Psaltaren 107

1 Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

2 Så säge HERRENS förlossade, de som han har förlossat ur nöden,

کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

3 de som han har församlat ifrån länderna, från öster och från väster, från norr och från havssidan.

و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

4 De irrade omkring i öknen på öde stigar, de funno ingen stad där de kunde bo;

برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

5 de hungrade och törstade, deras själ försmäktade i dem.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

6 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han räddade dem ur deras trångmål.

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

7 Och han ledde dem på en rätt väg, så att de kommo till en stad där de kunde bo.

8 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

9 att han mättade den försmäktande själen och uppfyllde den hungrande själen med sitt goda.

او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

10 De sutto i mörker och dödsskugga, fångna i elände och järnbojor,

آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

11 därför att de hade varit gensträviga mot Guds ord och hade föraktat den Högstes råd.

12 Han kuvade deras hjärtan med olycka; de kommo på fall och hade ingen hjälpare.

پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

13 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål;

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

14 han förde dem ut ur mörkret och dödsskuggan, och deras bojor slet han sönder.

آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

15 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

16 att han krossade kopparportarna och bröt sönder järnbommarna.

او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

17 De voro oförnuftiga, ty de vandrade i överträdelse, och blevo nu plågade för sina missgärningars skull;

افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

18 deras själ vämjdes vid all mat, och de voro nära dödens portar.

اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

19 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål.

آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

20 Han sände sitt ord och botade dem och räddade dem från graven.

او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

21 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;

پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

22 de må offra lovets offer och förtälja hans verk med jubel.

باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

23 De foro på havet med skepp och drevo sin handel på stora vatten;

برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

24 där fingo de se HERRENS gärningar och hans under på havsdjupet.

آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

25 Med sitt ord uppväckte han stormvinden, så att den hävde upp dess böljor.

به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

26 De foro upp mot himmelen, ned i djupen; deras själ upplöstes av ångest.

چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

27 De raglade och stapplade såsom druckna, och all deras vishet blev till intet.

و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

28 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han förde dem ut ur deras trångmål.

آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

29 Han förbytte stormen i lugn, så att böljorna omkring dem tystnade.

خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

30 Och de blevo glada att det vart stilla, och han förde dem till den hamn dit de ville.

آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

31 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;

پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

32 de må upphöja honom i folkets församling och lova honom där de äldste sitta.

باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

33 Han gjorde strömmar till öken, källsprång till torr mark,

خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

34 bördigt land till salthed, för dess inbyggares ondskas skull.

زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

35 Han gjorde öknen till en vattenrik sjö och torrt land till källsprång.

اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

36 Och han lät de hungrande bo där, och de byggde en stad där de kunde bo.

گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

37 De besådde åkrar och planterade vingårdar, som gåvo dem sin frukt i avkastning.

آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

38 Han välsignade dem, och de förökades storligen, och deras boskapshjordar lät han icke förminskas.

خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

39 Väl blevo de sedan ringa och nedböjda, i det olycka och bedrövelse tryckte dem,

هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

40 men han som utgjuter förakt över furstar och låter dem irra omkring i väglösa ödemarker,

خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

41 han upphöjde då den fattige ur eländet och lät släkterna växa till såsom fårhjordar.

او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

42 De redliga se det och glädja sig, och all orättfärdighet måste tillsluta sin mun.

نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

43 Den som är vis, han akte härpå och besinne HERRENS nådegärningar.

خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.