Psaltaren 114

1 När Israel drog ut ur Egypten, Jakobs hus ut ifrån folket med främmande tunga,

Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

2 då vart Juda hans helgedom, Israel hans herradöme.

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

3 Havet såg det och flydde, Jordan vände tillbaka.

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

4 Bergen hoppade såsom vädurar, höjderna såsom lamm.

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

5 Varför flyr du undan, du hav? Du Jordan, varför vänder du tillbaka?

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

6 I berg, varför hoppen I såsom vädurar, I höjder, såsom lamm?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

7 För Herren må du väl bäva, du jord, för Jakobs Guds ansikte,

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

8 för honom som förvandlar klippan till en vattenrik sjö, hårda stenen till en vattenkälla.

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.