig av uppriktigt hjärta, när jag får lära din rättfärdighets rätter.
Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
8 Dina stadgar vill jag hålla; övergiv mig icke så helt och hållet.
Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
9 Huru skall en yngling bevara sin väg obesmittad? När han håller sig efter ditt ord.
Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
10 Jag söker dig av allt mitt hjärta; låt mig icke fara vilse från dina bud.
Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
11 Jag gömmer ditt tal i mitt hjärta, för att jag icke skall synda mot dig.
Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
12 Lovad vare du, HERRE! Lär mig dina stadgar.
Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
13 Med mina läppar förtäljer jag alla din muns rätter.
Ég fer með lög þín upphátt
14 Jag fröjdar mig över dina vittnesbörds väg såsom över alla skatter.
– þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
15 Jag vill begrunda dina befallningar och skåda på dina stigar.
Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
16 Jag har min lust i dina stadgar, jag förgäter icke ditt ord.
Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
17 Gör väl mot din tjänare, så att jag får leva, då vill jag hålla ditt ord.
Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
18 Öppna mina ögon, så att jag kan skåda undren i din lag.
Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
19 Jag är en främling på jorden; fördölj icke dina bud för mig.
Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
20 Min själ är sönderkrossad av ständig trängtan efter dina rätter.
Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
21 Du näpser de fräcka, de förbannade, dem som fara vilse från dina bud.
Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
22 Tag bort ifrån mig smälek och förakt, ty jag tager i akt dina vittnesbörd.
Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
23 Ja, furstar sitta och lägga råd mot mig, men din tjänare begrundar dina stadgar;
Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
24 ja, dina vittnesbörd äro min lust, de äro mina rådgivare.
Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
25 Min själ ligger nedtryckt i stoftet; behåll mig vid liv efter ditt ord.
Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
26 Jag förtäljde om mina vägar, och du svarade mig; lär mig dina stadgar.
Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
27 Lär mig att förstå dina befallningars väg, så vill jag begrunda dina under.
svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
28 Min själ gråter av bedrövelse; upprätta mig efter ditt ord.
Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
29 Låt lögnens väg vara fjärran ifrån mig, och förunna mig din undervisning.
Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
30 Jag har utvalt sanningens väg, dina rätter har jag ställt framför mig.
því að ég hef valið að gera rétt.
31 Jag håller mig till dina vittnesbörd; HERRE, låt mig icke komma på skam.
Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
32 Jag vill löpa dina buds väg, ty du tröstar mitt hjärta.
Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
33 Visa mig, HERRE, dina stadgars väg, så vill jag taga den i akt intill änden.
Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
34 Giv mig förstånd, så vill jag taga din lag i akt och hålla den av allt hjärta.
Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
35 Led mig på dina buds stig, ty till den har jag behag.
Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
36 Böj mitt hjärta till dina vittnesbörd, och låt det icke vika av till orätt vinning.
Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
37 Vänd bort mina ögon, så att de icke se efter fåfänglighet; behåll mig vid liv på dina vägar.
Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
38 Uppfyll på din tjänare ditt tal, ty det leder till din fruktan.
Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
39 Vänd bort ifrån mig den smälek som jag fruktar; ty dina rätter äro goda.
Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
40 Se, jag längtar efter dina befallningar; behåll mig vid liv genom din rättfärdighet.
Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
41 Din nåd komme över mig, HERRE, din frälsning efter ditt tal;
Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
42 Så kan jag giva den svar, som smädar mig; ty jag förtröstar på ditt ord.
og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
43 Ryck icke sanningens ord så helt och hållet bort ifrån min mun, ty jag hoppas på dina domar.
Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
44 Så vill jag hålla din lag beständigt, ja, alltid och evinnerligen.
Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
45 Låt mig gå fram på rymlig plats, ty jag begrundar dina befallningar.
og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
46 Jag vill tala om dina vittnesbörd inför konungar, och jag skall icke komma på skam.
Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
47 Jag vill hava min lust i dina bud, ty de äro mig kära;
Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
48 jag vill lyfta mina händer upp till dina bud, ty de äro mig kära, och jag vill begrunda dina stadgar.
„Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
49 Tänk på ordet till din tjänare, eftersom du har givit mig hopp.
Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
50 Det är min tröst i mitt lidande att ditt tal behåller mig vid liv.
Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
51 De fräcka bespotta mig övermåttan; likväl viker jag icke ifrån din lag.
Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
52 Jag tänker på dina domar i forna tider, HERRE, och jag varder tröstar.
Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
53 Glödande harm griper mig för de ogudaktigas skull, därför att de övergiva din lag.
Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
54 Dina stadgar äro lovsånger för mig i det hus där jag dväljes.
Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
55 Jag tänker om natten på ditt namn, HERRE, och jag håller din lag.
Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
56 Detta har blivit mig beskärt: att jag får taga dina befallningar i akt.
Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
57 Min del är HERREN; jag har beslutit att hålla dina ord.
Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
58 Jag bönfaller inför dig av allt hjärta; var mig nådig efter ditt tal.
Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
59 Jag betänker mina vägar och vänder mina fötter till dina vittnesbörd.
Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
60 Jag skyndar mig och dröjer icke att hålla dina bud.
snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
61 De ogudaktigas snaror omgiva mig, men jag förgäter icke din lag.
Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
62 Mitt i natten står jag upp för att tacka dig för din rättfärdighets rätter.
Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
63 Jag sluter mig till alla dem som frukta dig och till dem som hålla dina befallningar.
Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
64 Jorden är full av din nåd, o HERRE; lär mig dina stadgar.
Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
65 Du gör din tjänare gott, HERRE, efter ditt ord.
Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
66 Lär mig gott förstånd och kunskap, ty jag tror på dina bud.
Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
67 Förrän jag fick lida, for jag vilse, men nu håller jag mig vid ditt tal.
Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
68 Du är god och gör vad gott är; lär mig dina stadgar.
Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
69 De fräcka hopspinna lögn mot mig, men jag vill av allt hjärta taga dina befallningar i akt.
Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
70 Deras hjärtan äro okänsliga såsom fett, men jag har min lust i din lag.
Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
71 Det var mig gott att jag vart tuktad, så att jag fick lära mig dina stadgar.
Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
72 Din muns lag är mig bättre än tusentals stycken guld och silver.
Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
73 Dina händer hava gjort och berett mig; giv mig förstånd, så att jag kan lära dina bud.
Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
74 De som frukta dig skola se mig och glädjas, ty jag hoppas på ditt ord.
Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
75 HERRE, jag vet att dina domar äro rättfärdiga, och att du har tuktat mig i trofasthet.
Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
76 Din nåd vare min tröst, såsom du har lovat din tjänare.
Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
77 Din barmhärtighet komme över mig, så att jag får leva; ty din lag är min lust.
Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
78 På skam komme de fräcka, ty de hava gjort mig orätt utan sak; men jag vill begrunda dina befallningar.
Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
79 Till mig må de vända sig, som frukta dig, och de om känna dina vittnesbörd.
Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
80 Mitt hjärta vare ostraffligt i dina stadgar, så att jag icke kommer på skam.
Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
81 Min själ trängtar efter din frälsning, jag hoppas på ditt ord.
Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
82 Mina ögon trängta efter ditt tal, och jag säger: »När vill du trösta mig?»
Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
83 Ty jag är såsom en vinlägel i rök, men jag förgäter icke dina stadgar.
Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
84 Huru få äro icke din tjänares dagar! När vill du hålla dom över mina förföljare?
Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
85 De fräcka gräva gropar för mig, de som icke leva efter din lag.
Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
86 Alla dina bud äro sanning; utan sak förföljer man mig; hjälp mig.
Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
87 De hava så när fördärvat mig på jorden, fastän jag icke har övergivit dina befallningar.
Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
88 Behåll mig vid liv efter din nåd, så vill jag hålla din muns vittnesbörd.
Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
89 Evinnerligen, HERRE, står ditt ord fast i himmelen.
Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
90 Från släkte till släkte varar din trofasthet; du har grundat jorden, och den består.
Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
91 Till att utföra dina rätter består allt än i dag, ty allting måste tjäna dig.
Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
92 Om din lag icke hade varit min lust, så hade jag förgåtts i mitt elände.
Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
93 Aldrig skall jag förgäta dina befallningar, ty genom dem har du behållit mig vid liv.
Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
94 Jag är din, fräls mig; ty jag begrundar dina befallningar.
Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
95 På mig vakta de ogudaktiga för att förgöra mig; men jag aktar på dina vittnesbörd.
Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
96 På all annan fullkomlighet har jag sett en ände, men ditt bud är omätligt i vidd.
Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
97 Huru kär har jag icke din lag! Hela dagen begrundar jag den.
Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
98 Visare än mina fiender äro, göra mig dina bud, ty de tillhöra mig för evig tid.
Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
99 Jag är klokare än alla mina lärare, ty jag begrundar dina vittnesbörd.
Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
100 Jag är förståndigare än de gamle, ty jag tager dina befallningar i akt.
skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
101 Jag avhåller mina fötter ifrån alla onda vägar, för att jag må hålla ditt ord.
Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
102 Jag viker icke ifrån dina rätter, ty du undervisar mig.
Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
103 Huru ljuvt för min tunga är icke ditt tal! Det är ljuvare än honung för min mun.
orð þín eru sætari en hunang!
104 Av dina befallningar får jag förstånd; därför hatar jag alla lögnens vägar.
Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
105 Ditt ord är mina fötters lykta och ett ljus på min stig.
Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
106 Jag har svurit och hållit det: att taga din rättfärdighets rätter i akt.
Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
107 Jag är storligen plågad; HERRE, behåll mig vid liv efter ditt ord.
Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
108 Låt min muns frivilliga offer behaga dig, HERRE, och lär mig dina rätter.
Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
109 Jag bär min själ alltid i min hand, men jag förgäter icke din lag.
Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
110 De ogudaktiga lägga ut snaror för mig, men jag far icke vilse från dina befallningar.
Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
111 Jag har dina vittnesbörd till min eviga arvedel, ty de äro mitt hjärtas fröjd.
Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
112 Jag har böjt mitt hjärta till att göra efter dina stadgar, alltid och intill änden.
Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
113 Jag hatar dem som halta på båda sidor, men din lag har jag kär.
Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
114 Du är mitt beskärm och min sköld; jag hoppas på ditt ord.
Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
115 Viken bort ifrån mig, I onde; jag vill taga min Guds bud i akt.
Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
116 Uppehåll mig efter ditt tal, så att jag får leva, och låt mig icke komma på skam med mitt hopp.
Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
117 Stöd mig, så att jag varder frälst, så vill jag alltid se med lust på dina stadgar.
Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
118 Du aktar för intet alla som fara vilse från dina stadgar, ty förgäves är deras svek.
Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
119 Du förkastar såsom slagg alla ogudaktiga på jorden; därför har jag dina vittnesbörd kära.
Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
120 Av fruktan för dig ryser mitt kött, och jag rädes för dina domar.
Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
121 Jag övar rätt och rättfärdighet; du skall icke överlämna mig åt mina förtryckare.
Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
122 Tag dig an din tjänares sak, och låt det gå honom väl; låt icke de fräcka förtrycka mig.
Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
123 Mina ögon trängta efter din frälsning och efter din rättfärdighets tal.
Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
124 Gör med din tjänare efter din nåd, och lär mig dina stadgar.
Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
125 Jag är din tjänare; giv mig förstånd, så att jag kan känna dina vittnesbörd.
Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
126 Det är tid för HERREN att handla, ty de hava gjort din lag om intet.
Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
127 Därför har jag dina bud kära mer än guld, jag, mer än fint guld.
Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
128 Därför håller jag alla dina befallningar i allo för rätta, men alla lögnens vägar hatar jag.
Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
129 Underbara äro dina vittnesbörd, därför tager min själ dem i akt.
Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
130 När dina ord upplåtas, giva de ljus och skänka förstånd åt de enfaldiga.
Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
131 Jag spärrar upp min mun och flämtar, ty jag längtar ivrigt efter dina bud.
Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
132 Vänd dig till mig och var mig nådig, såsom rätt är mot dem som hava ditt namn kärt.
Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
133 Gör mina steg fasta genom ditt tal, och låt ingen orätt varda mig övermäktig.
Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
134 Förlossa mig från människors förtryck, så vill jag hålla dina befallningar.
Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
135 Låt ditt ansikte lysa över din tjänare, och lär mig dina stadgar.
Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
136 Vattenbäckar rinna ned från mina ögon, därför att man icke håller din lag.
Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
137 HERRE, du är rättfärdig, och dina domar äro rättvisa.
Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
138 Du har påbjudit dina vittnesbörd i rättfärdighet och i stor trofasthet.
Skipanir þínar góðar og réttlátar.
139 Jag förtäres av nitälskan, därför att mina ovänner förgäta dina ord.
Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
140 Ditt tal är väl luttrat, och din tjänare har det kärt.
Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
141 Jag är ringa och föraktad, men jag förgäter icke dina befallningar.
Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
142 Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
143 Nöd och trångmål hava träffat mig, men dina bud äro min lust.
Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
144 Dina vittnesbörd äro rättfärdiga evinnerligen; giv mig förstånd, så att jag får leva.
Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
145 Jag ropar av allt hjärta, svara mig, HERRE; jag vill taga dina stadgar i akt.
Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
146 Jag ropar till dig, fräls mig, så vill jag hålla dina vittnesbörd.
„Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
147 Jag kommer tidigt i morgongryningen och ropar; jag hoppas på dina ord.
Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
148 Mina ögon hasta före nattens väkter till att begrunda ditt tal.
Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
149 Hör min röst efter din nåd; HERRE, behåll mig vid liv efter dina rätter.
Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
150 Nära äro de som jaga efter skändlighet, de som äro långt ifrån din lag.
Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
151 Nära är ock du, HERRE, och alla dina bud äro sanning.
En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
152 Längesedan vet jag genom dina vittnesbörd att du har stadgat dem för evig tid.
Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
153 Se till mitt lidande och rädda mig, ty jag förgäter icke din lag.
Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
154 Utför min sak och förlossa mig; behåll mig vid liv efter ditt tal.
Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
155 Frälsning är långt borta från de ogudaktiga, ty de fråga icke efter dina stadgar.
Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
156 HERRE, din barmhärtighet är stor; behåll mig vid liv efter dina rätter.
Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
157 Mina förföljare och ovänner äro många, men jag viker icke ifrån dina vittnesbörd.
Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
158 När jag ser de trolösa, känner jag leda vid dem, därför att de icke hålla sig vid ditt tal.
Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
159 Se därtill att jag har dina befallningar kära; HERRE, behåll mig vid liv efter din nåd.
Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
160 Summan av ditt ord är sanning, och alla din rättfärdighets rätter vara evinnerligen.
Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
161 Furstar förfölja mig utan sak, men mitt hjärta fruktar för dina ord.
Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
162 Jag fröjdar mig över ditt tal såsom den som vinner stort byte.
Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
163 Jag hatar lögnen, den skall vara mig en styggelse; men din lag har jag kär.
Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
164 Jag lovar dig sju gånger om dagen för din rättfärdighets rätter.
Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
165 Stor frid äga de som hava din lag kär, och intet finnes, som bringar dem på fall.
Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
166 Jag väntar efter din frälsning, HERRE, och jag gör efter dina bud.
Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
167 Min själ håller dina vittnesbörd, och jag har dem storligen kära.
Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
168 Jag håller dina befallningar och vittnesbörd, ty du känner alla mina vägar.
Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
169 HERRE, mitt rop komme inför ditt ansikte; giv mig förstånd efter ditt ord.
Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
170 Min bön komme inför ditt ansikte; rädda mig efter ditt tal.
Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
171 Mina läppar må flöda över av lov, ty du lär mig dina stadgar.
Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
172 Min tunga sjunge om ditt ord, ty alla dina bud äro rättfärdiga.
Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
173 Din hand vare mig till hjälp, ty jag har utvalt dina befallningar.
Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
174 Jag längtar efter din frälsning, HERRE, och din lag är min lust.
Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
175 Låt min själ leva, så skall hon lova dig; och låt dina rätter hjälpa mig.
Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
176 Om jag far vilse, så uppsök din tjänare såsom ett förlorat får, ty jag förgäter icke dina bud. Alfabetisk psalm; se Poesi i Ordförkl. Se Själ i Ordförkl.
Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
