< Psaltaren 107 >

1 Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.۱
2 Så säge HERRENS förlossade, de som han har förlossat ur nöden,
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.۲
3 de som han har församlat ifrån länderna, från öster och från väster, från norr och från havssidan.
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.۳
4 De irrade omkring i öknen på öde stigar, de funno ingen stad där de kunde bo;
در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.۴
5 de hungrade och törstade, deras själ försmäktade i dem.
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.۵
6 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han räddade dem ur deras trångmål.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۶
7 Och han ledde dem på en rätt väg, så att de kommo till en stad där de kunde bo.
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.۷
8 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.۸
9 att han mättade den försmäktande själen och uppfyllde den hungrande själen med sitt goda.
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.۹
10 De sutto i mörker och dödsskugga, fångna i elände och järnbojor,
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.۱۰
11 därför att de hade varit gensträviga mot Guds ord och hade föraktat den Högstes råd.
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.۱۱
12 Han kuvade deras hjärtan med olycka; de kommo på fall och hade ingen hjälpare.
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.۱۲
13 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål;
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۱۳
14 han förde dem ut ur mörkret och dödsskuggan, och deras bojor slet han sönder.
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.۱۴
15 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۱۵
16 att han krossade kopparportarna och bröt sönder järnbommarna.
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.۱۶
17 De voro oförnuftiga, ty de vandrade i överträdelse, och blevo nu plågade för sina missgärningars skull;
احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.۱۷
18 deras själ vämjdes vid all mat, och de voro nära dödens portar.
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.۱۸
19 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۱۹
20 Han sände sitt ord och botade dem och räddade dem från graven.
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.۲۰
21 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۲۱
22 de må offra lovets offer och förtälja hans verk med jubel.
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.۲۲
23 De foro på havet med skepp och drevo sin handel på stora vatten;
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.۲۳
24 där fingo de se HERRENS gärningar och hans under på havsdjupet.
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.۲۴
25 Med sitt ord uppväckte han stormvinden, så att den hävde upp dess böljor.
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.۲۵
26 De foro upp mot himmelen, ned i djupen; deras själ upplöstes av ångest.
به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.۲۶
27 De raglade och stapplade såsom druckna, och all deras vishet blev till intet.
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.۲۷
28 Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han förde dem ut ur deras trångmål.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۲۸
29 Han förbytte stormen i lugn, så att böljorna omkring dem tystnade.
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.۲۹
30 Och de blevo glada att det vart stilla, och han förde dem till den hamn dit de ville.
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.۳۰
31 De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۳۱
32 de må upphöja honom i folkets församling och lova honom där de äldste sitta.
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.۳۲
33 Han gjorde strömmar till öken, källsprång till torr mark,
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.۳۳
34 bördigt land till salthed, för dess inbyggares ondskas skull.
و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.۳۴
35 Han gjorde öknen till en vattenrik sjö och torrt land till källsprång.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.۳۵
36 Och han lät de hungrande bo där, och de byggde en stad där de kunde bo.
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.۳۶
37 De besådde åkrar och planterade vingårdar, som gåvo dem sin frukt i avkastning.
و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.۳۷
38 Han välsignade dem, och de förökades storligen, och deras boskapshjordar lät han icke förminskas.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.۳۸
39 Väl blevo de sedan ringa och nedböjda, i det olycka och bedrövelse tryckte dem,
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.۳۹
40 men han som utgjuter förakt över furstar och låter dem irra omkring i väglösa ödemarker,
ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.۴۰
41 han upphöjde då den fattige ur eländet och lät släkterna växa till såsom fårhjordar.
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.۴۱
42 De redliga se det och glädja sig, och all orättfärdighet måste tillsluta sin mun.
صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.۴۲
43 Den som är vis, han akte härpå och besinne HERRENS nådegärningar.
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.۴۳

< Psaltaren 107 >